والله کمک به فلسطین مثل نماز واجب است
صهیونیستها، یهودیهایی بودند که صدها سال، یعنی دهها قرن در گوشههای دیگر دنیا زندگی میکردند و از نژادهای دیگر بودند.
بگزارش خبرگزاری قدس(قدسنا)در آستانه ساگرد شهادت استاد مرتضی مطهری برآن شدیم تا اظهارات این عالم ربانی را در مورد پدیده صهیونیزم ودلایل کمک به فلسطینیان گرد آوری وتقدیم میشود:
برخلاف ادعای سران صهیونیست که تحت شعار نژاد واحد برتر یهود، به تبلیغات میپردازند و درصددند بین یهودی‌ها وحدت ایجاد کنند و از مسأله نژاد واحد بهرههای تبلیغاتی ببرند، استاد مطهری با دقت در گفتههای تاریخی و نیز سخنان خود سران یهود، به این نتیجه رسیدهاند که: صهیونیستها، یهودیهایی بودند که صدها سال، یعنی دهها قرن در گوشههای دیگر دنیا زندگی میکردند و از نژادهای دیگر بودند. اصلا بسیاری از این یهودی‌ها، از نژاد بنی اسرائیل هم نیستند. اینها فقط وجه مشترکشان مذهب است و حتی نژادشان هم خالص نمانده است.
استاد مطهری پس از بیان روند ایجاد اسرائیل توسط سردمداران استکبار، به ویژه انگلستان و آمریکا، ضمن اشاره به جنایات آنها و صهیونیستها، از پدیده اسرائیل و تحمیل آن به مسلمانان این چنین یاد میکنند: یکی از قضایایی که کارنامه قرن ما را تاریک میکند ،این قرنی که به دروغ نام حقوق بشر، نام آزادی، نام انسانیت برای آن گذاشتهاند همین قضیه تشکیل دولت اسرائیل است.
ایشان در ادامه، ضمن بیان جنایات صهیونیست و نه سکوت، بلکه تشویق سران استکبار جهانی مینویسند: یک عده روشنفکر در میان اعراب بودند که در ابتدا، آمدن صهیونیستها را به فلسطین نمیپذیرفتند قیام کردند، انقلاب کردند. اینها را کشتند، اعدام کردند و به دار کشیدند. مرتب یهودی‌ها را فرستادند. همین که عده زیاد شد، اسلحه زیادی هم در میانشان پخش کردند. بعد اینها افتادند به جان مسلمانان بومی، کشتند و زدند و بعد هم آواره کردند. پشت سر یکدیگر از کشورهای اروپایی مهاجرت میشد، آمدند و آمدند. توطئه تشکیل اسرائیل و صهیونیسم جهانی با حمایت و تشویق سران استکبار جهانی از جمله انگلستان و آمریکا، تنها به فلسطین محدود نمیشود؛ بلکه به تصریح سران صهیونیست، این طرح مقدمهای است بر یک سلسله از برنامههای بزرگ که صهیونیست با پشتیبانی سران استکباری، درصدد تحقق بخشیدن به آن هستند. اسناد و اعترافات بسیاری از سران صهیونیست، نشان دهنده آن است که این جماعت، مطامع وسیعتر از محدوده فلسطین را دنبال میکنند که ازآن تحت عنوان استراتژی بلندمدت از «نیل تا فرات» یاد میشود.
استاد مطهری در همان مقطع زمانی، به این هدف پلید صهیونیسم جهانی اشاره کرده، چنین هشدار میدهند: هدف مگر تنها همین است که یک دولت کوچک در آنجا تشکیل شود؟ خیلی اشتباه کردهاید، خیلی هم اشتباه میکنیم. او میداند که یک دولت کوچک، بالاخره نمیتواند آنجا زندگی کند. هدف ما یک اسرائیل بزرگ است که دامنهاش از این طرف شاید تا ایران خودمان هم کشیده شود… مگر اینها ادعای عراق و سرزمینهای مقدس شما را ندارند؟
در بحبوحه کشتارهای صهیونیست در فلسطین، استاد مطهری به همراه بعضی از علما، شماره حسابی را به منظور کمک به مردم فلسطین معرفی کردند و در تشویق مردم به هر چه بیشتر کمک کردن به آنها، در ضمن سخنرانی معروف خود که با واکنش شدید رژیم طاغوت هم مواجه شد، فرمودند: «واللّه این انفاق وکمک به مردم فلسطین واجب است. مثل نماز خواندن و روزه گرفتن واجب است. اولین سؤالی که بعد از مردن از ما میکنند، همین است که در زمینه همبستگی اسلامی چه کردید؟
استاد مطهری از جمله درباره سیطره آنها بر اقتصاد و رسانههای جهانی میگویند: امان از دست یهود که بر سر دنیا از دست اینها چه آمد! یکی از کارهایی که قرآن به اینها نسبت میدهد که هنوز هم ادامه دارد، مسأله تحریف و قلب حقایق است. اینها شاید با هوشترین مردم دنیا باشند. یک نژاد فوق العاده با هوش ومتقلب. این نژاد با هوش متقلب، همیشه دستش روی آن شاهرگهای جامعه بشریت است. شاهرگهای اقتصادی وشاهرگهای فرهنگی.
اگر کسی بتواند تحریفهایی را که اینها حتی در حال حاضر در تاریخ، جغرافیا و خبرهای دنیا میکنند، جمعآوری کند، کار مفیدی است الان، خبرگزاریهای بزرگ دنیا که یکی از آن شاهرگهای خیلی حساس است، به دست یهود میچرخد؛ برای این که قضایا را تاحدی که برایشان ممکن است، آنطوری که خودشان میخواهند به دنیا تبلیغ کنند و برسانند. در هر مملکتی، اگر بتوانند آن شاهرگها و وسایل ارتباط جمعی، مثل مطبوعات و به طور کلی آن جاهایی که فکرها را میشود تغییر داد، تحریف کرد، تبلیغ کرد و گرداند و نیز شاهرگهای اقتصادی را در دست میگیرند و اینها از قدیم الایام کارشان این بوده».
شهید مطهری همچنین در عاشورای 1390 هجری (27 اسفند 1348) در سخنرانی تاریخ خود به بیان درد و رنج ملت مظلوم فلسطین می پردازد و حمایت از فلسطین را بر هر مسلمانی واجب می داند . اگرچه خود استاد پس از این سخنرانی، دستگیر و مدتی را در سلول انفرادی زندانی میشوداما هنوز هم سخنانش تازه و البته بی‌مدعی است. "... اگر پیغمبر اسلام زنده میبود، امروز چه میکرد؟ درباره چه مسئلهای میاندیشید؟ والله و بالله قسم میخورم که پیغمبر اکرم در قبر مقدسش امروز از یهود میلرزد. این یک مسئله دو دو تا چهار تاست. اگر کسی نگوید، گناه کرده است، من اگر نگویم و الله مرتکب گناه شدهام، هر خطیب و واعظی اگر نگوید، مرتکب گناه شده است. گذشته از جنبه اسلامی، فلسطین چهتاریخچهای دارد؟
قضیه فلسطین مربوط به دولتی از دولت‌های اسلامی هم نیست، مربوط به یک ملت است، ملتی که او را به زور از خانهاش بیرون کردهاند... والله و بالله ما در برابر این قضیه مسئولیم. به خدا قسم مسئولیت داریم. به خدا قسم ما غافل هستیم. و الله قضیهای که دل پیغمبر اکرم را امروز خون کرده است، این قضیه است. داستانی که دل حسین بن علی را خون کرده، این قضیه است. اگر میخواهیم به خودمان ارزش بدهیم، اگر میخواهیم به عزاداری حسین بن علی ارزش بدهیم، باید فکر کنیم که اگر حسین بن علی امروز بود و خودش میگفت برای من عزاداری کنید، میگفت چه شعاری بدهید؟ آیا میگفت بخوانید: "نوجوان اکبر من " یا میگفت بگویید: "زینب مضطرم الوداع، الوداع "، چیزهایی که من (امام حسین) در عمرم هرگز به این جور شعارهای پست و کثیف ذلت آور تن ندادم و یک کلمه از این حرفها نگفتم؟!
اگر حسین بن علی بود، میگفت اگر میخواهی برای من عزاداری کنی، برای من سینه و زنجیر بزنی، شعار امروز تو باید فلسطین باشد. شمر امروز موشه دایان است. شمر 1300 سال پیش مرد، شمر امروز را بشناس. امروز باید در و دیوار این شهر با شعار فلسطین تکان میخورد. هی دروغ در مغز ما کردند که آقا این یک مسئله داخلی است، مربوط به عرب و اسرائیل است.
... به قول عبدالرحمن فرامرزی؛ اگر مال اینهاست و مذهبی نیست، چرا یهودیان دیگر دنیا مرتب برای اینها پول میفرستند؟ ما چه جوابی در مقابل اسلام و پیغمبر خدا داریم؟ آیا چند روز پیش در روزنامه نخواندید که در سال گذشته یهودیان سایر نقاط دنیا، نه یهودیانی که فعلاً شناسنامه اسرائیلی دارند، 500 میلیون دلار برای اینها فرستادند که با این پولها فانتوم بخرند، بمب بریزند بر سر مسلمانان. شنیدهام یهودیان ایران خودمان در سال گذشته معادل پول 2 فانتوم فرستادند. 36 میلیون دلار پول از یهودیان ایران خودمان برای آنها به عنوان کمک رفت.
من آن یهودی‌ها را به عنوان اینکه یهودی هستند، ملامت نمیکنم، ما خودمان را باید ملامت کنیم، او به همکیش خود کمک کرده است، با کمال افتخار پول میفرستد، رسیدش هم از موشهدایان میآید و آن را در بازار هم نشان میدهد، میگوید بیا رسیدش را ببین. مگر همین 2، 3 شب پیش ننوشتند (من بریدهاش را از "اطلاعات " دارم) که الآن فقط یهودیان مقیم امریکا روزی یک میلیون دلار به اسرائیل کمک میکنند؟! آن وقت، تلاش ما مسلمین در این زمینه چه بوده است؟
به خدا خجالت دارد ما خودمان را مسلمان بدانیم، خودمان را شیعه علی بن ابیطالب بخوانیم. اصلاً من باید بگویم بعد از این داستانی را که ما از علی بن ابیطالب نقل میکنیم، حرام است که دیگر در منابر نقل کنیم که روزی علی بن ابی طالب شنید، دشمن به کشور اسلامی حمله کرده است؛ "و هذا اخو غامد و قد وردت خیله الانبار "، بعد فرمود شنیدهام زینت یک زن مسلمان یا زنی را که در حمایت مسلمانان است، گرفتهاند. شنیدهام دشمن، سرزمین مسلمین را غارت کرده است، مردانشان را کشته است، اسیر کرده است، متعرض زنان آنها شده است، زیورها را از گوش و دست زنها جدا کرده است.
بعد همین علی بن ابیطالب که ما اظهار تشیع او را میکنیم و نسبت به او حساسیت‌های بی‌معنی و دروغین نشان میدهیم فرمود: «فلو ان امرءا مسلما مات من بعد هذا اسفا ما کان به ملوما بل کان به عندی جدیراً». اگر یک مرد مسلمان با شنیدن این خبر دق کند و بمیرد، سزاوار است و مورد ملامت نیست. آیا ما وظیفه نداریم که کمک مالی به آنها بکنیم؟ آیا اینها مسلمان نیستند، عزیزان ندارند؟ آیا اینها برای حق مشروع بشری قیام نمیکنند؟
کیست که امروز منکر شود که فلسطینی‌های آواره، حق بازگشت به وطن خود را ندارند؟ من در سفر مکه بعضی از اینها را دیدم. یک جوانهایی، فقط میگفتند: دماء الشهداء، ما امیدمان فقط به خون شهدایمان است. افرادی در میان آنها هستند که والله برای لباسشان محتاجند و برهنه میجنگند. اگر 700 میلیون جمعیت مسلمان دنیا، هر فرد روزی یک ریال بدهد، در سال نزدیک به 300 میلیارد دلار میشود.
اگر فقط مردم ایران که 25 میلیون نفر هستیم و 98 درصد ما مسلمان است، هر فرد، روزی یک ریال به فلسطینی‌ها کمک کند، در سال حدود 90 میلیون تومان میشود. اگر یک عشر مسلمانان هم هر کس روزی یک ریال کمک کند، در سال 9 میلیون تومان میشود. «فضل الله المجاهدین باموالهم و انفسهم الذین آمنوا و هاجروا و جاهدوا فی سبیل الله باموالهم و انفسهم». به وسیله مال که میتوانیم کمک کنیم. والله این انفاق واجب است، مثل نماز خواندن و روزه گرفتن واجب است.
اولین سؤالی که بعد از مردن از ما میکنند، همین است که در زمینه همبستگی اسلامی چه کردید؟ پیغمبر فرمود: «من سمع مسلماً ینادی یا للمسلمین فلم یجبه فلیس بمسلم» هر کس بشنود، صدای مسلمانی را که فریاد میکند یاللمسلمین، مسلمانان به فریاد من برسید، و او را کمک نکند، دیگر مسلمان نیست، من او را مسلمان نمیدانم. چه مانعی دارد که ما برای اینها حساب باز کنیم؟ چه مانعی دارد که مقدار کمی از درآمد خودمان را اختصاص به اینها بدهیم؟
چرا یهودیان دنیا حتی یهودیان ایران کمک بکنند و ملت‌های دیگر آنها را تحسین کنند، بارک الله بگویند، ملت بیدار بگویند، ولی ما نکنیم؟ مردم بیدار آن مردمی هستند که فرصت شناس باشند، دردشناس باشند، حقایق شناس باشند. من وظیفه خودم را عمل کردم. وظیفه من فقط گفتن بود و خدا میداند، جز تحت فشار وجدان و وظیفه خودم چیز دیگری نبود. این کمک مالی را وظیفه شما میدانم. و وظیفه خودم و هر خطیب و واعظی میدانم که این را بگوید، بر هر خطیب و واعظی من واجب میدانم که چنین حرفی را بزند. مراجع تقلید بزرگی مثل آیت‌الله حکیم و دیگران، رسماً فتوی دادهاند که کسی که در آنجا کشته میشود، اگر نماز هم نخواند، شهید در راه خداست.
پس بیاییم به خودمان ارزش بدهیم، به کار و فکر خودمان ارزش بدهیم، به کتاب‌های خودمان ارزش بدهیم، به پول‌های خودمان ارزش بدهیم، خودمان را در میان ملل دنیا آبرومند بکنیم. علت اینکه دولت‌های بزرگ جهان چندان درباره سرنوشت ما نمیاندیشند، این است که معتقدند، مسلمان غیرت ندارد. امریکا را فقط همین یکی جری کرده است. میگوید مسلمان جماعت غیرت ندارد، همبستگی و همدردی ندارد. میگوید یهودی که برای پول میمیرد، جز پول چیزی نمیشناسد، خدایش پول است، زندگیش پول است، حیات و مماتش پول است، به یک چنین مسئله حساسی که میرسد، روزی یک میلیون دلار به همکیشانش کمک میکند ولی 700 میلیون مسلمان دنیا کوچکترین کمکی به همکیش خود نمیکنند...
استاد مرتضی مطهری در ساعت بیست و دو و بیست دقیقه سه شنبه یازدهم اردیبهشت ماه سال 1358 در حالی که از یکی از جلسات فکری سیاسی بیرون آمده بود با گلوله یکی از اعضای گروه جنایتکار فرقان که به مغزش اصابت نمود به شهادت رسید.