یک گام به عقب دو گام به جلو !
قدسنا / گروه تحلیل و تفسیر : رژیم صهیونیستی که از زمان تسلط حماس برغزه، با سیاست تحریم و محاصره ، به کشتاردسته جمعی دراین منطقه پرداخته است، سرانجام ازآغاز آتش بس سخن به میان آورد. این در حالی است که تجربه قراردادهای آتش بس با رژیم اسرائیل نشان دهنده بی تعهدی آنها به این روند است . با نگاهی به تجربه های توافق نامه های آتش بس های مقطعی می توان به خوبی دریافت که هربار رژیم اسرائیل تحت فشار گروههای کقاومت و افکارعمومی بوده است به آتش بس تن داده است و بنابراین در هیچکدام از این توافقنامه مساله اصلی یعنی صلح مد نظر نبوده است. تلف کردن وقت و گمراه کردن افکار عمومی از مهمترین دلایلی است که هربار تل آویو را مجبور به امضای اتش بس مقطعی می کند.
از سوی دیگر اسرائیل در حالی از طرح آتش بس با حماس سخن گفتهاست که مقاومت ساکنان غزه ،شکستهای بسیاری را برای رژیم صهیونیستی به همراه داشته است به گونهای که تلآویو اعتراف کرد در صورت ادامه محاصره ، باید امتیازات بسیاری را واگذار نماید.
طرح آتش بس با غزه در حالی مطرح میشود که:
1- به رغم خواست صهیونیست ها، ابومازن نتوانست به عنوان مهرهای سازشکار، به سرکوب مقاومت بپردازد به گونهای که در نهایت ابومازن نیز به مذاکره با سایر گروهها وادار گردید. صهیونیست ها که در سیاست سرکوب با مهره داخلی شکست خورده اند به اجبارا باید آشتی با غزه را اجرایی نمایند.
2-رژیم صهیونیستی در عرصه داخلی با دو بحران مواجه است. اول تغییر در ساختار سیاسی که شامل کناره گیری اولمرت از قدرت است و بحران دوم ، در افزایش اعتراضات مردمی و حتی نظامیان علیه تل آویو خلاصه می شود .
رژیم صهیونیستی برای خروج از این بحرانها نیازمند برقراری آرامشی هرچند موقت است .آزادی شالیط اسیر دربند مقاومت از ارکان این روند است .
3-تحولات غزه در حالی که موجب تخریب جایگاه جهانی رژیم صهیونیستی گردید ، ارتقای جایگاه ملت فلسطین را به همراه داشته است. اکنون صهیونیستها برای جلوگیری از ادامه این روند و احیای مشروعیت خود نیازمند روند سازش میباشند.
4-متحدان اصلی رژیم صهیونیستی یعنی انگلیس، فرانسه و آمریکا برای اجرای اهداف خود نیازمند برقراری ثبات هرچند کوتاه در فلسطین هستند. آمریکا برای انتخابات ریاست جمهوری و اجرای طرح به اصطلاح صلح خاورمیانه با سازش کاری اعراب ، انگلیس برای خروج ازبحران داخلی و فرانسه برای طرح اتحادیه مدیترانهای به این آرامش نیاز دارند.
به هر حال حرکت صهیونیست ها در مسیر سازش را میتوان نشانه ناتوانی آنها در برابر مقاومت دانست که آنها را وادار به اجرای این مهم کرده است هرچند باید در نظر داشت که تجربه های گذشته بی تعهدی اسرائیل را به آتش بس نشان داده است .