درس ایران به اعراب ضعیف !

* عبد الباری عطوان

این روزها نوشتن از ایران حتی در کمترین  حد آن به خاطر اقدامات تحریک آمیز نژادی و مذهبی که روزنامه های عربی " محور میانه رو " به ویژه مصر و عربستان به راه انداخته اند مانند حرکت در یک میدان مین است که هرلحظه احتمال انفجار وجود دارد.
اما  پرتاب ماهواره از سوی ایران که براساس تکنولوژی داخلی است و گسترش موشک های بالستیک که می تواند این ماهواره را به گفته کارشناسان روسی به هرنقطه ای از جهان هدایت کند ، سزاوار تاملی بزرگ و منطقی از این تجربه و نیز مقایسه با دستاوردهای علمی اعراب به دور از  عصبیت های قومی ونژادی است.
ایران این روزها ، سی امین سالگرد انقلاب اسلامی را جشن می گیرد که در آن نظام شاه سرنگون شد و این جشن با پیشرفت تکنولوژی نظامی ایران همراه شد. ارزیابی های اسرائیلی هم می گوید که ایران در یک سال دیگر به سلاح هسته ای دست می یابد.این در حالی است که مصر رهبر جریان میانه روی اعراب در ماه مارس آینده   سالگرد امضای کمپ دیوید را که در آن خود را از دایره درگیری اعراب و اسرائیل جدا کرد ، جشن خواهد گرفت!
دولت مصر در این دوره هیچ جنگی را تجربه نکرد ، برعکس ایران که 8 سال پیاپی را مجبور به جنگ با عراق شد و با این وجود این دو کشور با هم قابل مقایسه نیستند و در حالی  که ایران فضا را تسخیر کرد ، مصر در روزی زمین به دنبال تونلهای رفح می گردد و به دنبال وارد کردن تکنولوژی مبارزه با قاچاق از آمریکا است.
این تجربه موفقیت آمیز ایران بر دواصل استوار است اول آموزش و دوم دموکراسی.و یک موضوع سومی را می توان به آن اضافه کرد و آن توانایی ایران در جمع آوری دانشمندان خارج از کشور و فراهم کردن فرصت برای استفاده از تجربه های علمی  آنان است.این در حالی است که جریان های عربی میانه رو یا خارج از این دایره در تمامی این زمینه ها شکست خورده اند و همه آنها بر سر یک مساله توافق دارند و اینکه توانایی های عربی را به غرب سوق دهند.
وزرای خارجه دولتهای میانه روی عرب چند روز پیش در ابوظبی گردهم آمدند تا درباره جلوگیری از نفوذ غیرعرب ها در مسائل عربی تصمیم گیری کنند البته منظور آنها ایران بود نه اسرائیل و آمریکا که ناوها و نیروهای نظامی آنها در سراسر منطقه لنگر انداخته اند.
این وزرای خارجه عرب به ما نگفتند که ما با ایران چگونه مقابله کنیم ! آیا با لباس های ساخت انگلیس یا مصنوعات چینی یا قلیان های ساخت ژاپن ! یا ارتشی از خدمتکاران هند ،‌فیلیپین و سریلانکا!
متاسفانه آنها طرحهای خود را برای ما فاش نکرند . ما باید اعتراف کنیم که ملتی شکست خورده هستیم و به خاطرداشتن نظام های دیکتاتوری و غیر منتخب و نادیده گرفته شدن شهروندان و از بین رفتن کرامت عربی تمامی ابزارهای ابداع و نوآوری در ما خشک شده است . دانشگاههای ما به مدارسی برای محو بی سوادی تبدیل شده است و درمانگاهها به آزمایشگاه و کالبدشکافی مرده ها مبدل شدند.
به اعتقاد من کسی که می خواهد از نفوذ ایران خلاص شود باید اول خود را از هیمنه آمریکا و اسرائیل نجات دهد و در وضع استراتژی های جنبشی در زمینه های مختلف به خود تکیه کند.و اعتراف کند که دیکتاتوری و مصادره آزادی ها و نداشتن شفافیت ودادگاه مستقل و .. تنها دلیلی است که ما را به این سمت سوق داده است به گونه ای که ما مضحکه خاص و عام شدیم.
ما به عنوان یک عرب امروز حقیرترو عقب مانده تر از هرملت اسلامی دیگری هستیم . ما از این وضعیت احساس ضعف می کنیم و این حقارت زمانی بیشتر می شود که می بینیم حتی یک کلمه در دفاع از مقاومت ملتهای عربی گفته نمی شود.و کسی که می خواهد از نفوذ ایران در امور عربی جلوگیری کند باید از مکتب ملی ایران و موسسات علمی و دموکراتیک آن و موضع این کشور در حمایت از برادران فلسطینی و لبنانی خود ، درس بگیرد. اما متاسفانه آنچه که ما امروز می بینیم حضور اعراب در مکتب سازش و خفت است .