دهمین نشست کمیسیون سیاسی جمعیت دفاع از ملت فلسطین

به گزارش خبرگزاری قدس (قدسنا)، در دهمین نشست کمیسیون سیاسی جمعیت دفاع از ملت فلسطین با موضوع "تحولات مسجدالاقصی و انتفاضه قدس" کارشناسان و تحلیلگران مسائل غرب آسیا  به بررسی آخرین تحولات فلسطین با محوریت قیام اخیر فلسطینی ها در سرزمین اشغالی پرداختند.


حسین رویوران رئیس کمیسیون سیاسی جمعیت دفاع از ملت فلسطین در ابتدای این جلسه  گفت: دلیل اختلافات در اینکه تحولات کنونی فلسطین را می توان "انتفاضه" نامید یا نه، شک در استمرار تحرکات کنونی است.

رئیس کمیسیون سیاسی جمعیت دفاع از ملت فلسطین در ادامه گفت: تحرکات کنونی که از آن  به "هبه القدس" (خیزش قدس) تعبیر می شود برخلاف انتفاضه اول و دوم همگونی در آن وجود ندارد؛ این تحرکات در یک بُعد علیه اسرائیل است اما در بُعد دیگر علیه دولت فلسطینی (تشکیلات خودگردان) است و این موضوع امکان استمرار آن را به خطر می اندازد. هم اکنون 1350 مبارز فلسطینی در زندان های تشکیلات خودگردان زندانی هستند و 6000 فلسطینی نیز در زندان های اسرائیل اسیر هستند. لذا محمود عباس (ابومازن) با این قیام موافق نیست، بنابراین قیام می تواند علیه او و علیه اسرائیل باشد و فقط وقتی هماهنگی امنیتی میان تشکیلات خودگردان و اسرائیل قطع شود می توان گفت که بین عباس و قیام مذکور هماهنگی وجود دارد.

 کارشناس مسائل غرب آسیا در ادامه تصریح کرد: شعار همیشگی صهیونیست‌ها که "اسرائیل بدون اورشلیم معنا ندارد و اورشلیم بدون جبل‌الهیکل معنا ندارد" نشان دهنده آن است که این شعار موضع اسرائیل را نسبت به قدس کاملا مشخص می‌کند، این رژیم از سال 1967 دنبال تغییر مسجدالاقصی بوده و آن را پنهان نکرده است.

وی در ادامه با اشاره به مسئله اشغال قدس توسط صهیونیست ها گفت: زمانی که اسرائیلی ها قدس را اشغال کردند 70 درصد فلسطینی و 30 درصد اسرائیلی در این شهر زندگی می کردند اما اکنون با اجرای تدابیر گسترده فقط 12 درصد فلسطینی در قدس زندگی می کنند و 87 درصد آنها صهیونیست هستند.

رویوران افزود: بافت جمعیتی قدس به کلی تغییر کرده و رژیم اشغالگر قدس بر خلاف قطعنامه های 476 و 478 شورای امنیت که هرگونه تغییر در قدس را ممنوع می‌کند، به دنبال تخلیه این منطقه از فلسطینی‌هاست.

رئیس کمیسیون سیاسی جمعیت دفاع از ملت فلسطین در ادامه گفت: هتک‌ حرمت های گسترده  و یورش صهیونیست‌ها به مسجدالاقصی که عمدتا از شرق قدس است به صورت خودجوش نیست بلکه 18 گروه سازمان‌یافته هستند که به صورت برنامه ‌ریزی شده به مسجدالاقصی حمله می کنند.

وی گفت: صهیونیست ها در الخلیل نیز در ابتدا ادعا می کردند فقط قصد زیارت قبر حضرت ابراهیم (ع) را دارند اما در بامداد جمعه 25 فوریه 1994 جنایتی علیه مسلمانان در حرم ابراهیمی روی داد که منجر به تقسیم آن شد. "باروخ گلدشتاین" یک صهیونیست افراطی در هنگام نماز صبح فلسطینی ها را در حرم ابراهیمی واقع در مرکز الخلیل به رگبار بست و حدود 40 نفر آنها به  شهادت رساند؛ پس از آن صهیونیست ها دو سوم این حرم (مقابر حضرت اسحاق (ع) و یعقوب (ع) را به یهودیان و یک سوم (حرم حضرت ابراهیم (ع) را به فلسطینی‌ها داد. اکنون رژیم اشغالگر قدس به دنبال تکرار همین سناریو در مسجدالاقصی است.

کارشناس مسائل غرب آسیا در ادامه تصریح کرد: 90 درصد افراد شرکت‌کننده در قیام هیچ وابستگی حزبی ندارند و این قیام واکنشی اجتماعی به تجاوزات اخیر صهیونیست ها به مسجدالاقصی و مقدسات است. تا امروز برابر با چهاردهمین روز انتفاضه قدس 30 فلسطینی شهید و حدود 1500 نفر زخمی شدند.

در ادامه دهمین جلسه کمیسیون سیاسی جمعیت دفاع از ملت فلسطین مهدی شکیبایی کارشناس و تحلیلگر مسائل منطقه به تحلیل اوضاع کنونی در فلسطین پرداخت و در پاسخ به سوال یکی از اعضای کمیسیون مبنی براینکه اگر حمله صهیونیستها به مسجدالاقصی سازمان یافته است پس چرا اندیشه ای درباره وقوع انتفاضه سوم نکرده بودند؟ گفت: اتفاقا صهیونیستها توقع چنین رفتاری را از فلسطینی ها داشتند و اساسا از تشدید فضا البته به صورت کنترل شده در سرزمین های فلسطینی استقبال هم می کنند.

کارشناس مسائل سیاسی در ادامه گفت: استقبال از وضعیت مدیریت شده چنین فضایی برمی گردد به وضعیت سختی که غربی ها علیه ساخت و ساز شهرک ها در کرانه باختری فلسطین توسط اسرائیل تدارک دیده اند. به این معنی که با توجه به رفتارهای متحدان اروپایی و آمریکایی رژیم صهیونیستی پس از مذاکرات هسته ای با ایران- آرام کردن فضا و ارتباط بیشتر با اعراب که احتمالا به سمت فشار بر این رژیم جهت تخلیه شهرک های صهیونیستی در کرانه باختری حرکت خواهد کرد، هرقدر فضا در درون فلسطین به سمت تشدید و امنیتی شدن پیش رود به نفع راست های افراطی به رهبری نتانیاهو خواهد بود و در واقع آنان با این فضا شرایط موجود را برهم زده و به دنبال شرایط جدیدی برای خود خواهند بود. در این شرایط جدید صهیونیستها با تندتر کردن فضای امنیتی علیه فلسطینی ها در واقع بازی آینده اروپاییان را در منطقه خراب خواهند کرد و به این ترتیب باعث خواهند شد غربی ها برای تخلیه شهرک های صهیونیستی به تل آویو فشار وارد نکنند.

وی در ادامه با بیان این مسئله که غرب برای کنترل اوضاع آینده منطقه نیازمند ایجاد نوعی سازش میان اسرائیل و کشورهای عربی است تصریح کرد: این سازش می بایست از درون فلسطین به عنوان مسئله اصلی میان صهیونیست ها و اعراب بوجود آید. اما با سیاست های تند شهرک سازی توسط نتانیاهو هیچ آینده ای برای این منطق غربی ها متصور نیست و لذا از یک سال پیش خصوصا اروپایی ها با موضوعاتی چون تحریم آکادمیک و تحریم کالاهای ساخت شهرک های صهیونیستی در کرانه باختری و همچنین شناسایی نمادین دولت فلسطینی در پارلمان های خود حرکت برای اعمال فشار در آینده جهت تخلیه شهرکها و ایجاد نوعی سازش میان اعراب و اسرائیل را آغاز کرده اند. اما شهرک نشینان که در این طرح غرب هدف اصلی هستند با حمایت از نتانیاهو فضا را به سمت امنیتی کردن پیش می برند تا غربی ها مجالی برای اعمال فشار جهت تخلیه شهرک ها نیابند.

در ادامه این جلسه علیرضا عرب از اعضای کمیسیون سیاسی جمعیت دفاع از ملت در خصوص واکنش رژیم صهیونیستی در برابرقیام اخیر ملت فلسطین، یگان میزاراویم و نقش و کارکرد مقوله "هماهنگی امنیتی"، الگوی تغییرات اجتماعی "الگوی تغییرات سیاسی و اجتماعی و جنبش های سیاسی اجتماعی نوین و کاربست آن در خصوص قیام فلسطینیان علیه رژیم صهیونیستی و تسلیح کرانه باختری" ایراد سخن کرد که مشروح صحبتهای وی در زیر آورده شده است:

الف) واکنش رژیم صهیونیستی به گسترش قیام مردم فلسطین
در پی گسترش گستره قیام و اعتراضات فلسطینیان بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی دستور داد تا از ورود وزیران و نمایندگان کنیست به مسجدالاقصی جلوگیری شود. ضمناً نتانیاهو  سفر خود به اروپا و آلمان را لغو کرد. او در اقدام دیگر از کشورهای عربی بویژه عربستان سعودی خواست که برای مهار خیزش فلسطینیان کمک کند.

ب)یگان MisaraVim و مستعربین چرایی و چگونگی:
با دقت در تصاویر و فیلم های منتشر شده ونیز صفحه میدانی قیام فلسطینیان وجود و فعالیت جاسوسان، خبرچینان و نفوذی های اسرائیل در میان فلسطینیان توجه را به خود جلب می کند. این جاسوسها اعم از عرب یا صهیونیست به شناسایی، نفوذ و نهایتاً دستگیری مبارزین فلسطینی توسط نیروهای نظامی و امنیتی رژیم صهیونیستی کمک فراوان می کنند.

چرایی و چگونگی بروز این پدیده امکان پذیر نیست بجز اینکه مقوله "هماهنگی امنیتی "تشکیلات خودگردان و رژیم صهیونیستی را بررسی کرده و ابعاد آن را مشخص کنیم.

1-هماهنگی امنیتی تشکیلات خودگردان و رژیم صهیونیستی: (ماهیت – ارکان و ابعاد – زمینه ها – پیامدها )
تاسیس تشکیلات خودگردان فلسطینی و بسط آن تابع هماهنگی امنیتی آن با رژیم صهیونیستی است.
هماهنگی امنیتی یعنی عملکرد امنیتی و توانایی تشکیلات خودگردان در کنترل امنیت مناطق فلسطینی برای صهیونیست ها.

هماهنگی امنیتی، دفاع از امنیت صهیونیست ها است. هدف هماهنگی امنیتی، مقابله تشکیلات خودگردان با مبارزین فلسطینی است ولی از امنیت فلسطینیان دفاع نمی کند. طبق قرارداد اسلو (1993)، ساف متعهد شد که با تروریست ها (مبارزین فلسطینی) برخورد کند. طبق این قرارداد اسرائیل مسئول امنیت اراضی اشغالی 1967 است و هر وقت بخواهدحق اقدامات امنیتی در این مناطق را خواهد داشت.

در 1995 قرارداد طابا، جزئیات هماهنگی امنیتی را تشریح کردند. هماهنگی امنیتی از طریق یک کمیته مشترک فلسطینی اسرائیل صورت می گیرد و یکسویه به نفع صهیونیست ها است.
تشکیلات خودگردان فلسطین، مسئول مقابله با تروریست ها است و در این خصوص باید تدابیر لازم را جهت مقابله با مقاومت فلسطینیان اتخاذ کند.
در این قرارداد، ضرورت ممانعت تشکیلات خودگردان از تعقیب افرادی که با اسرائیل همکاری می کنند، قید شد. تشکیلات خودگردان نباید این افراد را از کار برکنار کند و منافع شخصی،اجتماعی و اقتصادی آنها در معرض خطر قرار گیرد.
تشکیلات خودگردان باید مانع مقاومت فلسطینیان شود اما کاری به کار مزدوران و جاسوسان اسرائیلی نداشته باشد.
با مرور زمان مشخص شد هماهنگی امنیتی یک سویه  و درراستای امنیت صهیونیست ها است. تشکیلات خودگردان با هر کسی که امنیت اسرائیل را مختل می کرد بشدت برخورد می کرد اما رژیم صهیونیستی الزامی به برخورد جدی با صهیونیست هایی که امنیت فلسطینیان را به خطر می اندازند نداشت و همین امر اخیراً به این منجر شد که خود فلسطینیان کرانه باختری به تشکیل گروه های امنیتی در دفاع از محله و منطقه خود اقدام کنند.

در چارچوب هماهنگی امنیتی، هر زمان که اسرائیل اراده می کرد، دست به اقدامات امنیتی در اراضی 1967 زده و حتی نیروهای امنیت ملی فلسطین وابسته، تشکیلات خودگردان که وظیفه دفاع از امنیت ملی فلسطین را دارند، کنار گذاشته می شدند.
ضمناً تسلیح تشکیلات خودگردان بر اساس معیارهای اسرائیلی و زیر نظارت دستگاه های امنیتی اسرائیل صورت می گیرد.

اگر هماهنگی امنیتی از سوی طرف فلسطینی، دچار اختلال شود، اسرائیل سریعاً دارایی های فلسطینیان را مسدود خواهد کرد و این امر منجر به بحران اقتصادی و مالی و نپرداختن حقوق کارمندان تشکیلات خودگردان فلسطینی خواهد شد.
یک ناظر و هماهنگ کننده آمریکایی نیز برای نظارت بر عملکرد امنیتی تشکیلات خودگردان در نظر گرفته شده است. پاسگاه های امنیتی و مراکز آموزش نظامی تشکیلات خودگردان نیز با نظارت آمریکا تاسیس و اداره خواهد شد.

علاوه بر این آمریکا به برگزاری کلاس های آموزش نظامی و امنیتی برای تشکیلات خودگردان درکشورهای عربی و بویژه اردن اقدام کرد و از این طریق نظارتش را بر تشکیلات خودگردان و عملکرد آن افزایش داد.
2-حوزه های "هماهنگی امنیتی" تشکیلات خودگردان و رژیم صهیونیستی:
هماهنگی امنیتی در زمینه های گوناگون صورت گرفته و تعریف می شود.
1 – گشت های مشترک فلسطین و اسرائیل که البته به مرور فقط گشت های اسرائیلی باقی ماندند.
2 – خلع سلاح گروههای مقاومت مثل حماس، جهاد اسلامی، گردانهای شهدای الاقصی و ...
3 – بازداشت و توقیف فلسطینیان مظنون به مقاومت علیه صهیونیست ها و زندانی کردن، شکنجه و حتی قتل آنان.
4 – تضعیف و انهدام سازمانهایی که دارای تفکر مقاومت هستند.
5 – رواج ترس در بین ملت فلسطین
6 – ایجاد و تقویت شبکه های جاسوسی، خبرچینی و مزدور پروری جهت تضعیف و انهدام مقاومت و حتی مقابله با منتقدان تشکیلات خودگردان
7 – جریمه کردن، ندادن مجوزهای گوناگون اعم از کار، تسهیلات و غیره، جریمه کردن و توبیخ، گزینش های امنیتی، تهدید و پیگرد و اخراج از کار و استخدام؛ تمام کسانی که مظنون به حمایت از تفکر مقاومت و مخالف تشکیلات خودگردان و دستگاه های امنیتی آن هستند. همچنین هماهنگی امنیتی متضمن تعقیب و پیگرد امنیتی مشترک مخالفین و مبارزین توسط تشکیلات خودگردان و رژیم صهیونیستی است.

ج) الگو و مدل تغییرات اجتماعی – سیاسی و انقلابات و کاربست آن در مورد مقاومت فلسطینیان :

1-فشار اجتماعی از پیش موجود :
جامعه صهیونیستی در پرتو "دولت – ملت" سازی مدرن و جدی طی 1948 تاکنون در ظاهر یکپارچه نشان میدهد.
شاید مثال جامعه اسرائیل مانند گروه ارکستر می باشد که در نگاه اول همه اعضا با یکدیگر متحد و یکپارچه و همگون به نظر می رسند که کارکرد مشترک و گروهی منظمی نیز دارند اما با دقت و هوشمندی یک ناظر خارجی می تواند اختلالات عدیده فرهنگی، شخصیتی ، هویتی ، نژادی ، مذهبی و سیاسی را در بین اعضا به انفراد تشخیص دهد. یعنی هر فردی از گروه ارکستر با فردی دیگر نه تنها یکسان نیست بلکه دارای تنوعات متعددی با گستره های مختلف است. جامعه رژیم صهیونیستی نیز دارای شکاف هایی چون :
شکاف سکولار، دیندار  شکاف های اقتصادی وطبقاتی
شکاف یهودی – عرب / شکاف اشکنازی – سفاردی / شکاف سنتی – مدرن و ....
این شکاف ها در کنار موقعیت متزلزل امنیتی رژیم صهیونیستی و جامعه اسرائیل سبب ناامیدی بسیاری از صهیونیست های مهاجر به اسرائیل شده است به نحوی که هم اکنون "فقدان امید" حتی خطرناک تر از "فقدان امنیت" جامعه اسرائیل را تهدید می کند.

 2-اقتصاد رژیم صهیونیستی : داده های اقتصادی رژیم صهیونیستی طی سال جاری آسیب پذیری آن را نشان می دهد.
میانگین رشد اقتصادی اسرائیل در چهار ماه دوم سال 2015 فقط 3 % بوده است که کارشناسان اقتصادی این کاهش رشد را در نتیجه کاهش صادرات کالاهای اسرائیلی می دانند. بنابراین جنبش بایکوت (boycott)، مبارزه جامع تحریم کالاهای اسرائیل، اقدامی مناسب محسوب می گردد. هم اکنون تحریم واردات کالاهای 6 شرکت اسرائیلی از سوی کمیته عالی جنبش بایکوت، ضررهای سنگینی را به اقتصاد رژیم صهیونیستی وارد خواهد کرد.
هزینه های زیاد امنیتی و نظامی، هزینه های بالای دولت - ملت سازی، واردات نفت ، مشکلات عدیده در بازار فروشی و صادرات کالاهای تولیدی ناشی از جنبش بایکوت از جمله مشکلات اقتصاد اسرائیل هستند.
البته کمک های مالی غرب و بویژه آمریکا از بدو تاسیس این رژیم همواره حیات بخش اقتصاد این رژیم بوده است. دریافت کمک های خارجی (وام، بلاعوض، تسهیلات جاری)، دریافت غرامت هلوکاست و جنگ جهانی دوم از آلمان و کمک های یهودیان و دولت آمریکا همواره به این رژیم همواره کمک کرده است.

3-فشار نظام بین الملل : مراجعه کشورهای اسلامی و فلسطینیان علیه اسرائیل به نهادهای بین المللی مثل مجمع عمومی سازمان ملل متحد و شورای امنیت، دادگاه بین الملل کیفری، دادگاه لاهه و نهادها و سازمان های منطقه ای چون سازمان همکاری های اسلامی، اتحادیه عرب، شورای همکاری خلیج فارس و غیره می تواند میزان فشار بر این رژیم را بطور قابل ملاحظه ای افزایش دهد و این ازدیاد فشار در سیاست های داخلی و خارجی رژیم صهیونیستی قطعاً موثر خواهد شد. نقض حقوق بشر، کودک کشی، اعدام جوانان، شکنجه و تخریب منازل، زندانهای طویل المدت ، بی اعتنایی به قطعنامه های شورای امنیت و سازمان ملل در خصوص توسعه شهرک سازی های صهیونیستی، تروریسم دولت، و همینطور پیگیری پرونده هسته ای رژیم صهیونیستی از طریق نهادهای بین المللی و آژانس بین المللی انرژی هسته ای، نقض حقوق بشر دوستانه (درحال جنگ) و ....

4-فرهنگ سیاسی مخالف:  همواره برای ایجاد تغییر در یک جامعه باید فرهنگ سیاسی مخالف شکل ها گرفته و تقویت گردد.
بنابراین فرهنگ مقاومت اسلامی باید محتوای فعالیت های مبارزین علیه رژیم صهیونیستی قرار گیرد و برای مبارزین درونی گردد. بسط و گسترش فرهنگ مقاومت اسلامی و نهادینه شدن آن در درون هر مبارز ،ضامن ارتقاء کمی و کیفی مبارزه محسوب می گردد. قطعاً تسلیح کرانه باختری که مورد تاکید مقام معظم رهبری است بدون همه گیری و درونی شدن فرهنگ مقاومت اسلامی مقدور و موثر نخواهد بود.

5 – جنبش های سیاسی و اجتماعی : فرهنگ اصیل مقاومت اسلامی و جهاد و مجاهده محتوی و مظروف است اما ظرف آن جنبش های سیاسی و اجتماعی خواهند بود. در واقع جنبش هایی قادر به مبارزه با صهیونیست هستند که متکی بر فرهنگ مقاومت اسلامی و جهاد و مجاهده هستند. البته در این خصوص نباید از جنبش های اجتماعی در فضاهای مجازی نیز غافل شد. بویژه در مناطق 1948 که عمل مبارزین با محدودیت های بسیار شدیدامنیتی و نظامی اسرائیل مواجه است، جنبش هایی فضای مجازی بسیار موثرتر و واقع بینانه تر هستند. پس ظرف مبارزه، جنبش های سیاسی و اجتماعی و مظروف آن فرهنگ مقاومت اسلامی و جهاد در مجاهده است.
هم اکنون در فلسطین 3 قسمت با شرایط سیاسی، امنیتی، اجتماعی خاص خود وجود دارد بشرح ذیل:

الف) نوار غزه :
1 – فرهنگ مقاومت زنده است و حضور و بروز دارد.
2 – جنبش های مقاومت چون حماس و جهاد اسلامی و صابرین حضور قدرتمند دارند
3 – نوار غزه کاملاً تسلیح شده است.
4 – مرحله تشکیل و تثبیت دولت انجام شده است.

ب ) کرانه باختری رود اردن :
1 – فرهنگ مقاومت حضور دارد اما باید درونی گردد و بسیار تقویت شود.
2 – جنبش های سیاسی و اجتماعی باید شکل گرفته و بر دامنه آن بطور پیوسته افزوده گردد.
3 – مرحله تسلیح کرانه باختری آغاز شده است اما تا تکمیل آن هنوز فاصله بسیار است. (لازم به ذکر است تعمیق فرهنگ مقاومت با تسلیح کرانه باختری نسبت و رابطه مستقیم دارد.)

4 – بعد از شکل گیری جنبش ها و تسلیح کرانه باختری باید به سمت تشکیل دولت پیش رفت.

ج ) سرزمین های 1948 :
1 – بسط تعمیق فرهنگ مقاومت ضروری و امکان پذیر است.
2 – ایجاد جنبش های سیاسی و اجتماعی متکی بر فرهنگ مقاومت امکانپذیر و ضروری است. بویژه جنبش ها در فضای مجازی در این منطقه بسیار ضروری و واقع گرایانه است تا دو مرحله بالا رخ ندهد و بسط تعمیق پیدا نکند مرحله تسلیح موفق نخواهد شد.



تکمله :
امروز شاهد قیام سراسری جوانان نسل پس از معاهده اسلو (1993 م) در سراسرفلسطین بویژه کرانه باختری و بیت المقدس عزیز هستیم. این قیام شاهدی گویا بر اصالت و پویایی و حقانیت "گفتمان مقاومت اسلامی"ضد صهیونیستی که همواره مورد تایید و تاکید جمهوری اسلامی ایران بوده است، می باشد.
گفتمان ها و پاراداریم های دیگر چون "گفتمان سازش" (عربستان سعودی، اردن، مصر) و "گفتمان عملگرا و فرصت طلبانه" (ترکیه، قطر)  به شکست منجر شدند و جوانان فلسطین و مسلمانان با قیام خویش مهر تایید و تاکید بر پارادایم مقاومت زدند.