درجنگ 8روزه مقاومت اسلامی یا اسرائیل کدامین پیروز میدان بودند؟انتظارات پس ازعملیات ستون ابرعلیه نوارغزه درنوامبر2012که حدودیک هفته بطول انجامیدچیست؟افراد زیادی همواره این...
بر اساس گزارش‌های رسمی، 6 اسراییلی که 2 تن آنها سرباز بودند کشته و حدود 240 تن دیگر در پی پرتاب تقریباً هزار موشک و خمپاره توسط گروههای مقاومت فلسطینی به سمت جنوب اسراییل، زخمی شدند. پس از جنگ «سرب مذاب» در اواخر سال 2008 و اوایل سال 2009، این تعداد کشته و زخمی، بی‌سابقه بوده است. طی عملیات «سرب مذاب» بیش از 1440 فلسطینی به شهادت رسیده و حدود 13 اسراییلی جان باختند. از آن روز تا بدین لحظه، ما شاهد چنین تعداد کشته و زخمی بر اثر درگیری میان اسراییل و گروههای مقاومت فلسطینی نبوده‌ایم.
درگیری بر سر پیروزی
ستیف وایزیمن، خبرنگار اسراییلی در 23 نوامبر 2012، تحلیلی در رابطه با جنگ اخیر ارائه داد. در این تحلیل آمده است: هر یک از دو طرفِ جنبش حماس و اسراییل پس از 8 روز درگیری، ادعای پیروزی می‌کنند در حالی که بسیاری از تحلیلگران در پیروزی اسراییل در مقابل جنبش حماس، شک و تردید دارند. شلومو بروم، رئیس سابق برنامه‌ریزی استراتژیک ارتش اسراییل می‌گوید: «زمانی می‌توان از پیروزی سخن گفت که جنگ در اراضی آن کشور انجام بگیرد». وی افزود: «تا به حال، سابقه پیروزی بر سازمانی که در سرزمینی بیرون از قلمرو شما فعالیت می‌کند، وجود نداشته است.» وی گفت: «زمانی که درگیری میان دو ملت و یا دو جامعه صورت می‌گیرد با وسایل نظامی تا سالیان سال نمی‌توان به این درگیری خاتمه داد و تنها با ریشه کن کردن دشمن و نابودی طرف مقابل می‌توان ادعای پیروزی کرد».
علی‌رغم قدرت، آموزش دقیق و تکنولوژی پیشرفته ارتش اسراییل برای اشغال نوار غزه با مساحت 360 کیلومتر مربع، اما اسراییل در صورت اقدام به این امر به دلیل عدم حمایت غربی‌ها، بهای به مراتب سنگین‌تری را پرداخت خواهد کرد.
دان مریدور، وزیر اطلاعات اسراییل در 22 نوامبر گفت: «آیا می‌توانیم نوار غزه را از چنگال حماس بیرون آوریم... بله حتماً می‌توانیم. اگر در این باره تصمیم بگیریم حتماً آن را انجام خواهیم داد». وی در ادامه افزود: «اما پیش از آن باید از خودمان بپرسیم اگر به آنجا برسیم در آن زمان چه کار باید بکنیم. این بار به این نتیجه رسیدیم که حمله زمینی نباید جزء اهداف ما باشد و امیدوارم که وادار به چنین اقدامی نشویم». از همان آغاز عملیات، ایهود باراک، وزیر (مستعفی) دفاع اسراییل گفت: «ما در پی این عملیات به دنبال دستیابی به 4 هدف هستیم. این اهداف عبارتند از: تقویت بازدارندگی اسراییل، وارد کردن ضربة سخت به سامانه پرتاب موشکی حماس، وارد کردن ضربه سخت و دردناک به حماس و سازمان‌های دیگر و تأمین امنیت شهرها و روستاهای جنوب اسراییل». مریدور تأکید کرد که ما به این اهداف دست یافتیم. وی افزود: «ما نگفتیم که در جنگ با حماس پیروز خواهیم شد بلکه اقدام ما باعث شد که آنها افکار خود را بازنگری بکنند و پیش خود بگویند آیا واقعاً این اقدام آنها ارزشمند بود یا خیر؟ این هدف محدودی بود که گمان می‌کنم اسراییل تا حدودی بدان دست یافت». مریدور خاطرنشان کرد: «در پی این عملیات، حدود هزاران موشک حماس منهدم شد». اما وی اذعان کرد که از تعداد موشک‌های باقی مانده در دست حماس، هیچ گونه اطلاعی ندارد. وی گفت: «اگر حماس و جهاد اسلامی هر دو با هم، دهها هزار موشک داشته باشند، در این جنگ چند هزارتای آنها را از دست دادند». اما الکس ویشمن، تحلیلگر نظامی روزنامه عبری یدیعوت آحرونوت کاملاً با این نظر مخالف است. ویشمن می‌نویسد: «منتشر شدن اخبار مربوط به آتش‌بس، خود به تنهایی، پیروزی بزرگی برای حماس به شمار می‌رفت. باید به یاد داشته باشیم که روابط میان حماس و اسراییل کاملاً نامتوازن است پس برای ارزیابی پیامدها و دستاوردهای این عملیات نیز به صورت نامتوازن عمل کنیم». وی افزود: «برخلاف گزارش‌های ایام اخیر، تشکیلات امنیتی اسراییل در ضربه زدن به فعالان بزرگ تروریست، عاجز مانده‌اند بنابراین، شمارش تعداد قربانیان و مقدار خرابی‌ها در این معادله خیلی مطرح نمی‌باشد». برخی از تحلیلگران نیز معتقدند که اسراییل به منظور جلوگیری از قطع روابط خود با مصر، برای انجام گفتگوهای مستقیم با اسلام سیاسی تمایل نشان می‌دهد. یوسی الفیر یکی از مشاوران سابق ایهود باراک و کارشناس فرآیند صلح در این رابطه می‌گوید: «موضع اسراییل، دال بر تسامح با اخوان المسلمین مصر و حتی اخوان المسلمین نوار غزه می‌باشد».
شکاف در میان اسراییلی‌ها
نظرسنجی 23 نوامبر 2012 که روزنامه معاریو آن را منتشر کرد، مشخص می‌کند که موضع اسراییلی‌ها در قبال آتش‌بس با نوار غزه کاملاً متناقض می‌باشد. در پاسخ به این سوال که آیا اسراییل باید آتش‌بس را می‌پذیرفت و یا به عملیات نظامی ادامه می‌داد؟ 49 درصد از رأی‌دهندگان اعلام کردند که ارتش اسراییل می‌بایست به عملیات نظامی خود در نوار غزه ادامه دهد و 31 درصد دیگر، امضای آتش‌بس را تأیید کردند و 20 درصد نیز هیچ گونه نظری نداشتند.
به نوشته روزنامه معاریو، اغلب افرادی که به احزاب راستگرا و مذهبی گرایش دارند با آتش‌بس مخالفت می‌کنند و افرادی که به احزاب و گروههای مخالف نزدیک هستند کاملاً آتش‌بس با حماس را که با وساطت مصر و آمریکا انجام شد، تأیید کردند. رسانه‌های گروهی از قبل، اذهان عموم را برای امکان توقف عملیات «ستون ابر» و پذیرفتن آتش‌بس از جانب اسراییل بدون دست یافتن به پیروزی، آماده کرده بود. بسیاری از تحلیلگران نیز لحن سخنانشان پس از موفقیت در ترور احمد الجعبری، کاملاً تغییر یافته و نگرانی از ورود اسراییل به عملیات زمینی به شدت بر رخسارشان نمایان شده بود. بدون تردید، این امور برای نتانیاهو بهانه خوبی شد که وارد عملیات زمینی نشود و پیش از آنکه گزارشگران و تحلیلگران بخواهند وی را به خاطر این اقدام سرزنش کنند، منصرف شد. اسراییل در حالت نسبتاً عجیبی به سر می‌برد. شادی ترور احمد الجعبری و استقبال گرم ملت و رسانه‌های گروهی اسراییل از آن، یکباره با کابوس پرتاب موشک‌های گروههای مقاومت فلسطینی به سمت تل‌آویو، روبرو شد. به عبارت دیگر، برخلاف ادعای پیروزی که همواره اسراییل در کلیه جنگ‌ها بدان متوسل می‌شود، گروههای مقاومت با وارد کردن ترس و وحشت به قلب اهالی تل‌آویو، به صدا درآمدن آژیرهای خطر و فرار آنها به پناهگاهها این ادعا را تکذیب می‌کردند. «عمیر ربابورت» یکی از تحلیلگران روزنامه معاریو می‌نویسد: «وارد شدن شهر تل‌آویو به دایره شهرهایی که در معرض تهدید قرار گرفته‌اند دال بر قدرت و توانایی جنبش حماس است. در پی این امر، اسراییل در مورد چگونگی پایان دادن به جنگ دچار نوعی سردرگمی شد». روزنامه معاریو در تیتر اخبار خود از واژه «معضلات نتانیاهو» استفاده کرد. بدین معنا که دولت اسراییل به دنبال راهی برای خارج شدن از جنگ، بدون آبروریزی است. اسراییل به انجام عملیات زمینی تمایل نشان می‌دهد اما از اینکه نتواند به اهداف خود برسد و تلفات زیادی داشته باشد به شدت احساس نگرانی و ترس می‌کرد زیرا در چنین حالتی، افکار عمومی در مورد نتانیاهو تغییر می‌یابد و پیامدهای بدی را در انتخابات آتی به همراه خواهد آورد. در روز دوم جنگ، «ناحوم بار نیاع» یکی از بارزترین تحلیلگران روزنامه عبری «یدیعوت آحرونوت» به شدت هشدار داد که مبادا این جنگ، یادآور جنگ‌های سابق اسراییل باشد که در وهله اول، شاهد پیروزی عظیمی هستیم اما رفته‌رفته با ناکامی و گزارش‌های منفی کمیته‌های مختلف تحقیق مواجه می‌شویم. بارنیاع می‌نویسد: «باید واقعیت را به ملت اسراییل بگوییم. علی‌رغم سرمایه‌گذاری‌های کلان برای بمباران غزه و سامانه‌های دفاع موشکی، اما اسراییل در این مرحله توانست حماس را وادار به عقب‌نشینی کند».
«آری شفیط»، تحلیلگر روزنامه عبری هاآرتص، مقاله‌ای تحت عنوان «بس است» نوشت و در روز سوم جنگ، تصمیم‌گیرندگان اسراییل را به پایان دادن جنگ فراخواند با این بهانه که ما در سه روزی که گذشت توانستیم حماس را شکست دهیم. وی معتقد است که اگر جنگ در این زمان متوقف می‌شد ما می‌توانستیم پیام خوبی را به دمشق، تهران، بیروت و غزه بفرستیم دال بر اینکه اسراییل از یک سازمان اطلاعاتی ماهر، قدرت هوایی بی‌نظیر، رهبران مصمم، شهروندان شجاع و حمایت ناگهانی بین‌المللی برخوردار است. وی افزود: «ادامه دادن به عملیات جنگی نشان داد که اسراییل از جنگ‌های سابق خود، درس عبرت نیاموخته و مشکل اصلی باز هم تکرار می‌شود یعنی اینکه اسراییل در جنگ‌های خود هرگز در زمان مناسب به عملیات خود خاتمه نمی‌دهد». وی هشدار داد که در صورت ادامه دادن چنین برنامه‌ای، نتانیاهو و باراک خود را در حال غرق شدن در مرداب خواهند دید. «سیور بلوتسکر»، گزارشگر یدیعوت آحرونوت می‌گوید: «اسراییل دیگر نمی‌تواند مانند سابق با حماس مقابله کند. اگر حماس، دو هفته قبل از این عملیات، به شهرهای اسراییل مانند تل‌آویو حمله می‌کرد، اسراییل به راحتی از این مسئله چشم‌پوشی نمی‌کرد. متأسفانه در پی این عملیات، شهرهای اسراییل در معرض هجوم قرار گرفتند اگر چه ما به راحتی از آن گذشتیم».
«آفی یسخاروف»، گزارشگر هاآرتص می‌نویسد: «شاید حماس از لحاظ نظامی ضعیف شد اما از لحاظ سیاسی، سربلند از میدان نبرد خارج شد. رهبران کشورهای عربی به این جنبش نزدیک شده‌اند و اسراییل نیز از طریق مصر با آن مذاکره می‌کند».
نتایج سیاسی منفی در اسراییل
در رابطه با تأثیر عملیات «ستون ابر» بر اوضاع سیاسی داخلی رژیم صهیونیستی و بر اساس دو نظرسنجی که در روز شنبه (24 نوامبر) در تل‌آویو انجام شد به این نتیجه می‌رسیم که نتانیاهو پس از این عملیات، حمایت بسیاری از مردمی را که در آغاز عملیات توانسته بود به دست بیاورد، از دست داد. البته علت اصلی این امر، موافقت وی با آتش‌بس اعلام شد. اما این شکست، ضربه‌ای به جایگاه وی به عنوان کسی که احتمال دارد بیشترین رأی را در انتخابات آتی 22 ژانویه 2013 از آن خود کند، نزده است. وزیر محیط زیست در این رابطه گفت: «این امر دال بر آن است که ملت هنوز با اهداف اصلی بزرگ آشنا نیستند و باید در این زمینه توضیحات بیشتری ارائه شود».
در یک نظرسنجی که در کانال 2 تلویزیون اسراییل پخش شد، 41 درصد از اسراییلی‌ها از عملکرد نتانیاهو و آتش‌بس راضی بودند. گفتنی است که 82 درصد از آنها از همان آغاز جنگ، با این اقدام نتانیاهو موافق بودند. همچنین در این نظرسنجی، 43 درصد از شرکت‌کنندگان از عملکرد ایهود باراک اظهار خوشنودی کردند. اما در نظرسنجی دیگری که مرکز «بلانس بولتیکس» انجام داد و روزنامه معاریو آن را منتشر کرد، 60 درصد از شرکت‌کنندگان، از عملکرد نتانیاهو طی جنگ و آتش بس ناراضی بودند و 60 درصد نیز مخالفت خود را با امضای آتش‌بس اعلام کردند. 70 درصد ساکنان شهرهای جنوبی نیز با این اقدام مخالف بودند. اما در رابطه با اینکه آیا اسراییل توانست به اهداف خود دست یابد، 36 درصد معتقد بودند که اسراییل به هیچکدام از اهداف خود نرسیده و 5 درصد دیگر نیز از مشارکت امتناع کردند.
همچنین در این نظرسنجی، از رأی‌دهندگان در رابطه با نیروی بازدارندگی اسراییل سؤالی پرسیده شد. 69 درصد معتقد بودند که نیروی دفاعی اسراییل ضعیف شده و 56 درصد دیگر گفتند که حماس با قدرت و توانایی بیشتری از این جنگ خارج شد. 45 درصد دیگر نیز بر این باورند که اسراییل بسیار ضعیف شد. اما در رابطه با مذاکرات میان دولت اسراییل و حماس، 36 درصد معتقد بودند که چنین مذاکراتی باید صورت می‌گرفت. در مقابل، 54 درصد با مذاکرات میان اسراییل و حماس مخالفت کردند. در رابطه با پیامدها و میزان تأثیر جنگ اخیر بر انتخابات آینده یک نظرسنجی انجام شد که 501 نفر در آن شرکت کردند. نتیجه به دست آمده نشان می‌دهد که 18 درصد شرکت‌کنندگان معتقد بودند که نتانیاهو، قدرت خود را در این انتخابات از دست داد اما پس از اندکی از این نظر خود منصرف شدند و آمار دقیقی در این باره در این نظرسنجی به دست نیامد. در نظرسنجی دیگری در رابطه با انتخابات برخی معتقد بودند که حزب لیکود- بیتنا، 33 صندلی را در کنست به دست خواهد آورد یعنی 3 صندلی را در مقایسه با انتخابات قبلی از دست خواهد داد. اما این عقب‌نشینی به نفع احزاب چپ‌گرا نخواهد بود. بلکه شانس پیروزی احزاب راستگرای تندرو مانند «خانه ملی یهودی» افزایش خواهد یافت. شرکت‌کنندگان معتقد بودند که تعداد صندلی‌های حزب جدید موسوم به عظمت اسراییل که یک حزب اصولگرای تندرو است بین 4 تا 13 صندلی می‌باشد.
در این نظرسنجی مشخص شد که حزب کارگر، کرسی بیشتری به دست خواهد آورد و به 24 صندلی دست می‌یابد این در حالی است که در نظرسنجی که حدود یک هفته پیش از این نظرسنجی انجام گرفته بود شرکت‌کنندگان معتقد بودند که حزب کارگر به 21 صندلی دست خواهد یافت. هر کس گمان می‌کرد که این جنگ، باعث تقویت جایگاه و نفوذ شخصیت‌هایی چون ایهود باراک و شائول موفاز می‌شود کاملاً دچار اشتباه شده بود.
در این نظرسنجی، لیونی، رئیس سابق حزب کادیما اگر با حزب جدید خود وارد انتخابات شود به 9 صندلی دست خواهد یافت. حزب نتانیاهو- لیبرمن (لیکود- بیتنا) به 38 صندلی دست خواهد یافت. حزب کارگر نیز به 19 الی 22 صندلی و حزب یائیر لبید به 4 الی 8 صندلی دست می‌یابد. در این شرایط، حزب‌های ملی گرای عربی به 10 الی 11 صندلی دست می‌یابد. حزب کادیما به ریاست موفاز نیز در این دوره حذف خواهد شد و باراک تنها به 4 صندلی دست خواهد یافت.
گفتنی است که پس از پایان جنگ در نوار غزه، احزاب داخلی خود را برای انتخابات آماده خواهند کرد. به موازات این امر، دو حزب کارگر و لیکود، انتخابات مقدماتی خواهند داشت. پیش‌بینی می‌شود که زیپی لیونی، رئیس سابق کادیما بار دیگر وارد عرصه سیاسی شود و احتمالاً ریاست یک حزب جدید را در دست بگیرد. بر اساس گزارش‌های به دست آمده، حزب‌های بزرگ در روزهای اخیر در مورد برگزاری انتخابات درون حزبی در موعد خود دچار شک و تردید شدند. آنها از اینکه رأی‌دهندگان در مناطقی که در معرض پرتاب موشک قرار گرفته‌اند، نتوانند در این انتخابات شرکت کنند به شدت نگران بودند.
حقایق جدید نظامی
روز شنبه (23 نوامبر 2012) گزارشی در رابطه با بازتاب‌های عملیات «ستون ابر» منتشر شد. در این گزارش آمده بود که آتش بسی که میان رژیم صهیونیستی و حماس، امضا شد حقایق نظامی جدیدی در نوار غزه را رقم زد که ممکن است باعث تکرار عملیات مجدد از جانب رژیم صهیونیستی در آینده شوند. از سوی دیگر، دو جنبش حماس و جهاد اسلامی که در قاهره برای امضای آتش‌بس با اسراییل به توافق رسیدند به خوبی می‌دانند که این آتش‌بس نمی‌تواند برای مدت زمانی طولانی پایدار بماند بلکه هر لحظه امکان نقض آن از جانب اسراییل وجود دارد اما با این حال، با توجه به توانایی نظامی گروههای مقاومت در این جنگ که دشمن را به حیرت انداخته بود، اسراییل برای انجام هرگونه عملیات جدید باید ابتدا چندین بار به مسئله فکر کرده و جوانب مختلف آن را ارزیابی کند. روزنامه «الحیاة» چاپ لندن نوشت: «مهم‌ترین اقدامات مقاومت فلسطینی تنها به پرتاب موشک به سمت شهرهای اسرییل محدود نمی‌شود، بلکه این جنگ نشان داد که گروههای مقاومت، سلاحهای جدیدی چون سلاحهای ضد زرهی و غیره در اختیار دارد و این امر، مانع از انجام عملیات زمینی در نوار غزه شد. منابع آگاه در این رابطه اعلام کردند که حماس پس از جنگ «سرب مذاب» توانسته است به سلاحهای پیشرفته‌ای دست یابد و بر این اساس، اسراییل به امضای آتش بس تسلیم شد». گروههای مقاومت در این باره اظهار داشتند: «ما به ضد زرهی‌ها و سلاحهای مختلفی دست یافته‌ایم و می‌توانیم به تانک‌های اسراییل به محض ورود به خاک غزه حمله کنیم».
یکی از مسئولان بلندپایه گروههای مقاومت گفت: «اسراییل از دیدن صحنه حمله به تانک‌های خود در نوار غزه به شدت هراس داشت و این امر باعث شد که دشمن از انجام عملیات زمینی منصرف شود.» اما مقاومت فلسطینی برای جلوگیری از خونریزی و کشتار به امضای آتش بس نیاز مبرم داشت. خالد مشعل، رئیس دفتر سیاسی حماس پس از امضای آتش بس گفت: «اسراییل در این حمله ناکام ماند. درست است که اسراییل در این عملیات توانست کارهای زیادی انجام دهد، ساختمان‌های مسکونی را خراب کرد و بسیاری از شهروندان، خبرنگاران و غیره را به قتل رساند اما موشک‌های ما تا آخرین لحظه به سمت شهرهای آنها پرتاب می‌شد.»
منابع مطلع اعلام کردند که ذخایر موشکی حماس تا چند هفته دیگر نیز به پایان نمی‌رسید اما حماس آتش‌بس را ترجیح داد تا قتل، کشتار و خونریزی متوقف شود. یک مقام بلندپایه اعلام کرد: «بر اساس توافقنامه امضا شده، گذرگاهها باید 24 ساعت پس از آتش‌بس، باز و تردد کالاها و شهروندان آسان می‌شد، اما اسراییل همانند سابق به طرق مختلف مانع از این امر خواهد شد.» وی افزود: «این توافقنامه با وساطت و میانجی‌گری مصر و آمریکا امضا شد بنابراین امیدواریم که اسراییل در مقابل مفاد این توافقنامه پایبند باشد اما یقین داریم که این رژیم اشغالگر هرگز به مسئله‌ای پایبند نخواهد شد».
جنگ نوار غزه، باعث وخیم شدن اوضاع در کرانه باختری شد که برای سالهای طولانی در آرامش به سر می‌برد. در پی جنگ غزه به یک اتوبوس در شهر تل‌آویو حمله شد و بیش از 20 اسراییلی زخمی شدند. اسراییل نیز در پی این اقدام، دست به بازداشت افراد مختلف در کرانه باختری زد به ویژه افرادی که به حماس و جهاد اسلامی گرایش دارند.
برخی از کارشناسان معتقدند که تجربه اخیر نوار غزه در مقابله با اسراییل شاید الگوی خوبی برای اهالی کرانه باختری باشد زیرا آنها به پوچ بودن مذاکرات سیاسی و اعتراضات مسالمت‌آمیز برای جلوگیری از شهرک‌سازی ایمان دارند.
مرزهای توسل
روزنامه عبری هاآرتص روز پنجشنبه (22 نوامبر) مقاله‌ای تحت عنوان «در جنگ اخیر نوار غزه چه کسی پیروز شد: اسراییل یا حماس؟» چاپ کرد. «عاموس هاریل» نویسنده این مقاله در پاسخ نوشت: «زمان، پاسخ این سوال را خواهد داد.» چهارشنبه (21 نوامبر) پس از امضای توافقنامه آتش‌بس، کارشناسان و تحلیلگران صهیونیستی برای اعلام پیروزی خود در رسانه‌ها دست به کار شدند. وزیران، ژنرال‌ها و سخنگویان، با اعتماد به نفس کامل اعلام کردند که عملیات ستون ابر و آتش‌بس، دو دستاورد بسیار مهم برای اسراییل به شمار می‌آیند. جنبش حماس نیز در نوار غزه دست به چنین اقدامی زد. زمان این مسئله را حل خواهد کرد. اگر پرتاب موشک متوقف شود و به نیروهای نظامی اسراییل حمله نشود دولت نتانیاهو مدعی پیروزی خواهد شد و اگر این توافقنامه در رسیدن به اهداف خود ناکام بماند عملیات گسترده‌ای علیه حماس انجام خواهد شد. دستیابی به پیروزی با سازمان‌ها و گروههای شبه نظامی، کار بسیار دشواری است. در این شرایط، نتیجه جنگ، مساوی اعلام می‌شود تا اینکه یکی از طرفین، عکس آن را به اثبات برساند. بنابر ادعای ایهود باراک، وزیر (مستعفی) دفاع اسراییل بسیاری از مفاد توافقنامه، بی‌ارزش و فاقد اهمیت هستند و اگر فلسطینی‌ها به غرب حصار مرزی حمله کردند، اسراییل آتش‌بس را نقض و وارد نوار غزه خواهد شد. شاید باز کردن گذرگاهها اقدامی مهم به شمار آید اما این امر به اقدامات در نظر گرفته شده از جانب کشور مصر و حماس برای باز کردن گذرگاه رفح مربوط می‌شود. باراک افزود: «انتقال کالاها و لوازم خانه میان کرانه باختری و نوار غزه چه اهمیتی برای اسراییل خواهد داشت. به نظر می‌رسد که اسراییل به مفاد توافقنامه اهمیت زیادی نمی‌دهد زیرا معتقد است که این توافقنامه یک سند رسمی نیست و برای مدت زمان طولانی ادامه نخواهد داشت.
همچنین نتانیاهو، نخست وزیر اسراییل در یک کنفرانس خبری اظهار داشت: «اوضاع منطقه در حال حاضر، بسیار پیچیده است». وی خود را میان اعتقاد غیرواقعی ملت به پیروزی و حقایق به دست آمده در میدان جنگ سردرگم دید. نتانیاهو همانند همتاهای پیشین خود شارون و اولمرت پس از این عملیات به حد و مرزهای به توسل به زور در مقابل حماس پی برد و متوجه شد که غزه، سرزمین فرصت‌های محدود است نه بیشتر.
کنفرانس خبری هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه آمریکا با همتای مصری خود محمد کامل عمرو با پرتاب موشک‌های فلسطینی به سمت اسراییل همزمان شد. در نوار غزه، مردم خود را برای برگزاری جشن پیروزی آماده می‌کردند. اما این جشن‌ها و مراسم‌های شادی نمی‌تواند ضربه سخت وارد شده به حماس در پی ترور الجعبری را از یاد ببرد. حماس در این عملیات، موشک‌های دوربرد (فجر) زیادی را از دست داده است و رهبران و مراکز نظامی آن نیز در معرض حملات شدیدی قرار گرفتند. اگر به مفاد توافقنامه‌ای که در قاهره به امضا رسید نگاهی بیفکنیم، خواهیم دید که بسیاری از این مفاد برای اسراییل چندان خوشایند نمی‌باشد. به ویژه آن بندهایی که بر ارائه تسهیلات در گذرگاهها تأکید می‌کنند. مسلماً حماس مدعی خواهد شد که چنین اقدامی به معنای پیروزی و رفع محاصره غزه است اما در این توافقنامه به وضوح مشخص نشده است که تسهیلات در کدام یک از گذرگاهها ارائه خواهد شد.
حماس، گروههای مختلف فلسطینی را به آتش‌بس فراخواهد خواند اما در این رابطه نظرات مختلفی وجود دارد. بسیاری از کارشناسان می‌گویند حماس، سیطره خود را بر نوار غزه از دست داده است و نمی‌تواند صدها تن از مردان مسلح سلفی را کنترل کند. مشکل دیگری نیز در این میان به چشم می‌خورد. بسیاری از طرفداران الجعبری به راحتی نمی‌توانند یک فرمانده دیگر (مروان عیسی) را به عنوان جانشین وی بپذیرند. اما در مقابل این رأی، برخی دیگر از کارشناسان معتقدند که حماس پس از این پیروزی به نفوذ بیشتری در نوار غزه دست خواهد یافت و با گروههایی که بخواهند آتش‌بس را نقض کنند به شدت برخورد می‌کند.
منبع: روزنامه مراکشی العلم
نویسنده: عمر نجیب
ترجمة اسراء قطبی
صفحات اجتماعی
اینستاگرام تلگرام توییتر آر اس اس