بازگشت خشونت آمیز جنبش اعتراضی به خیابانهای تل اویو؛ تفاوت این جنبش با جنبش های سابق چون "پلنگ های سیاه" و "اوهلیم " این است که همه بر...

جنبش اعتراضی "اسراییل" موسوم به جنبش خیمه ها  شامل اقشار ضعیف و کم درآمد و  متوسط جامعه صهیونیستی تقریبا صحنه اجتماعی سال 2011 این رژیم را تحت الشعاع خود قرار داد. ادامه این اعتراضات در نهایت منجر به تعیین اجباری کمیته ای تحت نام  تراختنبرگ برای تعامل با معترضان و ایجاد راهکارهایی برای تامین مطالبات آنان شد . هرچند شعله این اعتراضات با فریب کمیته تراختنبرگ تا حدودی کم شد لیکن هنوز زود است بگوییم حکومت توانسته است این شعله را تماما خاموش کند. به زعم بسیاری از تحلیلگران جنبش اعتراضی اسراییل چون خاکستر زیر اتش می ماند که هر ان احتمال شعله کشیدنش وجود دارد. کما اینکه به رغم پیوستن حزب کادیما به حکومت ائتلافی اسراییل به رهبری نتانیاهو از روز شنبه 23 ژولای معترضان بار دیگر به خیابانها بازگشتند. حزب کادیما قبل از پیوستنش به حکومت ائتلافی نتانیاهو مدعی بود در تابستان امسال جنبش اعتراضی را علیه کابینه نتانیاهو رهبری خواهد کرد و لذا با پیوستن غیر منتظره اش به ائتلاف حکومتی گمان می رفت که جنبش اعتراضی به نوعی از دور خارج گردد.
  پلیس تل الربیع(تل آویو)اعلام کرد:تظاهرات شب گذشته هزاران اسراییلی در این شهر در اعتراض به افزایش هزینه های زندگی و نابرابری های اجتماعی از همه خطوط قرمز عبور کرده است.
به گزارش خبرگزاری قدس (قدسنا) به نقل از سایت اخبار ملی رژیم صهیونیستی، مقامات پلیس تل الربیع(تل آویو)باادعای اینکه نمی خواستند تظاهرات شب گذشته اسراییلی های معترض به نابرابری های اجتماعی و افزایش هزینه های زندگی به خشونت کشیده شود، گفتند که این تظاهرات همه خطوط قرمز را زیرپا گذاشت و بدترین تظاهرات در تاریخ این شهر بود.تظاهرکنندگان شیشه های پنج بانک در میدان رابین درتل الربیع(تل آویو) را شکستند و به مدت چند ساعت یکی از خیابانهای اصلی این شهر را بستند.پلیس رژیم صهیونیستی 85 نفر از تظاهرکنندگان را بازداشت کرد.استیو شاپیر یکی از رهبران این تظاهرات گفت که ابتدا این پلیس اسراییل بود که دست به خشونت زد و سعی در متفرق کردن تظاهرکنندگان کرد.
این اعتصابات دنباله اعتراضات گسترده ای است که در ماههای اگوست، سپتامبر و اکتبر 2011 در شهرهای مختلف اسراییلی علیه بی عدالتی اجتماعی و نابرابری اقتصادی حکومت اسراییل به وقوع پیوست و معترضان معتقد بودند با توجه به سیاست سرمایه سالاری حکومت صهیونیستی هرچقدر سرمایه داران و اصحاب صنایع فربه تر می شوند جامعه اسراییل لاغر تر و ضعیف تر می شود.

ویژگی های اصلی این جنبش:
- ابتدا گروههای کوچکی از جوانان دختر و پسر با حضور در اصلی ترین خیابان تل اویو (تل الربیع) یعنی خیابان روچیلد این حرکت را آغاز کرده و در اعتراض به افزایش بی رویه قیمت مسکن اقدام به برپایی چادرهای دائمی در این منطقه کردند. تنها چند ساعت پس از این اقدام هزاران نفر در همبستگی با معترضان در همین خیابان و شهرای دیگر فلسطین اشغالی اقدام به برپایی خیمه های اعتراضی کردند.
- شروع حرکت اعتراضی امری ناخواسته و خودجوش بود
- برخلاف جنبش های اعتراضی که سابق براین  در اسراییل آغاز شده بود نظیر جنبش " پلنگ های سیاه" ، جنبش اوهلیم ، جنبش خیمه ها یک حرکت اعتراضی اجتماعی متجانس نه از حیث رهبری و نه پایگاههای مردمی نبود  اما مشارکت کنندگان در این اعتراضات بر روی یک هدف اساسی متفق القول بودند و آن نیز اعتراض به بی عدالتی اجتماعی و نابرابری اقتصادی بود.
- برای نخستین بار جنبش های اعتراضی در اسراییل دارای ماهیت سیاسی شد و معترضان نسبت به سیاست های اقتصادی و برنامه های سیاسی حکومت اسراییل نیز معترض بودند هرچند که سران صهیونیستی بسیار کوشیدند این اعتراضات را صرفا اعتراضات اقتصادی و اجتماعی تبلیغ کنند.
تمام/ش/26