پذیرش کشوریهودی یعنی تسلیم

وی در سخنرانی اخیراش در کنفرانس سالانه لابی صهیونیستی "آیپک" گفت: «خطاب به عباس می گویم که کشور یهودی را به رسمیت بشناس و به فلسطینیان بگو از توهم غرق کردن اسرائیل با آوارگان چشم پوشی کن.» وی در ادامه ادعاهای و بلندپروازی های خود با اشاره به مسئله حساسی که تبدیل به نکته مهمی در مذاکرات سازش شده است، افزود: « به رسمیت شناختن کشور یهودی، به وضوح نشان خواهد داد که تو (عباس) آمادگی کامل برای پایان بخشیدن به نزاع را داری.»   
چنین اظهاراتی زنگ خطر را به صدا در می آورد و مسئله تشکیل کشور فلسطین را بر ضرورت به رسمیت شناختن "کشور اسرائیل" توسط عرب ها مرتبط می کند... این تحولی خطرناک است و در بطن خود حملات رهبران راستگرای افراطی و رادیکال رژیم صهیونیستی که نه تنها با صلح بلکه با وجود فلسطینیان نیز به طور کلی مخالف هستند را پایه ریزی می کند.

بنابراین می توان گفت: باور عمیق به "یهودیت اسرائیل" توسط آمریکا و نهادهای صهیونیستی از همان لحظه اول واضح و مبرهن بود؛ ولی به رسمیت شناختن این مسئله توسط فلسطینیان و بعد از آن کشورهای عربی دارای پیامدهای خطرناکی است و باعث می شود که اسرائیل منتظر لحظه مناسب جهت طرح این موضوع برای آنها باشد. این پیامدهای خطرناک شامل نادیده گرفتن حق بازگشت و تنگ کردن عرصه برای عرب های ساکن اراضی اشغالی 1948 و سپس کوچاندن آنها است. به همین خاطر مطرح کردن ایده راه حل دو کشور یکی یهودی و دیگری فلسطین تاکید بر "یهودیت کشور اسرائیل" و جدایی از فلسطینیان به منظور بستن راه به روی جهانیان باشد تا برای صهیونیست ها در آینده گزینه کشور واحد تحمیل نشود، این در حالی است که ترکیب جمعیتی در فلسطین به نفع ملت فلسطین است.

دغدغه "یهودیت کشور" هر روز در میان محافل صهیونیستی گسترش پیدا می کند و این مسئله در میان سران رژیم صهیونیستی در داخل قوت بیشتری دارد. به نظر می رسد که جاه طلبی های اولیه پروژه صهیونیستی و بلندپروازی های "پیشگامان نخست" این پروژه که بر یهودیت کشور عبری تاکید کرده و در سرکوب شعارهای آزادی و تشکیل کشور دمکراتیک با پافشاری بر هویت یهودیت آن تردید نکرده اند، احزاب مختلف سیاسی رژیم صهیونیستی بازتاب و انعکاس واقعی پروژه مذکور هستند و اینگونه به نظر می اید که امروز هدف از طر ح این ایده پایه ریزی و تثبیت یهودیت کشور اسرائیل است، به دیگر سخن اینکه این کشور برای یهودیان است و ساکنان یهودی دیگر در چارچوب تعریف نژادپرستانه قرار نمی گیرند.

تردیدی وجود ندارد که به رسمیت شناختن "یهودیت رژیم صهیونیستی" یعنی تسلیم در برابر پذیرش روایت صهیونیستی و تمام اساطیر آنهاست... اینکه تمام سرزمین فلسطین از آن یهودیان است و عرب و مسلمانان هیچ حقی در آنجا ندارند و به شمار آوردن تمام تاریخ اسلامی و عربی برای فلسطین و شهر قدس نادرست است.
پذیرش "یهودیت اسرائیل" همان موافقت با دروغ پردازی های جنبش جعلی صهیونیزم و ادعاهای آن در مورد انکار هر گونه تمدن در فلسطین و به شمار آوردن فلسطین به عنوان سرزمین موعود برای "ملت یهودی" است؛ بنابراین باید آگاه بود که هیچ دلیلی برای مذاکراه با دولت افراطی رژیم صهیونیستی برای رسیدن به حل و فصل سیاسی بر اساس اینکه نتانیاهو در وهله اول منادی امنیت و صلح اقتصادی است، وجود ندارد، القای این توهم که وی هیچگونه مخالفتی با تشکیل کشور فلسطین در بخش هایی از کرانه باختری بر اساس معیارهای و حساب و کتاب های خود ندارد، نباید فلسطینیان را دچار اشتباه کند؛ چرا که آنها باید بهای سنگینی را از حقوق آوارگان، مسئله قدس، آب و حاکمیت بر اراضی پرداخت کنند.