جنگ آینده رژیم صهیونیستی با لبنان برای نفت ،درگیری لبنان ورژیم صهیونیستی برسرمرزهای دریاییست که در پی تملک ...

تحرکات تازه سیاسی و حقوقی رژیم صهیونیستی برای تبدیل مناقشه حوزه مشترک نفتی و گازی فلسطین، لبنان و قبرس، زنگ خطر بحران‌آفرینی تازه این رژیم در عرصه منطقه‌ای را که قابلیت میلیتاریزه‌شدن را نیز دارد به صدا درآورده است.
با شکل‌گیری دولت جدید لبنان و رأی اعتماد پارلمان این کشور به آن، ‌رژیم صهیونیستی روش جدیدی را برای مقابله با این دولت برگزیده و در صدد تبدیل آن به یک مناقشه تحریک‌آمیز در سطح منطقه است.
این مناقشه، درگیری میان لبنان و رژیم اسرائیل بر سر مرزهای دریایی است که در پی آن تملک منابع نفتی و گازی را نیز به دنبال خود خواهد داشت.
رژیم صهیونیستی، ژوئن پارسال اعلام کرد که یک شرکت اکتشاف نفت و گاز وابسته به این رژیم، در نزدیکی مرزهای لبنان یک میدان گازی با نام "لفیتان" را کشف کرده است. بخش عظیمی از این میدان بنا بر اعلام مقامات لبنانی در خاک این کشور واقع شده است اما طرف اسرائیلی سعی دارد آن را به نفع خود مصادره کند.
از سوی دیگر اسرائیل با عقد قراردادی یکطرفه با دولت قبرس بخش وسیعی از مرزهای آبی لبنان را به نفع خود مصادره و آنها را اشغال کرده است، کابینه رژیم صهیونیستی نیز بتازگی در نشست خود، مرزهای آبی این رژیم را تصویب کرد که این اقدام با واکنش جدی دولت لبنان مواجه شد.
از سوی دیگر، لبنان در پی سقوط دولت هوادار غرب در این کشور، به فکر استفاده از منافع نفتی و گازی خود در مرز با سرزمین‌های اشغالی افتاده است، اقدامی که البته به مذاق صهیونیست‌ها خوش نیامده و آنها که از مدت‌ها قبل برای بلعیدن منابع نفتی و گازی این منطقه به تکاپو افتاده بودند را به تحرک بیشتر واداشت.
ماهیت مناقشه مرزی فیمابین
اسرائیل در سال 2009 میلادی در اقدامی غیرقانونی و بدون حضور نماینده‌ای از دولت لبنان، توافقنامه‌ای را با قبرس به امضا رسانده که نقاط مرزی سه جانبه را در آن تعیین کرده است.
به اعتقاد کارشناسان مسائل بین‌الملل، این توافق، نقض صریح حقوق و منافع لبنان بوده و بخشی از سرزمین این کشور را از آن جدا کرده است.
گفته می‌شود منطقه مورد اختلاف میان طرفین بالغ بر سه هزار کیلومتر مربع است که از لحاظ وجود منابع نفتی و گازی در آن از اهمیت استراتژیک برخوردار است.
مناقشه مرزی میان لبنان و رژیم صهیونیستی، شامل مرزهای این کشور از منطقه رأس الناقوره شده و تا منطقه اقتصادی و آبهای قبرس که تقریبا در فاصله 150 کیلومتری سواحل لبنان و فلسطین قرار دارد امتداد یافته است.
بر اساس ادعای رژیم اسرائیل، تفاوت میان مرزهای لبنان با قبرس و سرزمین‌های اشغالی در حدود 15 کیلومتر است، این یعنی اینکه مساحت منطقه مورد اختلاف بالغ بر سه هزار کیلومتر مربع خواهد بود.
کارشناسان مسائل بین‌المللی اعتقاد دارند که اختلاف نظر دو کشور به نقطه آغاز خط مرزی میان دو طرف باز می‌گردد. رژیم صهیونیستی بر خلاف قراردادهای بین‌المللی مدعی است که خط مرزی لبنان شامل خطی مستقیم از ساحل دو طرف است اما لبنان بر اساس مصوبات سازمان ملل خط دریایی را امتداد مرزهای خاکی می‌داند.
البته لبنان پیش از این توافق مرزی با قبرس تنظیم کرده بود اما به دلیل مورد تنازع بودن این منطقه دو طرف تصمیم گرفته بودند که بخش‌های مورد اختلاف میان خود با رژیم صهونیستی را جزء خطوط مرزی خود حساب نکنند اما نیکوزیا و تل‌آویو در توافق خود برای تعیین مرزهای آبی این اصل را نادیده گرفته و بخش مورد تنازع را نیز در آب‌های اختصاصی خود قرار داده‌اند.
از سوی دیگر، دولت "فؤاد سنیوره" نخست‌وزیر وقت اسرائیل در راستای منافع غرب و اسرائیل و بنا به درخواست مشکوک ترکیه که بخش ترک‌نشین قبرس را به رسمیت شناخته است، از ارائه این توافق به پارلمان لبنان به این علت که با بخش اروپایی قبرس به امضا رسیده است امتناع کرد، همین موضوع باعث شده است که این توافق غیرالزام‌آور باشد و تل‌آویو نیز از همین نکته برای ادعاهای واهی خود استفاده کرده است.

لبنان البته پیشتر ادله خود در تملک بر مناطق مورد اشغال اسرائیل را به سازمان ملل ارائه کرده است؛ این ادله به‌حدی متقن است که حتی آمریکا نیز نتوانست حق لبنان در تملک این اراضی را نادیده بگیرد و بعد از تحقیقات حرفه‌ای که انجام داد، این حق را پذیرفت که البته تل‌آویو چندی بعد این خبر را تکذیب کرد.
این در حالی بود که انتشار این خبر از سوی روزنامه صهیونیستی هاآرتص بود، این روزنامه به نقل از برخی منابع در وزارت خارجه اسرائیل نوشت که به این ترتیب اسرائیل چاره‌ای ندارد که مناطق اقتصادی دریایی وابسته به لبنان را به این کشور بازگرداند.
از سوی دیگر تنها دلیل رژیم اسرائیل در طرح این ادعا، توافق این رژیم با قبرس است که آن هم به علت اینکه بررسی مناطق اختلافی میان سه کشور با حضور تنها دو طرف درگیر انجام شده، فاقد وجاهت قانونی است.
علل اوج اختلافات طرفین در شرایط کنونی
مناقشه میان رژیم اسرائیل و لبنان در تعیین مرزهای آبی، گرچه دیرزمانی است که میان این دو طرف وجود دارد اما شرایط کنونی در منطقه فضای مناسبی را برای تحریک این موضوع از سوی اسرائیل فراهم کرده است؛ قطع واردات گاز رژیم صهیونیستی از مصر و چهار انفجار در خط لوله انتقال گاز به سرزمین‌های اشغالی، تل‌آویو را در مقابل بحران جدی انرژی قرار داده و این رژیم نسبت به آینده خود بشدت بیمناک است و به همین دلیل از هر راهی برای دستیابی به منابع انرژی استفاده می‌کند.
موضوع دوم، تشکیل دولتی متعهد در لبنان است که سعی دارد با پایبندی به آرمان‌های ملی لبنان، دست‌اندازی کشورهای دیگر بویژه رژیم اسرائیل به منابع و سرزمین‌های لبنان را متوقف کند. این دولت بلافاصله بعد از تشکیل وتأیید از سوی پارلمان، حساسیت خود را نسبت به ادامه اشغالگری‌های اسرائیل در لبنان اعلام و تأکید کرد که از مجاری مختلف سعی در بازپس گیری حق لبنان از اسرائیل خواهد داشت.
از سوی دیگر تل‌آویو نیز این مناقشه را به عنوان راهکاری برای ضربه‌زدن به دولت جدید لبنان می‌داند و سعی دارد از طریق تحریک آن، اهرم فشاری را بر این کشور وارد نماید و دولت با اکثریت جدید را زمینگیر کند.
دستیابی به بهانه‌ای جدید برای ادامه تهدیدات رژیم صهیونیستی علیه لبنان و استفاده از این تهدیدات و آغاز جنگ در زمان مقتضی از سوی اسرائیل از دیگرعلل تحریک این مناقشه به شمار می‌رود. سران تل‌آویو همراه با تهدید به تخریب زیر ساخت‌های لبنان سعی در مانع‌تراشی در روند پیشرفت اقتصادی این کشور داشته‌اند و مانع از سرمایه‌گذاری‌های خارجی در لبنان می‌شوند.
واکنش‌ سران لبنان و رژیم صهیونیستی
این مناقشه نیز مانند هر درگیری دیگری بسرعت از سوی دو طرف با واکنش‌ مواجه شده است و هر دو طرف اعلام کرده‌اند که استفاده از منابع زیرزمینی مناطق مرزی طرف نزاع حق آنهاست و از این حق دفاع خواهند کرد.
"جبران باسیل" وزیر انرژی لبنان پس از تصویب تعیین مرز آبی رژیم اسرائیل در کابینه این رژیم در نامه‌ای به رئیس جمهور، نخست‌وزیر و وزرای لبنانی، بررسی این موضوع را در دستور کار نشست پنجشنبه کابینه لبنان قرار داد. باسیل وی، خاطرنشان کرد که لبنان اجازه تجاوزگری به حوزه‌های نفتی و گازی این کشور در دریای مدیترانه را به رژیم صهیونیستی نخواهد داد.
میشل سلیمان، رئیس جمهور لبنان نیز در دیدار با برخی وزیران دولت و نمایندگان مجلس درباره پیامدهای اقدام یکجانبه و غیرقانونی رژیم صهیونیستی در تعیین خط مرزی آبی فلسطین اشغالی هشدار داده و تأکید کرد که لبنان با تمام توان و قوا از مرزهای زمینی، هوایی و دریایی و حقوق خود دفاع خواهد کرد.
"عدنان منصور" وزیر خارجه لبنان از تحرکات دیپلماتیک خود در ارائه شکایت از رژیم اسرائیل در سازمان ملل سخن گفته و همچنین دیداری نیز با سفیر قبرس در بیروت برای بررسی این موضوع انجام داد.
منصور تأکید کرد: لبنان به هیچ وجه یک وجب از مساحت دریایی و منابع طبیعی خود در دریای مدیترانه چشم نخواهد پوشید و در این راستا یک یادداشت اعتراض به قبرس نیز فرستاده که در آن از امضای پیمان این کشور با اسرائیل بدون مشورت با لبنان اعتراض شده است چراکه ترسیم مرز دریایی مربوط به لبنان، اسرائیل و قبرس است.
در طرف مقابل، سران صهیونیست سعی دارند تا با تأکید بر توافق غیرقانونی خود با قبرس، منابع نفتی و گازی این منطقه را منحصر به خود بدانند. "بنیامین نتانیاهو" نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی استفاده از منابع زیرزمینی این منطقه را حق طبیعی اسرائیل دانسته و مدعی است که مرز اعلام شده از سوی لبنان با توافق این رژیم با قبرس همخوانی ندارد.
"اویگدور لیبرمن" وزیر خارجه رژیم اسرائیل نیز با اعلام اینکه نقشه ادعایی خود را بزودی به سازمان ملل خواهد فرستاد، بار دیگر به تنها سند غیرقانونی اسرائیل در این مناقشه اشاره کرد و گفت: ما در این مورد با قبرس توافقنامه امضا کرده‌ایم.
وی همچنین سعی کرد دفاع دولت لبنان از تمامیت ارضی خود را تحت فشارهای حزب‌الله معرفی کند.
"موشه یعالون" وزیر امور راهبردی لبنان نیز در اظهاراتی مضحک، ایران را پشت پرده این رویکرد لبنان در دفاع از حق طبیعی خود دانست و مدعی شد که ایران به همراه حزب‌الله می‌خواهند کانون بحران جدیدی ایجاد کنند.

آیا مناقشه مرزی به جنگی منطقه‌ای تبدیل می‌شود؟
شواهد نشان می‌دهد که رژیم اسرائیل در راستای منافع خود اقدام به تحریک این مناقشه مرزی کرده است اما چیزی که مهم است، تحلیل و بررسی این موضوع است که آیا این منافع اسرائیل را به آغاز جنگی گسترده در منطقه خواهد کشاند؟ جنگی که بر اساس موازنه‌های جدید قدرت در منطقه، همان گونه که سید حسن نصرالله، دبیرکل حزب الله بارها در خصوص هشدار داده، به احتمال قوی منحصر به لبنان و سرزمین‌های اشغالی نخواهد بود و می‌تواند کشورهای دیگر را نیز به زیر چرخ‌های سنگین خود بکشاند.
تنها گذشت زمان روشن خواهد کرد که آیا این کانون بحران مقدمه‌ای برای درگیری نظامی در منطقه خواهد بود یا نه؟ اما چیزی که مسلم است، این است که نتایج جنگ بعدی در صورت وقوع، قطعی خواهد بود و پایان رژیم صهیونیستی را برای همیشه رقم خواهد زد.

منبع :مشرق