جنازه روندسازش بردوش کاخ سفید

باراک اوباما رییس جمهوری آمریکا که به دلایل معلوم در دوره اول ریاست جمهوری اش به خاطر اختلافاتی که با بنیامین نتانیاهو داشت حاضر نشد به سرزمین های اشغالی فلسطین سفر کند بنا دارد در اوایل دوره دوم ریاست جمهوری اش و مشخصا 20 مارس آینده (2013) به منطقه جنوب غرب اسیا سفر کرده و در حاشیه این سفر به سرزمین های اشغالی فلسطین سفر کند.
بلافاصله پس از انتشار خبر سفر اوباما به منطقه جنوب غرب آسیا گمانه زنی ها در خصوص اهداف این سفر نیز آغاز شد. بسیاری از تحلیلگران سفر اوباما به سرزمین های فلسطینی را در دور دوم ریاست جمهوری اش نشانه های درک او از تضعیف موقعیت نتانیاهو پس از انتخابات اخیر در اسراییل می دانند.
در انتخابات اخیر احزابی به موفقیت رسیدند که برخلاف نتانیاهو خواستار ارتباط بیشتر با دولت آمریکا بودند. نتانیاهو طی یک دوره زمامداریش برای نخستین بار آنچنان روابط اسراییل و آمریکا را تیره کرد که رییس جمهوری آمریکا حاضر نشد در حاشیه اجلاس سالانه سازمان ملل متحد با نتانیاهو دیدار کند. تیرگی روابط اسراییل و آمریکا بیش از آنکه بر اوباما رییس جمهوری آمیکا خسارت وارد کند بر نتانیاهو نخست وزیر اسراییل زیان وارد کرد تا جاییکه او 10 کرسی خود را در انتخابات کنیست اخیر از دست داد چون رای دهنده اسراییلی می دانست که از دسیت دادن حمایت آمریکا یعنی خداحافظی با زندگی آرام در سرزمین های اشغالی فلسطین. در چنین شرایطی اوباما پیروزمندانه وارد سرزمین های اشغالی فلسطین و سایر کشورهای منطقه خواهد شد تا :
نخست؛ به مقامات و احزاب صهیونیستی اطمینان دهد که آمریکا در هرحالی از اسراییل حمایت می کند و اگر در اسراییل نخست وزیری بر سرکار باشد که همسو با منافع آمریکا حرکت کند قطعا این حمایتها علنی تر خواهد شد
دوم؛ یکی از برنامه های منطقه ای اوباما که در شعارهای انتخاباتی اش هم آشکار بود از سرگیری مذاکرات سیاسی میان تشکیلات خودگردان فلسطین و طرف اسراییلی برای احیای رونده مرده سازش در منطقه است. این در حالی است که پیش از انتخابات اخیر کنیست اسراییل، نتانیاهو که براساس نظرسنجی ها خود را پیروز می دانست همواره با این موضوع مخالفت می کرد. حالا با شکستی که او متحمل شده و موفقیتی که جناح رقیبش بدست آورده این شریط برای از سرگیری مذاکرات سازش همواره تر شده است و سفر اوباما این مسیر را تسهیل خواهد کرد. علاوه براین اوباما اعلام کرده بود هیچ پیش شرطی را از سوی هیچ یک از طرفها قبول نخواهد کرد و لذا با توجه به وضعیت نتانیاهو بعید بتوان گفت نتانیاهو در مقابل اوباما مقاومت کنند. البته وضعیت در طرف فلسطینی کاملا متفاوت است. در فلسطین طرف سازش کار از موقعیت برتر برخوردار نیست که هرچه اوباما بخواهد انجام دهد. در فلسطین موضوع پرونده آشتی ملی بحث روز گروههای فلسطینی است. فلسطینی ها همواره پیش شرط بقای سلاح مقاومت را برای هرگونه مذاکره ای سیاسی مطرح کرده اند. البته طرف سازشکار قایل به حفظ سلاح نیست اما گروههای مقاومت که در حال حاضر ابتکار عمل در فلسطین دست آنها است بر این موضوع اصرار دارند. اوباما نیز هیچ گونه ابزار فشاری بر گروههای مقاومت فلسطینی ندارد و از این حیث او نگران است که حتی اگر بتواند افراطیون دست راستی اسراییلی را با خود همراه کند و آنها را از شهرک سازی که دلیل اصلی توقف روند مذاکرات بوده منصرف نماید قادر نباشد گروههای فلسطینی را مجاب به این کار کند. همانگونه که طی دو دهه اخیر نتوانست کاری کند.
سوم؛ علاوه براین سفر اوباما می تواند حتی در ترکیب آینده ائتلاف حکومتی اسراییل هم تاثیر گذار باشد . به این معنی که کاخ سفید عمدا زمان زیادی رااز هم اکنون برای این سفر اعلام کرده است (20 مارس) که بتواند با زمانی که نتانیاهو برای تشکیل کابینه فرصت گرفته همخوانی داشته باشد. به این معنی که اگر نتانیاهو می خواهد (چنانکه نیاز دارد) اوباما به اسراییل سفر کند بنابراین باید گروههایی را در ائتلاف خود بپذیرد که با اوباما بیشتر نزدیکی دارند . این امر سبب می شود به عنوان مثال پای حزب افراطی بیت یهودی احتمالا از ائتلاف آینده حکومتی بیفتد و به جای او احزابی چون حزب میانه ای چون " جنبش " به رهبری زیپی لیونی که از دوستان دولت آمریکا است و یا حزب کار به رهبری شیلی یحیی موویچ به کابینه باز شود.