بازی با دموکراسی ادعایی در اجلاس ژنو(آواپرس)

   اجلاس دوربان 2روز دوشنبه 31/1/1388 در شهرژینوا درسویس بر گزار گردید، دراین اجلاس هیئت های دولتی سی کشورازسراسر جهان وهم چنان سازمان های غیر دولتی از بسیاری از کشور های جهان شرکت جسته بودند .

این کنفرانس پنج روزه به منظور جبران شکست کنفرانس دوربان افریقای جنوبی تشکیل شده بود که در سال 2001 در شهر دوربان برگزارشده بود، گردانند گان این اجلاس هدف آن را مبارزه با نژاد پرستی، تبعیض نژادی، بیگانه ستیزی وعدم تسامح اعلام کرده بودند .

درآن اجلاش پیش آمد های مهمی اتفاق افتاد که قابل تامل فراوان است، نخست آن که امریکا ورژیم صهیونیستی این اجلاس را تحریم کرده ودرآن شرکت نجسته بودند، دوم آن که رژیم اشغالگرصهیونیستی ابراز نگرانی کرده بود که مبادا هیئت ایرانی مطالب ضد اسرائیلی را در صحن اجلاس بیان کند، اما وقتی اجلاس بر گزار گردید درحین سخنرانی رئیس جمهور ایران چند آدم در بالکن سالن اجلاس کوشیدند اجلاس را به نحوی اخلال کنند واز ادامه سخن رانی او جلوگیری به عمل آورند – که بعدا معلوم گردید که از طرفداران رژیم اسرائیل وگماشته گان آن رژیم بوده است -اما وقتی سخن رانی ادامه پیدا کرد، جنایت های رژیم اشغالگر اسرائیل بر شمرده شد،هیئت های عمدتا اروپایی صحنه را ترک کردند وگله وار از سالن اجلاس خارج گردیدند. دراین جا دو برداشت ازاین صحنه وجود دارد:

 اولین برداشت همان است که در قالب ادبیات ورسم و رسوم دیپلماتیک قابل بیان وارزیابی می باشد. بدین معنا که هیئت های حاضر در اجلاس، سخنان احمدی نژاد را مطابق به سیاست های خویش ندانستند واجلاس را ترک گفتند.

دومین برداشت (غیر سیاسی )آن است که سخنان احمدی نژاد چنان بر خاسته از واقعیت های جهان امروز بود که مدافعان آن رژیم از فرط خجلت وسر افکندگی وسر به زیری سالن را ترک کردند تا مبادا چشم هیئت های اروپایی در چشم مردم آزاده دنیا بیفتد واز خجالت آب شوند .

اما پرسشی که ایجاد می گردد این است که شاید کشور های غربی بتوانند ازشنیدن سخنان احمدی نژاد یا هر کسی دیگر فرار کنند یا در گوش خود پنبه ی غفلت وبی خبری بگذارند ولیکن چگونه می توان واقعیت های تلخ دنیا را نا دیده انگاشت وچگونه نشنیده ها می تواند واقعیت های جهان را تغییر دهد و برروی جنایت های رژیم سفاک وخون ریزاسرئیل پرده افکند؟

اگر رژیم های غربی صدای وجدان انسانی خویش را بشنوند بازهم خواهند توانست از شنیدن واقعیت های تلخ طفره روند؟

این تنها احمدی نژاد نیست که در یک اجلاس عمومی پرده از جنایت های آن رژیم برداشته وماهیت آن را به تمام دنیا آشکارا بازگو نموده است بلکه او با شجاعت وصف نا شدنی حرف تمام بشریت وحتی شهروندان خود غرب را قاطعانه بیان نمود، همان شهروندانی که خود نیزجنایت های رژیم اسرائیل را با حضور گسترده خود محکوم کرده اند و دنیا هم، شاهد تظاهرات میلیونی مردم در بسیاری از کشورها در محکومیت رژیم اسرائیل بعد از جنایات آن رژیم در نوار غزه بودند، و جنایت هایی که آن رژیم در غزه مرتکب شد مدتی زیادی نمی گذرد وتا جایی که تمام سازمان های مدافع حقوق بشرغربی اعمال رژیم اسرائیل را محکوم کردند، حتا برخی کشورها رابطه ی دیپلوماتیک خود را با آن رژیم قطع کردند؛ بنابراین، همه واکنش های منفی که در برابر رژیم صهیونیستی ابراز شد، سران کشورهای غربی چگونه می توانند حمایت خود ازآن رژیم را توجیه کنند؟ وقتی وزارت خارجه ی امریکا در گزارش سالیانه ی خویش لیست بلند بالایی را از ناقضان حقوق بشر منتشر می نماید وسایر کشور های غربی نیز کوچک ترین اعمال حکومت ها را با ذره بین حقوق بشر می نگرند چگونه است که در برابر جنایت های بی شمار اسرائیل مهر سکوت برلب می نهند ودم فرومی بندند؟ وحتا اظهارات واقع بینانه رابر نمی تابند وسالون اجلاس را ترک می گویند. در زمانی که کنفرانس درجریان بود رژیم صهیونیستی سرگرم جنایت در فلسطین اشغالی بود وآن رژیم هر روز مرتکب ده ها عمل ضد بشری می شود از جمله زمین های فلسطینی ها، هرروز به بهانه ی ایجاد دیوار امنیتی، اشغال می گردد وآنان از سرزمین خویش آواره می گردند، این گونه اعمال را چگونه می توان توجیه کرد؟

اولین واکنش تند در برابر سخنان احمدی نژاد، توسط رئیس جمهور فرانسه ابراز گردید. دنیا باید به حال ملت فرانسه بگرید، زیرا مردمی که روز گاری انقلابیون زیادی را در خود جای داده بود وازآنان پذیرایی می کرد، اینک رئیس جمهور آن از رژیم نژاد پرستی حمایت می کند که تمام ارزش های انسانی را لگد مال کرده است .

این گونه سکوت ها و موضعگیری ها هیج توجیهی نمی تواند داشته باشد مگربه این واقعیت تلخ اذعان واعتراف گردد که ارزش های انسانی ازسوی سیاست مداران غربی به سخریه گرفته شده وکتاب دموکراسی را- که روزی به آن افتخار می کردند – اینک سر چپه به دست گرفته اند .

منبع : خبرگزاری صدای افغان(آوا)

 نویسنده:اکبر سعادت