تاکتیک دوگانه رسانه غربی در قبال مبادله اسرا(هافینگتن پست)

برای اکثر مردم غرب مناقشه میان اسرائیلی ها و فلسطینی ها یک موضوع خام و مبهم است.اکثر مردم با این کشمکش آشنا هستند در حالی که طرفدار یکی از آن دو طرفند ، حتی ممکن است در دفاع از طرفی که از آن حمایت می کنند متعصبانه هم حرف بزنند.
اکثر کسانی که از فلسطینی ها دفاع می کنند این کار را به خاطر عواطف شخصی ، یا به خاطر دیدارهایی که از سرزمین فلسطین داشتند و یا به خاطر اینکه مشکل فلسطینیها را درک می کنند و بی عدالتی هاعلیه آنان را به چشم دیده اند، انجام می دهند.
حمایت از اسرائیلی ها در غرب اما معمولا به واسطه تلاشی است که برای نزدیک دانستن روابط مذهبی یهودیت و مسیحیت انجام می گیرد.این تلاش در غرب رایج است و اغلب کوشش می شود این دو را دارای میراث مشترک بدانند.
امریکایی ها داوود و جالوت را که در کتاب مقدس از اسرائیلی ها به اشتباه جانب داری می کردند ، به یاد می آورند و آن را به همدردی یهودیان قدیم ربط می دهند ، همچون جانب داری آنان از اسرائیلیهای قرن بیستم .
مردم بی طرف، اغلب مواضعی را در رابطه با این کشمکش صد ساله اختیار می کنند که رسانه های غربی  آنها را ساخته و میکنند. نظیر مورد زیر: عده ای سفید پوست با تمدن با مردمان بومی بربری که ارزش یک انسان یا فرد آزاد را ندارند می جنگند.
از این دست تعبیرها و ارزشهای این چنینی برای اسراییلی ها که غربیها با آن آشنا هستند فراوان پیدا می شود.
به صورت طبیعی این اظهارات  در طول زمان فرسوده شدند  همانطوری که تصویر داوود و جالوت با تصویرهایی از نظامیان رژیم صهیونیستی ،اسلحه ها و هواپیماهای سوراخ سوراخ شده در مقابل مقاومت فلسطینیهایی که سنگ پرتاب میکنند، وارونه شد.
اما شرح حال انسانی یک  فرد فلسطینی  موفق نشده که در بخشی از اظهارات  رسانه های جهانی باشد :معمولا در گزارشات رسانه های غربی به روایت فردی قصه بیشتر توجه می شود، اما اغلب اوقات از فلسطینیها به عنوان گروههای بی نام ونشان یاد می کنند. این تمایز هیچ گاه به آشکاری روزهای منتهی به مبادله اسرا نبود. بجز دو رهبر سیاسی (مروان برقوثی و احمد سعدات ) که آزاد نشدند، زندانیان فلسطینی اغلب با عدد 1027 مورد خطاب قرار می گرفتند که قرار بود با یک سرباز اسرائیلی که نامش در همه دنیا معروف شد معاوضه گردند. سرباز گیلاد شلیت از هر کسی معروفتر می باشد به خاطر پافشاری خانواده و حکومتش برای آزادی و به خاطر متمرکز شدن رسانه ها بر روی او.     
سیاست عمومی اسرائیل موفق به نقاشی چهره ای از صورت این سرباز جوان اسرائیلی که ربوده شده بود گردید در حالیکه صدها فلسطینی اعضای پارلمان ، ربوده شده و بدون هیچگونه اتهام و محاکمه ای در زندان مانده بودند و هیچ کس سعی نکرد روی این فلسطینیها متمرکز شود.
صماد سعدات که اجازه نداشت پدرش را برای 5 سال ملاقات کند مورد کم توجهی رسانه ها قرار گرفت .
اینکه شلیت احتیاج به عینک پیدا کرده بود بیشترمورد توجه قرار گرفت تا بد نام شدن کسانیکه او را به اسارت گرفته بودند ، در حالی که در مواردی بعضی از فلسطینیها در سلول انفرادی قرار گرفتند .
بسیاری از زندانیان فلسطینی باید برای 20 روز گرسنه می ماندند فقط برای اینکه به اطلاع جهانیان برسانند در چه شرایطی قرار دارند که اینها نیز مورد کم توجهی قرار گرفتند یا نادیده گرفته شدند.
بلافاصله پس از آزادی زندانیان داستانهای زیادی از فلسطینی ها شنیده شد و شاید معروفترین آنها داستان عشقی بود بین نزار و احلام ، پسری که عضو فتح  و دختری که  در عضویت حماس بود.
آنها قبل از به زندان افتادن ، یکدیگر را دوست داشتند و در حالیکه زندانی بودند نامزد شدند. تنها راه ارتباطی آنها فرستادن نامه از طریق صلیب سرخ  جهانی بود . دختری که یک شهروند اردنی محسوب می شد و به اردن فرستاده شد و پسری که به او اجازه داده شد تا به روستای بنی صالح در کرانه باختری بازگردانده شود و حالا برای یک عروسی با نشاط آماده می شوند و امیدوارند باعث اتحاد دو جنبش فلسطینی شوند.
اغلب فلسطینی ها فقط زمانی این داستان را شنیدند که آندو با برنامه ای از صدای فلسطین مصاحبه تلفنی کردند در حالی که در دوجای مختلف بودند .
سپس فخری برقوتی 50 ساله ، که در سن 24 سالگی به زندان افتاده بود پس از رهایی از زندان اسرائیل در گزارشی از آژانس خبری فلسطینی وفا به گرمی نوه اش را به آغوش کشید .
او در حالی که با رادیو محلی در رام الله صحبت می کرد گفت که روستای خود، کومال را فقط با دیدن تابلوی خوشامدگویی شناخت . او درباره اینکه پدر  و مادرش و یکی از برادرانش در زمانی که او در زندان بود فوت  کرده اند نیز صحبت کرد و اینکه هیچ شانسی برای خداحافظی با آنها نداشت .
یوسف شایعب روزنامه نگار ، داستان جذابی را در روزنامه فلسطینی الایام  نقل می کند که در آن "سلامه" در حالی که دو فرزند دوقلویش علی و ثناء تنها 19 روزه بودند در سال 1982 دستگیر شد و وقتی از زندان آزاد شد که پدربزرگ بود .
در حالی که 1027  داستان شرح داده می شود ، هزاران داستان دیگر نیز درون زندانها باقی مانده است .
چه زمانی فلسطینی ها درک خواهند کرد که کشمکش سیاسی تنها به مبارزه برای خاک با ارزش فلسطین نیست بلکه برای قلبها و ذهنهای مردم جهان نیز هست؟
انسانی کردن مسأله فلسطین پیش  نیاز به دست آوردن و حمایت سیاسی جامعه جهانی می باشد .
در کنار اعمال سیاسی در سازمان ملل و اعتراضات بدون خشونت در فلسطین ، شرح حال انسانی فلسطینیها برای پیروزی آنها برابر کسانی که هنوز حقوق محروم نشدنی فلسطینیها برای آزاد زیستن و صلح را حمایت نمی کنند لازم می باشد .

منبع: هافینگتن پست و دیلی می (داوود کتاب)

مترجم: آرام اسماعیلی