تمدیدمذاکرات به نفع کیست؟

این روزها آمریکا تمام تلاش های دیپلماتیک خود را برای تمدید مذاکرات سازش میان فلسطینیان و صهیونیست ها جهت خروج از تنگنای جدول زمانی که خودش مشخص کرده به کار بسته است؛ مذ اکراتی که از هفت ماه پیش شروع شده و رویکرد غالب این است که واشنگتن با دیپلماسی خود در تحقق توافق عادلانه میان طرفین پیش از موعد تعیین شده موفق نخواهد شد. حتی در صورت تمدید مدت مذاکرات، آمریکا نمی تواند طرح خود را در جدول زمانی مشخص ارائه دهد؛ از این رو تلاش می کند با فشار بر طرف های نزاع به ویژه فلسطینیان جهت اجبار آنها به موافقت با یکی از راه حل های آمریکا در راستای حفظ آبرو و ضعف خود به عنوان ناظر حل و فصل تاریخی، در وقت اضافه بازی خود را به اتمام برساند.

آمریکا درمدت باقی مانده از مذاکرات که اواخر آوریل به پایان می رسد نمی تواند با تحقق موضوعی عادلانه ما را غافلگیر کند؛ به همین خاطر امروز فلسطینیان به این موضوع خوشبین نیستند که مذاکرات در نهایت به تحقق آرمان ملت فلسطین مبنی بر تشکیل کشور فلسطین با حاکمیت کامل به پایتختی قدس منجر خواهد شد. در نتیجه آمریکا آخرین فرصت را برای اثبات عدالت خود در حل و فصل تاریخی از دست خواهد داد، بنابراین آمریکایی ها هیچ وقت از سرزنش طرف های بین المللی به خاطر عدم مداخله برای تحقق صلح عادلانه و فشار به رژیم صهیونیستی جهت توقف اشغالگری، شهرک سازی و نژادپرستی در امان نخواهند ماند.

اگر بپذیریم که مذاکرات تمدید خواهد شد، سوال اصلی این است که این تمدید به نفع کدام طرف خواهد؟ باید تاکید کنیم که مسئله زمان در مذاکرات بسیار مهم است چرا که اسرائیل از زمان برای تغییر واقعیت نزاع و ترسیم نقشه کشورش و یهودی سازی بهره برداری می کند، در حالی که فلسطینیان به هیچ چیز دست نمی یابند. رژیم صهیونیستی در این مدت تمام تلاش خود را به کار خواهد بست تا کشور آینده فلسطین از هم گسیخته و بدون ارتباط نقاط مختلف آن با یکدیگر باشد تا فلسطینیان در مقابل واقعیت جغرافیایی که رژیم صهیونیستی برای آنها ترسیم کرده است، تسلیم شوند و در صورت تداوم مذاکرات بر طبق آنچه اسرائیل تحمیل می کند، مذاکره کنند.

در اینجا باید تاکید کنیم که بر اساس قوانین بین المللی تمام اقدامات رژیم صهیونیستی، از جمله شهرک سازی و اشغال اراضی غیر قانونی است و طبق آن نمی توان فلسطینیان را به پذیرش آن مجبور کرد. تمدید مذاکرات بدون درونمای مشخص طرف مقاومت را وادار می کند تا برای رسیدن به صلح امتیازهای واقعی ارائه دهد تا این صلح ملموس و در سایه آن تداوم زندگی و پیشرفت امکان پذیر باشد.

تمدید مذاکرات دارای پیامدهای خطرناکی است چرا که مانع از این می شود تا فلسطینیان پرونده نزاع را به شورای امنیت و سازمان ملل ارجاع دهند؛ از این رو راه برای غول شهرک سازی و یهودسازی باز می ماند. فلسطینیان می توانند با تمدید مذاکرات بر مبنای مشخص، یعنی زمانبدی توافق در مورد مسائل اصلی مثل ترسیم مرزهای کشور، موضوع قدس، طرح راه حل هایی برای آوارگان و آزادی بی قید و شرط تمام اسرا موافقت کنند.

فلسطینیان می توانند، تمدید مذاکرات را بر اساس توقف کامل شهرک سازی در کرانه باختری و قدس، توقف کامل حملات و یورش ها به مسجد الاقصی و صحن های آن و اجازه به مسلمانان برای ورود به این مسجد برای انجام اعمال عبادی و دینی و علم اندوزی در هر زمان ممکن بپذیرند. فلسطینیان دیگر نیاز به تمدید زمان مذاکرات بدون تعیین محورها و جدول زمانی ندارند، محورهایی که به اشغالگری پایان بخشیده و با تشکیل کشور فلسطین به پایتختی قدس موافقت می کند، بعید است که رهبران فلسطین با تغییر موضع خود در قبال آرمان های ملت فلسطین حتی اگر مذاکرات یک سال دیگر ادامه داشته باشد، موافقت کنند؛ در این جا مشخص شد که عدم تمدید مذاکرات به نفع فلسطینیان است، در نتیجه عدم موافقت با تمدید آن و یا تسلیم در برابر تهدید یا فشارهای آمریکا می تواند منجر به دو رویکرد شود:

رویکرد نخست اینکه اسرائیل در برابر جامعه بین الملل آماده تعامل با مسئله بر اساس قطعنامه های بین المللی و طرح صلح عربی باشد و از تحرکات دیپلماتیک فلسطینیان در آینده برای رسیدن به استقلال و تشکیل کشورشان در مرزهای 1967 با قطعنامه شورای امنیت حمایت کند؛ چرا که اخیرا جهان به این نتیجه رسیده است که رژیم صهیونیستی، رژیمی نژادپرست و تندرو است که با تمام توان خود به اشغالگری ادامه می دهد و به خواسته های جامعه بین الملل در زمینه نزاع تاریخی و پایان اشغالگری بی توجهی می کند، رژیم صهیونیستی ترجیح می دهد، نزاع علیه تحقق صلح برابر و جامع که ضامن امنیت و ثبات بلند مدت است، به قوت خود باقی بماند.

رویکرد دوم برافتادن نقاب از چهره آمریکا و آشکار شدن ضعفش در مقابل اسرائیل و ناتوانی اش در استفاده از جایگاه بین المللی اش برای ایجاد صلح در منطقه است. امروز آمریکا خطرناک بودن عدم موفقیت مذاکرات و به بن بست رسیدن آن بعد از مدت زمانی که جان کری آن را مشخص کرده را به خوبی درک می کند.

در این بازه زمانی مشخص شده از جانب وزیر امور خارجه آمریکا هیچگونه پیشرفتی حاصل نشد و این مسئله باعث مداخله اوباما در تلاش های کری برای از میان برداشتن موانع، فشارها و دشواری های پیش رو شد. دیدار رئیس جمهور آمریکا در ماه جاری برای برداشتن موانعی است که کری با آن مواجه است.

اگر اوباما بتواند موانع را از میان بردارد و با حفظ آرمان های فلسطینیان در چارچوب پیشنهادی آمریکا رخنه واقعی ایجاد کند، مذاکرات ادامه خواهد داشت؛ ولی اگر دیدگاه آمریکا نسبت به چشم پوشی از عوامل صلح و ضرورت مداخله مثبت در عملیات صلح تغییر نکند، هر گونه چارچوب پیشنهادی آمریکا غیر قابل قبول و بی ثمر خواهد بود. در نتیجه دیدار اوباما با ابومازن منفی و بدون دربردارنده نتایجی که موانع را از پیش رو بردارد، خواهد بود. منبع:خبرگزاری معا
نویسنده:دکتر هانی العقاد