تحرکات گام به گام اسرائیل برای نقض آتش بس غزه

خبرگزاری قدس (قدسنا)، گروه تحلیل و تفسیر

با وجود اینکه رژیم صهیونیستی پرتاب موشک از غزه را به بهانه ای برای تجاوز هوایی به این منطقه قرار داد (که برای اولین بار بعد از توافقنامه آتش بس موقت جنگ 51 روزه صورت گرفت) اما واقعیت این است که پیش از این نیز بارها مفاد این موافقتنامه از سوی این رژیم نقض شده بود که از جمله آنها می توان به ادامه محاصره اقتصادی غزه، حمله به ماهیگیران فلسطینی و یا تیراندازی به ساکنان مرزی غزه اشاره کرد.

علاوه بر این، رژیم صهیونیستی مظنون اصلی تعلیق روند ‌آشتی ملی فتح و حماس است که بعد از انفجارهای مشکوک درغزه علیه مراکز و شخصیت های فتح متوقف شد و اگر چه تشکیلات خودگردان به طور شتاب زده مسئولیت اصلی این انفجارها را (علیرغم محکومیت این انفجارها از سوی حماس و درخواست تشکیل کمیته تحقیق برای روشن شدن حقیقت) متوجه حماس کرد اما این انفجارها کاملا به نفع رژیم صهیونیستی تمام شد. زیرا این رژیم به هرگونه وحدت و حرکت آشتی جویانه در داخل فلسطین به عنوان یک خطر راهبردی نگاه می کند و به همین علت از زمانی که فتح و حماس بعد از سال ها دولت وفاق ملی تشکیل دادند نهایت تلاش خود را برای متوقف کردن این روند بکار گرفت و در نهایت بعد از انفجارهای مشکوک در غزه به این هدف هر چند به طور موقت نائل شد.

علاوه براین، این انفجارها که تقریبا با رشته انفجارهای مشکوک دیگر در بخش مصری مرز رفح علیه نیروهای نظامی و امنیتی مصر همزمان شد، این بهانه را به دست نیروهای امنیتی و نظامی مصر و دولت السیسی داد که در اقدامی بی سابقه به ایجاد منطقه حائل دست بزند و بدین ترتیب تنها گذرگاه مرزی نزدیک به دو میلیون غیرنظامی غزه با جهان خارج را ببندد و به تنگتر کردن حلقه های محاصره کمک کند. این در حالی است که مصر به عنوان میانجی توافقنامه‌آتش بس می بایست برای کاهش محاصره اقتصادی غزه تلاش می کرد و از این دید مصر نیز همانند رژیم صهیونیستی در نقض آتش بس جنگ غزه پیشگام بود.

ازاینرو به نظر می رسد اتخاذ تلاش های سه جانبه از سوی رژیم صهیونیستی ، مصر و تشکیلات خودگردان علیه توافقنامه آتش بس جنگ 51 روزه غزه در کنار خلف وعده کشورهای غربی و عربی برای کمک به بازسازی غزه حماس را در وضعیتی قرار داده است که به این نتیجه برسد دیگرچیزی برای از دست دادن ندارد. از اینرو تحرکات اخیرحماس دربرگزاری مراسم رژه دربیست و هفتمین سالگرد تاسیس آن و یا برگزاری رزمایش نظامی درغزه (که در هر دو مورد با نمایش ابعاد جدیدی از توانمندی های دفاعی این جنبش همراه بود) حاوی پیام های هشدار دهنده به طرف های دخیل در موافقتنامه آتش بس موقت در جنگ اخیر غزه بوده است.

همچنین از آنجا که امکان دارد بنیامین نتانیاهو (نخست وزیر رژیم صهیونیستی) با توجه به کاهش محبوبیت داخلی آنهم در آستانه انتخابات زودهنگام اسرائیل وهمچنین به علت فشارهای بین المللی وارده بر این رژیم برای توقف شهرک سازی در کرانه باختری و تشکیل دولت فلسطینی به حمله مجدد به غزه دست بزند از اینرو حماس با تحرکات پیشدستانه می خواهد در برابر ماجراجویی نظامی جدید نتانیاهو بازدارندگی ایجاد کند.

نکته قابل تامل در این زمینه این است که رژیم صهیونیستی از توسل به جنگ در غزه برای درحاشیه قرار دادن اقدامات توسعه طلبانه و ضد صلح در کرانه باختری و برعکس از تمرکز بر اقدامات اشغال خزنده در کرانه باختری و یا تعرضات مکرر به بیت المقدس برای تحت الشعاع قرار دادن تعلیق تعهدات خود در قبال توافقنامه‌آتش بس در غزه استفاده می کند. یکی ازعواملی که موجب می شود رژیم صهیونیستی از این شیوه و تاکتیک استفاده کند این است که این رژیم توانایی درگیری همزمان در دو جبهه را ندارد و لذا سعی می کند خود را در یک جبهه درگیر کند تا نتیجه را به نفع خود رقم بزند. این بدین مفهوم است که وضعیت حاکم مبنی بر تبدیل شکاف جغرافیایی غزه و کرانه باختری به شکاف سیاسی و اجتماعی بین جناح های سیاسی و نظامی رقیب در این دو منطقه به هیچ وجه به نفع هیچ یک ازجناح ها نیست و تنها فرصت سازی از این شکاف ها را در اختیار رژیم صهیونیستی قرار می دهد.

از این دید از سرگیری روند آشتی بین فتح و حماس و فعالیت دولت وفاق ملی ضروری است و وساطت برخی از گروههای فلسطینی از جمله جنبش جهاد اسلامی برای حل کدورت پیش آمده در روابط فتح و حماس از این ضرورت ناشی می شود .آنچه بر اهمیت این ضرورت می افزاید این است که نتانیاهو با وجود اینکه هیچ نیاز اساسی هم برای انحلال کابینه و پارلمان نداشت اما از آنجا که در مبارزات پیش رو از موضع برتر و منسج تر در برابر فلسطینی ها ظاهر شود از طریق انتخابات زودهنگام در پی آن است که کابینه ای به مراتب منسج تر از کابینه قبل تشکیل دهد. درچنین شرایطی درصورتی که جبهه فلسطینی به سرعت انسجام خود را بازنیابد و اتحاد کامل بر جامعه فلسطینی حاکم نشود بیم آن وجود دارد که رژیم صهیونیستی از این مسئله در مبارزات سرنوشت ساز نهایی به نفع خود استفاده کند و زیان های جبران ناپذیری دیگری بر حقوق فلسطینی ها وارد کند. همچنین در صورتی که این انسجام و وحدت بر جبهه فلسطینی حاکم شود به عامل بازدارنده قوی در برابر خیز جدید این رژیم برای ایجاد جنگ در غزه و یا کرانه باختری تبدیل خواهد شد اما در غیر اینصورت این رژیم برای توسل به جنگ در غزه و یا کرانه باختری و حتی اجرای لایحه دولت ملی یهود در سرزمین های اشغالی سال 1948 موسوم به اسرائیل به وسوسه خواهد افتاد.
احمد کاظم زاده