"نکبت" های جدید .... در شصت ودومین سالروز "نکبت "

شصت و دومین سالروز نکبت فلسطین در حال گذر است ، اما گویی که چیزی تغییر نکرده است ، نکبت با تمامی نشانه ها ، آثار و پیامدهای خود همواره و هر روز ادامه دارد  و در اشکال دیگری مانند مصادره سرزمین ها ، تخریب منازل ، تبعید و اخراج یا بازداشت بروز می یابد.
از زمانی که بیش از 80 درصد از سرزمین های فلسطین در سال 1948 اشغال شد  چه تغییراتی  صورت گرفته است؟ اوضاع بهتر یا بدتر شده است؟ نکبت پایان یافته است یا همچنان ادامه دارد؟ اینها پرسشهایی است که به ذهن خطور می کند و پاسخ بدیهی  شهروند فلسطینی این است : هیچ چیزی تغییر نکرده است بلکه هر روز نکبت جدیدی رخ می دهد.
تازه ترین این نکبت ها از دید حسن خاطر ، دبیرکل کمیته مسیحی اسلامی یاری قدس طرح جدید صهیونیست ها برای ساخت 12 هزار واحد مسکونی جدید در بخش شرقی بیت المقدس به منظور پناه دادن به حدود 45 هزار شهرک نشین صهیونیستی است.
خاطر در این باره می گوید :  " چگونه ممکن است بگوییم روز نکبت پایان یافته است و ما هر روز در سرزمین خودمان خسارت های زیادی را متحمل می شویم ، بیت المقدس شهر ادیان و اعتقادات است که به آرامی به شهر  یهودی تبدیل می شود و این سیاست بخشی از توطئه صهیونیست ها است هیچ شکی نیست که ما اینجا در نکبت به سر می بریم."
عبدالحلیم جابر روزنامه نگار فلسطینی معتقد است برای نکبت فلسطین " ابعاد مختلفی " وجود دارد از یک طرف نکبت  زخمی های ساکن در نوار غزه است که بعد از جنگ غزه  برخی از خویشان خود را از دست دادند و این نکبت شامل حال کودک من نیز می شود که حتی یک اسباب بازی برای سرگرم شدن ندارد ، و از طرف دیگر نکبت زن های بیوه و خانواده های اسیران است ، نکبت اختلاف و بمباران و رعب و وحشت است و نکبت ناامیدی که هر لحظه در آن زندگی می کنیم ، نکبت گرسنگی ، فقر و تاریکی است تا جایی که روزانه 16 ساعت از نعمت برق و روشنایی محروم هستیم." جابر افزود " نکبت ما در این است که خیال کنیم نهایت نکبت به لغو محاصره نوار غزه مشروط است."
صبحی عبدالقادر نیز نکبت را با نبودن برادرش که شش سال است در زندان صهیونیست ها به سر می برد به تصویر می کشد و ومی گوید " من برادرم را از زمان بازداشت ندیدم و فقط تصویر وی روی دیوار را می بینم ، آیا این نکبت نیست که برادر اسیرم فرزندان من را نمی شناسد و فرزندان من نیز وی را تنها با عکسش می شناسند."فضل الخالدی ، یکی از آوارگان فلسطینی مستقر در اردوگاه جلزوم در شرق رام الله می گوید "اما شکل سنتی و تقلیدی نکبت در زندگی اردوگاه های فلسطینیان در کوچه های تنگ و تاریک آن و آب های آلوده اش که در میان ساکنان آن در گذر است منعکس شده است."
الخالدی معتقد است " نکبت همان اردوگاه و اردوگاه همان نکبت است ، نکبت همان تصویر جامد و بدون حرکتی است که با آن الفت و خو پیدا کردیم ، ما نکبت را به ارث بردیم و نکبت در میان ما زندگی می کند و از ما جدا نمی شود نمی توانیم آنرا فراموش کنیم ولی جزئیات آن را فراموش کردیم فقط شنیدیم که با اشغال آغاز شده است."
تمام/م/24