یک روزنامه اماراتی : خلع سلاح مقاومت لبنان اوج جنون آمریکا است

روزنامه الخلیج چاپ امارات در مقاله ای نوشت: عامل اصلى بحران لبنان در این است که برخى در کشور خواستار خلع سلاح مقاومت هستند و این همان هدفى است که اسراییل در جنگ ژوئیه 2006 در تحقق آن ناتوان ماند و تلاش کرد تا با ایجاد هرج ‌و مرج داخلى و به تدریج به این هدف دست یابد.

به گزارش خبرگزاری قدس (قدسنا) این روزنامه در مقاله ای تحت عنوان لبنان در میدان مین به قلم سلیمان تقی الدین افزود:
تهدیدها در کمین لبنان نشسته تا امنیت و آرامش داخلى آن را هدف قرار دهد. دامنه حوادث امنیتى در ماه‌هاى اخیر سرعت بیشترى گرفت تا آنجا که دستگاه‌هاى امنیتی را نیز هدف قرار داد. اکنون شاهد حمل آشکار و علنی سلاح توسط گروه‌ها و احزاب سیاسى هستیم؛ تا آنجا که حمل سلاح بدون مجوز و زیر چشم و گوش دولت سنیوره صورت می‌گیرد و همین امر نشان‌دهنده وخامت اوضاع در لبنان است.

درگیری‌ها و تنش‌هاى خیابانى به طور روزانه در هر گوشه و کنارى صورت می‌گیرد. خشم و کینه سیاسى بین جوانان از آمادگى بالاى جامعه براى خشونت خبر می‌دهد. بحران سیاسى به بن‌بست رسیده تا آنجا که گروه‌هاى سیاسى در دیدگاه‌هاى خود تعصب به خرج داده و حتى دیگر حاضر به گفتگو و سازش با یکدیگر نیز نیستند. تمام اظهارنظرها و وعده وعیدهایى که طرف‌هاى مختلف لبنانى در مورد عدم بروز جنگ داخلى و فرقه‌اى داده‌اند، در سایه دخالت‌ها و اعمال نفوذهاى خارجى و بحران‌سازى آنها دیگر جدى به نظر نمی‌رسد.

به گفته نویسنده، عامل اصلى بحران لبنان در این است که برخى در کشور خواستار خلع سلاح مقاومت هستند و این همان هدفى است که اسراییل در جنگ ژوئیه 2006 در تحقق آن ناتوان ماند و تلاش کرد تا با ایجاد هرج ‌و مرج داخلى و به تدریج به این هدف دست یابد.

الخلیج نوشت: ایالات متحده و اسراییل از دنبال کردن این هدف مهم ناامید نشده‌اند. گزارش «وینوگراد» به روشنی ذکر کرد که اسراییل با جنگ‌ها و تهدیدهاى زیادى روبرو است و باید خود را آماده این امر سازد. مقدمات جنگ ژوئیه 2006 در قطعنامه 1559 تهیه شد، زیرا هدف این قطعنامه ایجاد دو دستگى شدید میان لبنانی‌ها بوده و عملا نیز به این هدف رسید؛ ولى این دو دستگى سیاسى تا اندازه‌ای نبود که مقاومت لبنان را در میان دو آتش جنگ داخلى و خارجى قرار دهد.

آمریکایی‌ها تمام خشم خود را بر سر جریان آزاد ملى و «میشل عون» خالى کردند و از نقش بی‌طرف ارتش نیز در این جنگ راضى نبودند. آنها همانند اسراییل می‌خواستند شرایطی ایجاد شود که خود لبنانی‌ها مقاومت را به حاشیه برانند. آنها درصدد بودند تا لبنانی‌ها خود با مقاومت درگیر شده و از پشت به آن خنجر بزنند. برخى نیز در لبنان تلاش دارند تا با تغییر بافت و عملکرد ارتش، جایگاه این نیرو را تغییر داده و آن را در تقابل با خود قرار دهند که عملیات ترور مهم‌ترین کادر ارتش نیز با همین هدف انجام شد و دیگری دامى بود که در حومه جنوبى بیروت گسترده شد.

این موضوع که برخى احزاب لبنانى ایجاد درگیری‌هاى داخلى، تنش‌هاى مسلحانه و فتنه‌هاى کوچک را بهترین راه براى رسیدن به هدف خلع سلاح مقاومت و محاصره سیاسى آن می‌دانند، بر هیچکس پوشیده نیست. به همین دلیل است که حتى در همین لحظات نیز تب و تاب خرید سلاح و توزیع آن در میان طرفداران دولت بشدت گسترش یافته است.

نویسنده معتقد است: باید گفت که این قبیل سناریوها براى خلع سلاح مقاومت، اوج جنون بوده و نشان‌دهنده آن است که احزاب و جریانات سیاسى می‌خواهند به هر قیمت که شده مقاومت را خلع سلاح کنند؛ حتى اگر این امر به بهاى خون ملت و وطن آنها تمام شود. این احزاب مصمم هستند در مرحله نخست، جایگاه قانونى مقاومت را مخدوش و سپس آنرا بی‌اعتبار سازند تا در سایه عدم وجود پشتوانه سیاسى، راه بر همه گزینه‌هایى که منجر به خلع سلاح حزب‌الله حتی با استفاده از زور می‌شود، باز گردد.

بدین‌ترتیب همه آنها که قدرت جلوگیری از جنگ داخلى را دارند، باید هرچه سریع‌تر براى ایجاد سازش سیاسى و دادن امتیازهاى سیاسى بزرگ و در نتیجه نجات کشور از خطر نابودی تلاش کنند.