"اسراییل" چگونه پشت دیوار بلند غزه جا ماند؟بنابراین طبیعی است که رژیم صهیونیستی با توجه به تنگناه های بین المللی و داخلی به دنبال راه گریز از این منجلاب باشد که البته با توجه به ماهیت جنگ آوری و ددمنشی این راه...

  محمد شاهدی                          
با آغاز دور جدید حملات رژیم صهیونیستی به نوار غزه ، تحلیل های بسیاری درباره علل شروع چنین تحرکی در اوضاع ملتهب خاورمیانه با توجه به شرایط گذار و بیداری اسلامی ارائه شده است که در همه آنها اشاره به تضعیف موقعیت ژئواستراتژیک رژیم صهیونیستی و چالش سخت خروج آن از چنین وضعیتی به چشم می خورد.
که می توان  به وضعیت بحرانی  رژیم صهیونیستی در دو بعد داخل و خارج  اشاره کرد:
الف: در بعد داخلی
1 - بحران های اجتماعی - مدنی اسراییل که منجر به تجمع ها و اعتراض های خیابانی شد 2 -  ناکارآمدی کابینه که به انتخابات زود هنگام منتهی شد
ب : در بعد خارجی
  1 -  بیداری اسلامی که سبب گردید سردمداران حلقه به گوش رژیم صهیونیستی که سالهای متمادی منافع آنان را تامین می کردند ، توسط ملت های بیدار به خواری و ذلت بیافتند که به موجب آن جایگاه استراتژیک و منافع رژیم صهیونیستی در جهان و بویژه خاورمیانه تخریب شده و سیر نزولی پیدا کرده است تا جایی که دیگر شعار نیل تا فرات جایش را به حفظ وضع موجود و جلوگیری از نابودی بدهد. 2 – ایجاد تردید درمشروعیت حمایت از اسراییل در نزد دولت های غربی حامی آن و شنیدن صداهایی اعتراضی و ناخرسندی از رفتار اسراییل که هزینه هایی را بر آنها تحمیل می کند .
بنابراین طبیعی است  که رژیم صهیونیستی با توجه به تنگناه های بین المللی و داخلی به دنبال راه گریز از این منجلاب باشد که البته با توجه به ماهیت جنگ آوری و ددمنشی این راه گریز را در  حمله ای دیگر به نوار غزه جستجوکرد . حمله ای که بیشتر نه از سر توانمندی و جایگاه برتر ، بلکه از سر زبونی و ذلت و به تنگ آمدن از شرایط ذلت بار بود. ولی پس از آن حمله که به اذعان خودشان بیشتر به دنبال آزمایش کارایی گنبد آهنین ، تضعیف توان نظامی گروه های جهادی ، تضعیف گردان های شهدای الاقصی و بازتاب انعکاس و بازخورد رسانه ای این حمله در جهان ، بویژه در کشورهای عربی بودند که همه اینها به شکست انجامید.
سیستم گنبد آهنین طی چند سال گذشته میلیاردها دلار برای اسراییل و البته ایالات متحده آمریکا هزینه داشت.  اما این سیستم نتوانست حتی از تل آویو محافظت کند. از 1500 موشک شلیک شده به سوی اهدافی در سرزمین های اشغالی 1948 ،سیستم گنبد دفاعی آهنین - به اذعان مسئولین نظامی اسراییل - تنها توانست 420 موشک را منهدم کند و چنان ضعفی از خود نشان داد که سبب کشیدن آژیر خطر برای اولین بار در شهرهای مرکزی اسراییل ، تعطیلی مدارس و رفتن شهروندان به پناهگاه ها شد.
حتی رسانه های بین المللی خزیدن وزیر جنگ اسراییل روی زمین داخل پناهگاه را به هنگام کشیده شدن آژیر خطر نشان دادند که نشان از ضعف و زبونی اسراییل و پیشرفت مقاومت اسلامی فلسطین در مسیر اقتدار بود.
از سوی دیگر ما شاهد همبستگی جهانیان در محکومیت اسراییل برای این حمله و حرکت های اعتراضی چون راهیپمایی درگوشه گوشه جهان بودیم که نه تنها کم نشده بود بلکه در کشورهایی چون تونس و اردن و مصر به صورت شدید تر از گذشته بودیم و حتی در برخی از این کشورها مسولین حکومتی هم همصدا با مردم شده بودند و "دست کم در ظاهر خود را همسو با مردم نشان می دادند" به گونه ای که مساله فلسطین درراس اخبار این کشورها و سبب تحریک ملت ها شد و بحران سوریه نتوانست جای آن را بگیرد. چیزی که شاید رژیم صهیونیستی گمان می کرد اتفاق بیافتد .
در چنین شرایطی است که پس از گذشت 8 روز از جنگ ، مسئولین رژیم صهیونیستی خود را ناتوان از ادامه جنگ دیدند. حاکمیت شرایط  رعب و وحشت در اسراییل که نشان تغییر از موازنه  تهدید یک طرفه به موازنه تهدید دوطرفه داشت. همچنین، بالا بودن هزینه های بالای این شرایط ، اسراییل را به تن دادن به آتش بس اجباری ناچار ساخت جنگی که این بار متفاوت با دیگر جنگ ها بود.  در این جنگ اسراییل دریافت که علاوه بر توان بالای جنگ های چریکی زمینی نیروهای جهادی ، مقاومت اسلامی از توان بالای هوایی نیز برخوردار است و فلسطینان ، دیگر در برابر اسراییل ، دست و پا بسته نیستند و توانستند موشک هایی با برد بیشتر از 80 کیلومتر نیز پرتاب کنند. این یعنی بالاتر از تل آویو نیز هدف قابل حصول مقاومت است و عمق استراتژیک اسراییل برای مقاومت فلسطین از بین رفته است. این امر به معنی رسوایی بزرگ برای دولت مردان اسراییل بود که نتوانستند با گنبد آهنین که این همه در بوق و کرنا کردند، جلوی چنین حملاتی را بگیرند . در یک نگاه می توان فهمید نیروهای جهادی از ضعف دستگاه های امنیتی و منهدم کننده گنبد آهنین استفاده کردند چرا که چنین سیستم دفاع ضد موشکی گنبد آهنین که به موشک های ضد موشک پاتریوت ساخت آمریکا و آرو ساخت اسراییل مجهز است ، موشک هایی را رصد و منهدم می کند که بالای 30 ثانیه زمان از زمان شلیک تا اصابت نیاز داشته باشند. ولی موشک های نیروهای جهادی با زمانی زیر 30 ثانیه به اهداف برخورد می کرد که موجب گمراهی و ناتوانی در ره گیری و انهدام آن می شدند . وجود این نقطه ضعف بزرگ برای چنین سیستمی پرهزینه است و با وجود قدرت بالای تهاجمی نیرو های مقاومت اسلامی ، دیگر اسراییل جرات حمله زمینی به غزه را نکرد و هر بار به بهانه ای آن را به تعویق انداخت ، با آن که 7 گردان به استعداد هشتاد هزار نیرو در مرز با غزه را بسیج کرده بود . علت آن هم هراس از تکرار شکست مفتضحانه ای بود که در جنگ 33 روزه و 22 روزه با آن روبرو شده بود.
اسراییل در سال 1967 توانست غزه را ظرف نیم ساعت اشغال کند اما در جنگ 22روزه در سال 2008سال هرچند توانست وارد باریکه غزه شود اما هیچ شهری را نتوانست بگیرد و در بار آخر در این جنگ 8 روزه از ورود به جنگ زمینی به دلیل ترس از شکست پرهیز کرد و تنها در عرصه جنگ هوایی  ورود کرد آن هم حملات کورکورانه که مردم غیر نظامی را هدف قرار داد و بیش از 130 شهید و بیش از 1000 مجروح از غیر نظامیان را در غزه به دنبال داشت. جنایاتی که البته شکست فاحشی برای اسراییل به دنبال داشت و موجب شد که باز بر مشکلات و بحران های آن افزوده شود و با زبونی از کشورهای دیگر چون مصر خواست که پیش قدم شده و آتش بس را مدیریت کنند و حتی شروط حماس مبنی بر بازگشایی مرزهای غزه ، توقف ترور رهبران حماس و جهاد اسلامی را بپذیرد که این به معنای پیروزی چشمگیر برای نیروهای مقاومت اسلامی در غزه است که با روحیه ای دوچندان به ادامه راه امیدوار باشند.