اشک تمساح صهیونیستها برای کارگران فلسطینی

درپی افزایش شدید تنفر ازصهیونیستها در بین کشورهای جهان به خصوص اروپایی ها و درخواستهای روز افزون برای تحریم محصولات اسرائیلی که در شهرک های غیر قانونی در کرانه باختری وقدس تولید می شود مقامات صهیونیستی با عَلم کردن معیشت کارگران فلسطینی تلاش می کنند احساسات کشورها را تحریک کنند تا آنها از تحریم کالاهای اسرائیلی صرفنظر کنند.
بگزارش خبرگزاری قدس(قدسنا)هر زمانی که برای تحریم و ممنوعیت خرید کالاهای تولیدی درشهرکهای غیر قانونی اسرائیل اقدامی میشودمقامات رژیم صهیونیستی فریاد میزنندکه این کار به سود کارگران فلسطینی نیست و معیشت آنها را بخطرمی اندازد و بر زندگی آنها اثری سوء میگذارد.این استدلال درپی ممنوعیت های جدیداتحادیه اروپا درمیان مقامات رژیم صهیونیستی اوج گرفته است.
درماه مارس گرشون مسیکاشهردارمنطقه السامره(شمال سرزمینهای اشغالی )به اتحادیه اروپا هشدار دادکه ممنوعیت ورود کالاهای اسرائیلی به مراکز صنعتی و شهرکهای یهودی صدمه میزندواصلی ترین منبع کسب درآمد و امرارمعاش کارگران فلسطینی را از بین می برد.(عاروتص شوا 13مارس ).
چندی بعد در همان ماه یعقوب برگ ،صاحب کارخانه تولید نوشابه ادعا کرداین کاربرای فلسطینیان بسیار خوب است ماسه تاچهار برابر دستمزد متعارف را به آنها میدهیم که فلسطینیان به هیچوجه قادرنیستند در جایی دیگر آن را کسب کنند!!(دیلی تلگراف 24 مارس).
دیوید هایوری از مسئولان محلی و حامی شهرک سازی دراسرائیل قبل ازسفر اوباما به کرانه باختری گفت" بهتراست آقای اوباما با دید بازتری به منطقه و شهرک های اسرائیلی نگاه کند .خوب به چشمان عابد (کارگر فلسطینی )نگاه کن که به مدت بیست سال در منطقه صنعتی بارکان نزدیک شهرک اسرائیلی آریل درکنار دیگر فلسطینیان کار کرده است.آنها برای داشتن چنین شغل خوبی بسیار خوش شانسند.( جورزالم پست 27 فوریه ) .
متاسفانه ژست فداکاری و خیرخواهی برای فلسطینیان از سوی کسانی مطرح می گردد که تنها منافع و موجودیت آنها در گروی اشغال واستثمار فلسطینیان است و سالهاست که منابع فلسطینیان را چپاول کرده اند.بعد ازبیش از شصت و اندی سال اشغال چه کسی اشک تمساح صهیونیستها را برای کارگران فلسطینی رامیپذیرد.
مدافعان دروغین حقوق کارگران فلسطینی هنگامی در پروژه خود شکست خوردند که بسیاری از سازمانها فلسطینی در سال 2005 خواستار اعمال تحریم ها علیه اسرائیل شدند.این درخواست با استقبال همه اتحادیه های کارگری فلسطین روبرو شد. در حال حاضر بیش از 10 هزار کارگر فلسطینی در شهرک های صهیونیستی بدون مجوز در بدترین شرایط کارمی کنند،به خصوص کارگران فصلی که متاسفانه درمیان این گروه کودکان 12 ساله بسیاری بچشم می خورند. براساس گزارش سازمان مردم نهاد "ائتلاف زنان برای صلح " 93 درصد کارگران فلسطینی در مناطق اشغالی تحت نظارت هیچ کمیته و اتحادیه ای نیستند.
اکثریت کارگران فلسطینی از جمله کارگران ماهر و متخصص درآمدی بسیار کمتر و در حدود کمتر از نصف حقوق یک کارگر ساده اسرائیلی دریافت می کنند.ودر بیشتراوقات ازدستمزدآنها به بهانه های مختلف کثرمیشود.قریب به اتفاق کارگران فلسطینی از حقوق اجتماعی برخوردار نیستند و بدلیل نبود ایمنی دائما در محل کار خود با خطر روبه رو هستند.
دردناکتر ازهمه واقعیتی است که دکتر مجید سبیه استاد دانشگاه قدس مطرح می کند " بیش از 11 درصد کارگران فلسطینی در شهرک هایی به بدترین شکل کار می کنند که در اصل متعلق به خانواده یا اقوامشان است. بیش از 82 درصد از کارگران فلسطینی شاغل درشهرکهای صهیونیستی تمایل دارند به شرط داشتن شغلی هرچند معمولی کارشان را در شهرک های صهیونیستی ترک کنند.
رژیم صهیونیستی پس از چند دهه اشغال ووضع محدودیت های شدید دررفت و آمد،ساخت و ساز، کسب و تجارت و کنترل های شدید برواردات و صادرات وسرقت منابع طبیعی فلسطین سعی میکند از شرکت های خود حمایت و اقتصاد فلسطین را بگونه ای مدیریت کندکه ازیکسو توان رقابت با اقتصاد اسرائیل رانداشته باشدوازسوی دیگر همیشه محتاج تل الربیع باشد.
کارگران فلسطینی هم دراین معادله از روی ناچاری بعنوان نیروی کار ارزان درخدمت صنایع صهیونیستها هستند.صهیونیستها بااین ترفند 60 سال است که با کمترین هزینه بالاترین سود را برده اند وصنایع فلسطینی را از هستی ساقط کرده اند.
پس هیچ عقل سلیمی در هیچ نقطه دنیا پیدا نمیشود که این شعار مقامات صهیونیستی راقبول کند که "تحریم سودا استریم در جهان (کارخانه نوشابه سازی اسرائیل) به کارگران فلسطینی آسیب شدید زده است (روزنامه جویش دیلی فوروارد 10فوریه ).