تشکیلات خودگردان و موج بیداری فلسطینیان

عماد نجار

با وجود خیزش های متعدد مردمی درمنطقه خاورمیانه عربی و شمال آفریقا خصوصا مصر و به خطر افتادن موقعیت دیکتاتورهای حاکم، انتظار می رفت اهالی کرانه باختری محمود عباس(ابومازن) تشکیلات خودگردانش را به خاطر همپیمانی با رژیم مبارک تنبیه نمایند که این اقدام اگرچه شکل گرفت اما با همنوایی آمریکا، اسراییل و نیروهای امنیتی تشکیلات خودگردان سرکوب شد تا شاید چندی دیگر انقلابی واقعی علیه نماینده حکام سازشکارمنطقه در فلسطین آغاز گردد.

تنها پس از سرنگونی رژیم حسنی مبارک چند صد فلسطینی در میدان مرکزی مناره واقع در رام الله تجمع کرده و با برپایی جشنی به شادمانی پرداختند و این مراسم نیز به طور کامل تحت نظارت نیروهای امنیتی برگزار شد.

البته نباید فراموش کرد که مقامات ارشد سیاسی تشکیلات خودگردان از هر نوع اعلام همبستگی با انقلابیون مصری امتناع ورزیده و همواره در سکوتی معنا دار سنگر گرفته اند که خود نشانگرخشم آنان از برهم خوردن شرایط سیاسی همسایه خود و مخصوصا یکی از پر تلاش ترین کشورها برای بهبود روابط تشکیلات با اسرائیل و میانجی آشتی بین فتح (بدنه تشکیلات خودگردان) و حماس است.

در این میان نباید ازروابط نزدیک رهبران تشکیلات خودگردان با سران دیکتاتور مصر و مخصوصا عمر سلیمان رئیس سابق سازمان اطلاعات و امنیت چشم پوشید.

درآن سو هم مردم غزه با تمامی انقلاب های مردمی منطقه  اعلام همبستگی کرده و با نوعی رضایتمندی ازحماس با شعارهای وحدت گونه خواستار ادامه روند حکومت داری از نوع مقاومت به رهبری جنبش مقاومت اسلامی فلسطین (حماس) شدند.

سرنگونی مبارک با اینکه با عث برانگیختن خشم تشکیلات خود گردان شد موجی از شادی و امید را برای اهالی غزه به همراه داشت و روزنه امیدی بود برای پایان یافتن محاصره پنج ساله باریکه غزه توسط رژیم صهیونیستی و رژیم مبارک.

حماس که منبعث از جماعت پر طرفدار مصری به نام اخوان المسلمین است پس از فروپاشی رژیم دیکتاتوری مبارک خود را در این آزادی بسیار سهیم می دانست چه اینکه اخوان المسلمین نیز همانند حماس در نوار غزه طی 30 سال گذشته تحت محاصره رژیم مبارک به سر می برد.

غزه بسیار امیدوار است که با روی کار آمدن دولت جدید در مصر محاصره چند ساله این باریکه پایان پذیرد و تردد در گذرگاه های موجود در مرز با مصر خصوصا گذرگاه رفح به حالت عادی برگردد.

پیش از این محاصره و فشار به دولت منتخب مردمی حماس در نوار غزه توسط رژیم مبارک برای تشکیلات خود گردان منافعی در پی داشت از جمله اعمال فشار و دریافت امتیازات بیشتر از حماس در مذاکرات آشتی  که با بروز رخدادهای اخیر در مصر شرایط رام الله تغییر کرده است.

این تغییرو تحولات اگرچه در ظاهر با سرکوب تشکیلات خودگردان روبرو شده و توانی برای تولد یک انقلاب گسترده در صحنه میدانی را از بین برد ولی آنچنان که سران تشکیلات تصور می کنند هم بی پیامد هم نبوده زیرا اعلام غیر منتظره برگزاری انتخابات محلی که دو سال از موعد برگزاری آن گذشته است و همچنین برگزاری انتخابات پارلمانی در سطح ملی برای انتخاب رییس جدید تشکیلات خودگردان ازنشانه های هراس ابومازن از سرایت انقلاب های مردمی به کرانه باختری می باشد.

انتشاراسناد طبقه بندی شده مذاکرات صلح بین فتح و رژیم اسرائیل توسط سایت ویکی لیکس باعث برانگیختن خشم بسیاری از فلسطینیان شد و یک عقب نشینی استراتژیک را به حکام رام الله تحمیل کرد و چهره ای خائن از آنان برای ملت فلسطین به تصویر گذاشت.

همین موضوعات باعث افت شدید محبوبیت سران تشکیلات خودگردان در بین مردم فلسطین شد و به رغم خوشحالی موقت انان از سرکوب اعتراضات مردمی ناشی از انقلابهای منطقه خاورمیانه در کرانه باختری اما این تشکیلات هم اینک دو گزینه را پیش روی خود می بیند:

نخست؛ فراهم شدن  نوعی پتانسیل قوی برای وقوع یک خیزش گسترده مردمی بر علیه سران تشکیلات در کرانه باختری و همزمان در نوار غزه

دوم؛ از بین رفتن اعتبار محمود عباس و یارانش نزد سیاست گذاران اسرائیلی  

بی تردید تشکیلات خودگردان فلسطین به رهبری ابومازن نیز همانند دیگر حکام دیکتاتور منطقه عربی خاورمیانه  نمی تواند با موافقت برگزاری زود هنگام انتخابات و یا سرکوب ملت ها از بروز یک انقلاب مردمی جلوگیری کند. تنها راه باقی مانده پیش روی ابومازن و دستگاه خودگردانش اعلام ندامت از مواضع خود علیه ملت مقاوم فلسطین  و ورود درصحنه  مبارزه تمام عیار با رژیم اشغالگر قدس برای تحقق آرمانهای به حق فلسطینیان است.