"فلسطین ناظر غیرعضو" از نگاه حقوقی و اسلامی،سازمان ازادی بخش فلسطین (ساف) پیش از این در سازمان ملل متحد به عنوان " ناظر" حضور داشت یعنی همان جایگاهی که الان درباره دولت فلسطین...

" فلسطین"  دولت " ناظر غیر عضو"  در سازمان ملل متحد  پس از گذشت 64 سال  از صدور  قطعنامه تقسیم در سال 1948 برای فلسطینی ها حاصل شد .شاید بزرگترین دستاورد این اقدام در این باشد که پس از 64 سال این صفت جدید  از سوی اکثریت کشورهای عضو سازمان ملل رسمیت یافت و  تقریبا تمامی کشورهای جهان  به این موضوع که فلسطین " دولتی است  دارای رژیمی مستقل "  اعتراف کردند.

شاید در دستیابی فلسطینی ها به این نوع از عضویت نکات مثبتی باشد اما بدون شک  نکات منفی ای با خود دارد که با مثبت های آن در تقابلی شدید است. چه اینکه مساحت دولتی که  با عضویتش در سازمان ملل همگی موافقت کردند فراتر از 22 درصد از مجموع سرزمین تاریخی فلسطین از بحر تا نهر از ناقوره در شمال تا تا ام الرشاش در جنوب نمی رود.  آنچه به  آن در سازمان ملل اعتر اف شد فقط نوار غزه، کرانه باختری و قدس شرقی بود.
هریک از طرفداران حقوقی و مخالفان  شرعی این صفت جدید فلسطین  محاسن و معایبی را بر می شمرند که در جای خود پرداختن به آن ضروری است. علمای دین اسلام نه تنها دستیابی به این صفت را موفقیت نمی دانند  که آن را عقب نشینی اشکار  از سرزمین تاریخی  و مقدس فلسطین بر می شمرند.   
سلامه بسیسو حقوق دان ، رییس سندیکای وکلای غزه  و معاون دبیرکل اتحادیه وکلای عرب در این باره می گوید: این تصمیم سازمان ملل یک پیروزی سیاسی برای ملت فلسطین پس از پیروزی نظامی است که آنان در نبرد حجاره السجیل (جنگ هشت روزه) به دست آوردند و چه بسا این تصمیم آغازی باشد برای پایان دادن به چنددستگی ها و اختلافات درونی . وی معتقد است: فلسطین  الان می تواند به سازمانهای بین المللی  و معاهدات برخاسته از آن بپیوندد.
بسیسو که با روزنامه فلسطین چاپ غزه گفتگو می کرد افزود:  جایگاه جدید به فلسطین این امکان را می دهد که صدای خود را به دادگاه بین المللی جنایی برساند و علیه نقض قوانین توسط اسراییل علیه فلسطینی ها  شکایت کند. الان قدرت اسراییل در توسعه شهرکها کاملا کاهش یافته است چرا ؟ به دلیل توانایی فلسطین در ارائه شکایت به مجمع عمومی سازمان ملل متحد بابت تجاوز اسراییل به اراضی خود. همچنین از این پس این حق مقاومت است که  از خود و ملت فلسطین در صورت تجاوز نظامی اسراییل  به نوار غزه یا کرانه باختری  و یا ترور رهبران خود دفاع کند .
وی  تصریح کرد:  یک مثل معروفی است که می گوید " چشم در برابر چشم ، دندان در برابر دندان و آغازگر ظالم تر است" . بنابراین  حق دولت فلسطینی است که به هر تجاوزی از سوی اسراییل پاسخ دهد . تعدادی از دولتهای بزرگ جهان اساسا پس از این تصمیم  جایگاه فلسطین را در کشورهای خود ارتقا دادند یعنی دفاتر فلسطین را از نمایندگی  به سفارت ارتقا داده اند.
 این حقوق دان اما مدعی است که  موافقت با تصمیم  فلسطین دولت ناظر غیرعضو  به معنای عقب نشینی ملت فلسطین از سرزمین تاریخی  خود نیست و هرگز به معنای چشم پوشی از حق بازگشت آوارگان نخواهد بود  و هرگز به این معنا نیست که فلسطینی ها می خواهند از بیت المقدس چشم پوشی کنند بلکه  پس از این ملت فلسطین می توانند خواستار سرزمین فلسطین بطور کامل شوند.
از سوی دیگر دکتر سالم سلامه رییس انجمن علمای فلسطین می گوید که اعراب و مسلمانان پیش از این قطعنامه های فراوانی را رد کرده اند  زیرا همه آنان  کمتر از حقوق مشروع ملت فلسطین بود. الان اما با تصمیمی موافقت کرده اند که از قطعنامه های 4 گذشته کمتر و پایین تر بوده است . نمی دانم دولتهای عربی و اسلامی چگونه با این تصمیم موافقت کرده اند؟ 
او می گوید:  معروف است که یهودیان هرگز به تعهد خود عمل نمی کنند براساس قول خداوند که فرموده اند " ﴿أَوَ کُلَّمَا عَاهَدُواْ عَهْدًا نَّبَذَهُ فَرِیقٌ مِّنْهُم بَلْ أَکْثَرُهُمْ لاَ یُؤْمِنُونَ﴾". بنابراین معتقدم  آنچه که فلسطین به عنوان " عضو ناظر" و نه " دولت"  به آن دست پیدا کرده بسیار کمتر از حق مشروعش است. یعنی فقط 22 درصد از سرزمین تاریخی اش.

وی می گوید:  شناسایی این مساحت برای دولت فلسطین یعنی چشم پوشی 78 درصد از اراضی ای که فعلا تحت اشغال اسراییل است. یعنی اینکه به وجود اشغالگری و مرزهایش به عنوان یک دولت  اعتراف کرده ایم تا جاییکه دیگر نمی توانیم آن را نقض کنیم.  
رییس انجمن علمای فلسطین گفت: سازمان ازادی بخش فلسطین (ساف) پیش از این در سازمان ملل متحد به عنوان " ناظر" حضور داشت یعنی همان جایگاهی که الان درباره دولت فلسطین مورد شناسایی قرارگفته است. این در حالی است که ساف نماینده فلسطینی های داخل و خارج فلسطین بود اما الان جامعه جهانی دولت فلسطین را فقط در داخل مرزهای نوار غزه، کرانه باختری و قدس شرقی " به رسمیت شناخته است!.
دکتر سلامه تاکید می کند: آنچه قضیه فلسطین به آن دست پیدا کرده قطعا یک دستاورد سیاسی نیست بلکه از بین بردن حق ملت فلسطین است. شاید تنها موضوعی که از قِبَل این صفت جدید به فلسطینی ها برسد همان توانایی در کشاندن اشغالگران به دادگاه جنایات جنگی است.
تمام/ش/26