آزادی اسرای فلسطین بهتربودکه

چه زیباست و چه لحظه بزرگی است شادی و خوشحالی مردم فلسطین از آزادی اسرای فلسطینی که در سیاه چال های رژیم صهیونیستی بودند.چه زیباست لحظه ای که در آن یک اسیر فلسطینی به دامان خانه ،خانواده و دوستانش باز می گردد.

هیچ لحظه ای از این زیباتر نیست که یک اسیر فلسطینی را درآغوش فرزند،همسر،پدرومادرش ببینی. همه این موارد لذتبخش و دیدنی است و به لحظه ای ماندگار و تاریخی تبدیل می شوند.این بیشترین و بزرگترین سرور و شادی در قلب فلسطینیان است. ملت فلسطین مانند این شادی را در سال 2011 تجربه کرده است زمانی که بیش از 1000 اسیر زن و مرد فلسطین در جریان قرارداد ( وفاداری به ازادگان ) از بند زندان های رژیم صهیونیستی آزاد شدند.در آنروز فلسطین از رفح تا ناقوره غرق در شادی و شور و شعف بی سابقه بود.در هر خانه فلسطینی موجی از شادی و خوشحالی حاکم بود. به همین خاطر تردیدی وجود ندارد که آزادی هر اسیر فلسطینی دستاوردی بزرگ برای ملت فلسطین است و شور و احساس وصف ناپذیری را در پی دارد.

ولی آن چه که ملموس و مشهود است این است که عملیات اخیر آزادی اسرای فلسطین ملت فلسطین و طرح آزادی خواهانه آن را اقناع نکرده است. عملیات آزادی اسرا این بار در چارچوب یک عملیات شرافتمندانه مبادله اسرای صورت نگرفت بلکه متاسفانه آزادی این اسرا در راستای وارد کردن طرف فلسطینی به میز مذاکرات و مشروعیت دادن ساخت و ساز شهرک ها در قدس و کرانه باختری است.

طرف فلسطینی در این میان امتیاز بزرگ و خطرناکی داده است در طول سه سال گذشته که روند سازش متوقف شده بوده علت اصرار طرف اسراییلی به ادامه شهرک سازی ها است.وطرف فلسطینی شرط ورود به مذاکرات را توقف شهرک سازی ها واز اصول مذاکرات عنوان کرد ولی کار به جایی رسیده است که مذاکرات آغاز شده و شهرک سازی ها در شکل بی سابقه ای افزایش یافته است.

آنچه که اکنون رخ داده است هیچ شباهتی به معاهده قبلی مبادله اسرای فلسطینی ندارد.قرارداد وفاداری به آزادگان در صدر پیروزی های مقاومت قرار گرفت زیرا این مبادله بعد از 5 سال جنگ و درگیری انجام شد وطرف اسراییلی به خواسته های مقاومت تن داد. رزمندگان مقاومت یک نظامی رژیم صهیونیستی( گیلعاد شالیط ) را دستگیر کرد و صهیونیست ها درمدت طولانی و با توسل به انواع گزینه های نظامی ، بین المللی ، سیاسی و امنیتی نتوانستند طرف مقابل را بهآازادی آن وادار کنند و در نهایت مجبور شدند درازای آزادی نظامی خود 1027 اسیر فلسطینی را رها کنند.

این پیروزی و دستاوردی بزرگ برای گروه های مقاومت بود. مقاومت دهها شهید داد ولی باز هم مقاومت کرد و طرف اسراییلی را به تسلیم واداشت و نه تنها به آنان باج نداد بلکه امتیازات بسیار بزرگی از آنان گرفت. بر اساس قرارداد وفاداری به آزادگان بر اساس شروط مقاومت بسته شد و مقاومت تعیین کرد که طرف مقابل ( رژیم صهیونیستی ) چه کاری بکند و چه کاری نکند.اسرای زیادی با سابقه های محکومیتی مختلف آزاد شدند.

در میان آنان جوان و نوجوان نیز دیده می شد.از همه گروه ها و شهرهای فلسطینی از جمله قدس و فلسطین 48 در میان اسرا بودند ولی امروز ما می بینیم که تنها شمار محدودی از اسرای فلسطینی که بیمار و پیر هستند و سال های طولانی را در زندانهای اسراییل سپری کرده اند آزاد شده اند در صورتیکه این افراد بیست سال قبل و بر اساس قرارداد اوسلو باید آزاد می شدند ولی تاکنون در سیاه چال های اسراییل باقی مانده اند.

آری آزادی همه اسرای فلسطینی یک وظیفه ملی و دینی بر گردن همه است.یک اولویت حقیقی است زیرا همچنان هزاران اسیر فلسطینی در بند رژیم صهیونیستی هستند.ولی برای آزادی اسرای فلسطینی و کسب افتخاری بزرگ نباید کرامت و شرافت فلسطین را زیر سوال ببریم زیرا شرافت و کرامت فراترازهمه چیز است.ما باید همه گزینه ها را برای تکرارعملیات گیلعاد شالیط در دستور کار قرار دهیم و بدانیم که اسراییل فقط زبان زور و مقاومت را می فهمد.

نویسنده:سید محمد مسعودی علوی