"هرتزلیا"؛ تشریح عمق بحران "اسرائیل"

* مهدی شکیبایی

شکی نیست که اظهارات تهدیدآمیز مقامهای صهیونیستی و در مواردی جا به جایی استحکامهای دریایی آمریکا در محیط پیرامونی خاورمیانه با صحنه تحولات جمهوری اسلامی ایران در سی و یکمین سالروز پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی ارتباط مستقیمی دارد. تهدیدهایی که می کوشد از بازتاب دستاوردهای انقلاب اسلامی بویژه در حوزه فناوریهای علمی و هسته ای بکاهد.

در این میان برگزاری دهمین دوره کنفرانس اسرائیلی «امنیت و میزان مصونیت ملی هرتسیلیا» نقش بارزی در هدایت فشارهای غرب علیه جمهوری اسلامی ایران در روزهای گذشته داشته است.

این کنفرانس که توسط مرکز مطالعات استراتژیک اسرائیل و با حضور سران این رژیم و چهره های برجسته سیاسی، امنیتی، نظامی آمریکایی و اروپایی هر ساله در ماه فوریه برگزار می شود، به عبارتی «عقل شفاف ساز میزان توانمندیها و چالشهای پیش روی اسرائیل در سال پیش رو» به شمار می رود.کنفرانس هرتسیلیا در دوره های گذشته همواره دارای دو وجه شاخص بود: یکی ارائه گزارشهای فراگیر از منابع تهدید و فرصتهای پیش روی اسرائیل در محیطهای منطقه ای و بین المللی و دیگری توجیه های تبلیغاتی برای مراکز تصمیم ساز در حوزه های جهانی و منطقه ای بویژه در امور راهبردی و امنیتی.شاید یکی از جدیدترین موضوعها در مهم ترین کنفرانس راهبردی اسرائیل در این سال «تکرار چارچوبهای سنتی است» که از پنج سال پیش بر اظهارات تبلیغاتی مقامهای اسرائیل حاکم بوده و شامل موضوع پرونده هسته ای ایران است. در پنج سال گذشته مقامهای اسرائیلی هربار با بزرگنمایی خطر ایران نسبت به نبود یک اهرم بازدارنده بین المللی در برابر دستیابی تهران به دانش هسته ای گلایه داشته اند، اما همزمان به ناتوانی خود در اجرای هرگونه ماجراجویی اعتراف کرده اند.همچنین مثل دوره های گذشته تناقض مفرطی در سخنان مقامهای ارشد صهیونیستی در خصوص پرونده هسته ای ایران مشاهده شده است.

سخنان «بینی گینتس» معاون رئیس ستاد مشترک ارتش اسرائیل مبنی بر احتمال اقدام نظامی علیه ایران و به دنبال آن اظهارات «عوزی آراد» مشاور امنیت ملی این رژیم در امور جمهوری اسلامی مبنی بر اقناع ایران از راه های دیپلماتیک به عنوان تنها گزینه پیش رو ناظر صادقی بر این تناقض گویی هاست.

در حالی که رژیم اسرائیل با افزایش جنگ روانی علیه تهران خواستار اعمال فشار بر آمریکاست، «گولدمن» سفیر سابق سوئیس در تهران ( 1999 تا 2004 ) در دهمین کنفرانس هرتسیلیا قاطعانه مقامهای اسرائیلی را از هرگونه ماجراجویی علیه ایران برحذر داشت و به شرح پیامدهای هرگونه اقدام نظامی علیه جمهوری اسلامی بر اقتصاد جهانی پرداخت.افزون بر او موشه یعالون، شیمون پرز، شموئیل بار مدیر مرکز هرتسیلیا و ژنرال اسحق بن یسرائیل از دانشگاه تل آویو هرکدام به ارائه نقاط ضعف و قدرت ایران پرداختند. آنچه مشخص بود، اختلاف شدید میان کارشناسان سیاسی، نظامی و امنیتی حول میزان توانمندیهای هسته ای ایران و نحوه واکنش این کشور علیه هرگونه ماجراجویی از سوی یک مهاجم خارجی بود.اضافه کنید به این موارد مانورهای گاه و بیگاه جبهه داخلی اسرائیل را تا به خوبی از میزان سردرگمی سران این رژیم در تعیین تهدیدهای پیش روی تل آویو آگاه شویم.

این در حالی است که تل آویو همزمان با نبود یک راهبردی مشخص در خصوص ایران، از بحرانهای داخلی چون «بحران هویت» در نتیجه اختلاط فزاینده یهودیان با غیریهودیان و بحران خارجی بویژه «بحران مشروعیت» در نتیجه گزارش گلدستون رنج می برد. از آنجا که کنفرانس هرتسیلیا باید بسان چشم تیزبین واقعیتهای شرایط کنونی اسرائیل عمل نماید، شرکت کنندگان در این همایش با بزرگنمایی خطر ایران، ظرافتمندانه به چالشها و بحرانهای استراتژیک این رژیم اشاره کرده اند.کنفرانس دهم هرتسیلیا اتفاقاً تصویر نزدیکی از بحران استراتژیک شامل وجود محدودیت در گزینه های داخلی و حالتی از بی اعتماد و وضوح استراتژیک به مخاطبان ارائه داد. بحرانهایی که از جنگ 2006 آغاز و با ورود به جنگ غزه ادامه یافت و با شکست اسرائیل در جلوگیری از انتشار گزارش گلدستون به اوج خود رسید.با توجه به درک آمریکا و اسرائیل از قدرت ویران کننده ایران علیه هرگونه تهاجمی به نظر می رسد، کنفرانس هرتسیلیا با تمرکز روی ایران مأمور اعمال فشار بر گروه موسوم به 1 + 5 برای برخورد تند با تهران و جلوگیری از انتشار خبرهایی است که ایران وعده داده آن را در سی و یکمین سالروز پیروزی انقلاب اسلامی اعلام کند.