مرگ آسانتر از بازداشت اداری

خبرگزاری قدس (قدسنا)؛ مقاله تحلیلی عیسی قراقع وزیر امور اسرای فلسطین

اسرای اداری دربند اسارتگاه های رژیم صهیونیستی از تاریخ پانزدهم آوریل در اعتراض به سیاست بازداشت ظالمانه وارد نبرد شکم های خالی شده و در بیست و هشتمین روز اعتصاب غذای نامحدود خود وارد مرحله خطرناکی شده اند.
بوی مرگ و جنایت سازمان یافته و رسمی از هر طرف، اسرا را فرا گرفته است، ارتباط آنها به طور کلی با جهان خارج قطع شده و در اسارتگاه ها و سلول های انفرادی بی روحی که رایحه زندگی انسانی از آنها به مشام نمی رسد محبوس هستند. قوای جسمانیشان تحلیل رفته و توانایی حرکت و هوشیاری خود را از دست داده اند، با درد و رنج هایی طاقت فرسا و غیر قابل تحملی دست و پنجه نرم می کنند.

آنها در آخرین پیام خود گفته اند: مرگ هزار برابر آسانتر از بازداشت اداری است، دشمن صهیونیستی تمام اسرا را به طور غیر قانونی و تنها به دلایل انتقام جویانه و سیاسی به صورت کاملا ظالمانه بازداشت می کند.

از سال 1967 تاکنون این برای اولین بار است که اسرای اداری وارد اعتصاب غذای دسته جمعی علیه سیاست بازداشت اداری شده اند، در ابتدا زنجیره اعتصاب های فردی علیه این سیاست شروع و بعد از آن فراگیر شد که می توان آن را اقدامی استراتژیک، قانونی و بی نظیر علیه قانونگذاری رژیم صهیونیستی و یکی از ابزارهای سلطه بر ملت فلسطین به شمار آورد.

اگر قانون بازداشت اداری از بین برود جعبه سیاه قانونگذاری نژادپرستانه رژیم صهیونیستی و قوانین و اقدامات ظالمانه بی شمار دولت این رژیم علیه اسرا گشوده خواهد شد، قوانینی که تمام عرف ها، تعهدات و توافقنامه بین المللی و انسانی را زیر پا می گذارد.

اعتصاب در برابر قانون ظالمانه ای است که رژیم صهیونیستی از آن به عنوان ابزاری آسان برای بازداشت هر شهروند فلسطینی بدون ایراد هیچگونه اتهام و یا محاکمه عادلانه ای بهره می جوید. در این نوع بازداشت اسیر فلسطینی به صورت نامحدود و طبق خواست و اراده سرویس های اطلاعاتی اسرائیل موسوم به پرونده اسرا در بازداشتگاه می ماند به گونه ای که اسیر دلیل بازداشت و زمان اتمام حکم و آزادی اش را نمی داند، به دیگر سخن اینکه اسیر فلسطینی تحت شکنجه شدید و در شرایط بسیار ناگوار به عنوان گروگان سیاسی تا زمانی نامشخص حبس است.

از بازداشت اداری به عنوان شمشیری آخته و مسلط علیه ملت فلسطین استفاده شده است. طبق آمارها از سال 2000 بیش از 23 هزار مورد بازداشت اداری وجود داشته است که بیش از 60 مورد آن نماینده و منتخب ملت در مجلس قانونگذاری فلسطین بوده اند. میزان تمدید بازداشت اداری شامل 35 درصد از کل اسرای اداری می شود.

پر واضح است که دولت رژیم صهیونیستی تصمیم به ارتکاب جنایت علیه اسرای اداری گرفته است، زمانی که مسئولان این رژیم شروع به انجام تمرین های داخلی در اسارتگاه ها کردند و خود را برای مرگ ناگهانی یکی از اسرای اعتصاب کننده آماده کردند، یکی از مسئولان اطلاعات مدیریت زندان های رژیم صهیونیستی به شورای رهبری اعتصاب کنندگان گفت که اسرا را تا مرگ به حال خود رها خواهند کرد. مسئولان صهیونیست همچنین قانون خوراندن اجباری غذا به اسرا با قوه قهریه و خشونت را تصویب کردند. همه این اقدامات، سوالات بی شماری را از نهادهای بین المللی و حقوقی و سازمان ملل متحد و پاپ که قرار است به زودی به فلسطین سفر کند و میزان توانایی آنها برای توقف این فاجعه انسانی که قربانیان آن اسرای مدافع حقوق و انسانیت و حق حیات و آزادی خواهد بود، مطرح خواهد کرد.

اسرای اعتصاب کننده در شرایط بسیار دشوار و ناگواری به سر می برند، هوشیاری آنها به حداقل رسیده است، توانایی ایستادن و انجام فعالیت های روزانه را ندارند، ضربان قلب و وزن آنها به شدت کاهش پیدا کرده است، دردهای شدیدی را از فرق سر تا نوک پاهای خود احساس می کند، تنها ابزار آنها بردباری و ایمان در برابر جلادهایی است که منتظر مرگشان هستند، در این هنگام سخن از صلح و محبت و دوستی بی معنی است، آن زمان است که همه شخصیت ها اعم از سیاسی و دینی با اجساد بی جانی مواجه خواهند شد.

حکومت رژیم صهیونیستی بر روی زمان شرط بندی کرده است، چرخ زمان بی وقفه می چرخد و جسم اسرا تحلیل می رود و آب می شود، مادران اسرا در اردوگاه های همبستگی چشم به شعار صلیب سرخ دوخته اند، آنها برای مدت طولانی به آسمان خیره می شوند، آیا کسی این اشک های خشکیده و تصاویر اسرا را می بیند.

اکنون عقربه های ساعت در لحظات زندگی اسرای اعتصاب کنده به کندی پیش می رود، پنجره ها بسته است و بدن آنها نحیف شده است، جهان با تمام ساز و کارهای حقوقی، قانونی، انسانی و دینی اش در برابر امتحان زندگی قرار گرفته است، یا زندگی به اسرا رو می کند و یا اینکه جهان به شکست خود در برابر رژیم پلیسی که خود را مافوق قانون تصور می کند و با سرپوش قانون به صورت علنی مرتکب جنایت می شود، اقرار می کند.