عطش سیری ناپذیرصهیونیستهابه آب(بخش اول)

هیچ تردیدی وجود ندارد که موضوع امنیت آبی مانع اصلی در مسیر توسعه بسیاری از کشورهای جهان شده است و کشورها دائما برای بدست آوردن منابع آبی موردنیازوکافی برای خود تلاش میکنند.
بگزارش خبرگزاری قدس(قدسنا)این تحرک در حالی است که بر اساس گفته کارشناسان جنگ آینده ، جنگ بر سر آب و منابع آبی خواهد بود. رژیم صهیونیستی از زمان تاسیس در سال 1948 تاکنون از بحران کم آبی شدید رنج می برد زیرا این رژیم منابع آبی ثابتی ندارد. بنابراین در بسیاری اوقات برای برون رفت از این بحران با توسل به زور دست به اقداماتی از جمله سرقت آب و منابع آبی در سرزمین های فلسطین در کرانه باختری رود اردن و نوار غزه زده است.
رژیم صهیونیستی تنها به آب و منابع آبی فلسطینیان بسنده نکرده است بلکه به منابع آبی کشورهای عربی دیگری از جمله لبنان ، اردن ، سوریه چشم طمع دوخته و حتی رود نیل نیز از این طمع ورزی ها در امان نمانده است. رژیم صهیونیستی تلاش کرده است مقامات مصری را به انتقال بخشی از آب نیل به صحرای نقب در ازای چشم پوشی از قدس متقاعد کند ولی این پیشنهاد خشم طرف مصری را برانگیخته است.
اکثر تحقیقات و مطالعات تخصصی درباره موضوعات تنش در منطقه خاورمیانه اشاره به این حقیقت دارد که تنش ها و جنگ ها آینده بر سر آب و منابع آبی خواهد بود و نفت برغم اهمیت حیاتی که دارد در مقایسه با آب در آینده از اهمیت کمتری برخوردار خواهد بود. بنابراین در زمانی که آب ارزش بالاتری از نفت پیدا کند کشورها برای سلطه بر منابع آبی اقدام خواهند کرد و همین امر مقدمه جنگ های متعددی درمنطقه خواهد شد.
ما در این جا قصد داریم تاملی بر طمع بی پایان صهیونیست ها به منابع آبی عربی داشته باشیم و این که این طمع از چه زمانی آغاز شده و اسرائیل تاکنون به چه میزان توانسته است از منابع آبی در رود اردن ؛ آب های لبنان و جولان سوریه دست یابد و چه طمعی به رودهای دجله و فرات دارد. چرا بر دریاچه طبریه و الحلوله سلطه یافته و تلاش می کند تاثیرگذاری زیادی بر کشورهای حوزه رود نیل داشته باشد.
موضع آبی رژیم صهیونیستی: اسرائیل اکنون بیش از 55 درصد از آب مصرفی خود را از منابع آبی که در پی جنگ های سال 1967 و 1982 بر آن ها مسلط شد تامین می کند. اسرائیل همچنین بخش دیگری از آب مورد نیاز خود را از منابع آبی موجود در سفره های زیر زمینی کرانه باختری رود اردن و غزه تامین می کند. صهیونیست ها نزدیک به نود درصد از آب های کرانه باختری رود اردن را مصرف می کنند.
اسرائیل همچنین پنجاه و هشت درصد از منابع آبی نوار غزه را مصرف می کند . صهیونیست ها آب رود اردن را به مناطق دور دست انتقال می دهند و از آن ها استفاده می کنند. اسرائیل سالانه حدود هشتصد میلیون متر مکعب آب از این رودرا بر داشت میکند. مقامات صهیونیستی به این منابع آبی اکتفا نکرده اند مقدار قابل توجهی آب از دو رود لیتانی ( بعد از اشغال در جنوب لبنان ) و رود یرموک بر داشت و استفاده می کنند.
اسرائیل بیش از سی و پنج میلیون متر مکعب آب از منابع آبی موجود در بلندی های جولان در سوریه سرقت می کند. مجموع آب های مصرفی رژیم صهیونیستی در طول یک سال یک میلیارد و نهصد و پنجاه و پنج میلیون متر مکعب است که همه آن ها را سرقت می کند. بنابراین منابع آبی اسرائیل را می توان به شرح ذیل خلاصه کرد منبع مقدار آب سرقتی رود اردن 800 میلیون متر مکعب بلندی های جولان 35 میلیون متر مکعب رود لیتانی 400 میلیون متر مکعب رود یرموک 85 میلیون متر مکعب کرانه باختری 600 میلیون متر مکعب نوار غزه 35 میلیون متر مکعب مجموع یک میلیارد و نهصد و پنجاه و پنج میلیون متر مکعب پروژه آب رژیم صهیونیستی تنش اسرائیلی- عربی بر سر منابع آب به پروژه مهمی تبدیل شده است.
اسرائیل همانگونه که اعلام کردیم دائما برای تحقق اهداف خود از راه های قانونی و غیر قانونی اقدام کرده ومی کند. حقیقت این است که طرح آبی عربی هرگز در منطقه حوضه رود اردن محقق نشد زیرا اسرائیل به استثنای برخی از تاسیسات ساده از اجرای هرگونه طرح عربی که موافق آن نبود جلوگیری کرده است. طرح آبی رژیم صهیونستی بر چهار اصل استوار است:
1 -آب مورد نیاز کرانه باختری و نوار غزه از خارج تامین شود که در این خصوص طرح استفاده از آب نیل ، یرموک ، لیتانی و یا همه آن ها به عنوان منبع مطرح است.
2 -انتقال آب نیل به شمال نقب. اسرائیلی ها معتقدند که انتقال مقدار بسیار کمی از این آب تاثیر منفی بر منابع آبی مصر ندارد. هرچند مصر اکنون طرحی در دست بررسی دارد و بر اساس آن آب نیل به منطقه سینا انتقال داده می شود.
3 -طرح های آبی با لبنان برای استفاده انرژی برق از رود حاصبانی و انتقال آب رود لیتانی به اسرائیل برای تولید انرژی برق.
4 -تشکیل کمیته آبی مشترک اسرائیلی- اردنی برای توسعه مشترک و تقسیم منابع آبی. می بینیم که صهیونیست ها در این طرح به منابع آبی رود نیل نیز چشم دوخته اند و تل آویو از قاهره در این خصوص توقعاتی زیادی دارد. امامصر تنها عضوی از کشورهای حوضه نیل است و به تنهایی حق تصمیم گیری ندارد یعنی قوانین بین المللی این حق را به مصر نمی دهد ولی متاسفانه صهیونیست ها در این خصوص اهداف شومی دارند و به همین علت است که تل آویو تلاش می کند کشورهای آفریقایی دوست اسرائیل را که در همسایگی مصر قرار دارند علیه این کشور بسیج و امنیتی ملی آن را تهدید کند تا ازاین طریق امتیازاتی از اینکشورکسب کند. طمع رژیم صهیونیستی به رود اردن رود اردن از دامنه های کوه الشیخ غربی و جنوبی سرچشمه می گیرد.
این رود از تلاقی رودهای بانیاس که منبع آن در سوریه است و شش کیلومتر طول دارد و رود الدان که از منطقه تل القاضی در سرزمین های اشغالی فلسطین سرچشمه می گیرد و رود الحاصبانی که از سرزمین لبنان سرچشمه می گیرد و همچنین رود بریفیت که از استان مرجعیون در لبنان سرازیر می شود تشکیل می شود. این رودها در شمال دریاچه الحوله بهم میپیوندند و رود اردن را تشکیل می دهند مصب آن دریاچه الحوله بود که اسرائیل آن را خشک کرد و مصب آن را به دریاچه طبریا و سپس دریاچه بحر المیت تغییر داد. رژیم صهیونیستی در ابتدای تاسیس نتوانست بسیاری از منابع آبی را سرقت کند ولی به تدریج توانست آن رویای شوم خود را محقق کند و تحت حمایت کشورهای غربی از جمله آمریکا و انگلیس بسیاری از منابع آبی فلسطین و عربی را تحت نفوذ و کنترل خود درآورد.
یکی از توطئه های شوم صهیونیست ها این بود که توانستند دریاچه طبریه را مخزن رود اردن قرار دهند. اقدامی که با اعتراض کشورهای عربی مواجه شد ولی دیگر کار از کار گذشته بود و فایده ای نداشت زیرا اسرائیل بر این دریاچه سلطه کامل داشت. این اقدام اسرائیلی ها باعث شد بخش کشاورزی عربها در آن منطقه به شدت ضربه ببیند. از طرف دیگر دریاچه طبریه با توجه به طبیعت شوری که داشت مکان مناسبی برای ذخیره آب رود اردن نبود زیرا شوری اب را تشدید می کرد ولی صهیونیستها هیچ توجی به اعتراض عربها نکرد. به دنبال آن برخی از کشورهای عرب تصمیم گرفتند آب رود اردن را در مکان هایی به دور از اسرائیل ذخیره کنند این جا بود که دو سد به روی رودهای یرموک و بانیاس در سوریه و سد سوم به روی رود الحاصبانی در لبنان احداث شد.
اسرائیل که اوضاع را به سود خود نمی دید طرح تقسم اب رود اردن را ارائه کرد و بر اساس آن سهمی از آب به اردن ، سهمی به لبنان ،‌سهمی به سوریه و سهمی بیشتری به اسرائیل ختصاص یافت. معروف است که اسرائیل بر آب رود اردن که از سرزمین اردن سرچشمه می گیرد احاطه دارد. اجازه نمی دهد که اردن به روی آن سد بسازد اسرائیل توافقاتی را با اردن بر سر استفاده از منابع آبی رود اردن امضا کرده است ولی به هیچ یک از این توافقات پایبند نیست و همین امر باعث شده است اردن از کم آبی و کمبود آب رنج ببرد و آب مورد نیاز خود را از ترکیه بخرد.
ادامه دارد...
گردآوری سید محمد مسعودی علوی