رویدادهای فلسطین در دی ماه 92

سخنرانی رهبر معظم انقلاب اسلامی ایران در کنفرانس وحدت اسلامی
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی ایران در سالروز میلاد نبی مکرم اسلام (ص) و ولادت امام جعفر صادق (ع) در دیدار «جمعی از مسئولان کشور، میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی و گروههایی از مردم»، با دعوت از جهان اسلام برای برآورده ساختن انتظارات پیامبر خاتم، تاکید کردند: امروز مهمترین مساله ی دنیای اسلام، وحدت است و با وجود همه توطئه ها، آینده امت اسلامی در پرتو «وحدت، آگاهی و بیداری اسلامی»، درخشان و نوید بخش خواهد بود.
آیت الله خامنه ای، تلاش 65 ساله برای فراموش شدن مسئله فلسطین و تحمیل وجود رژیم جعلی، جنایتکار و غاصب صهیونیستی بر ملتهای مسلمان را، نمونه ای از تلاشهای مستبدانه آمریکا و دیگر زورگویان جهانی خواندند و تاکید کردند: جنگهای 33 روزه لبنان، 22 روزه و 8 روزه غزه نشان داد بجز برخی دولتها که عملاً حافظ منافع بیگانگان شده اند ملتهای مسلمان با هوشیاری، هویت و موجودیت فلسطین را حفظ کرده و به رژیم صهیونیستی و حامیانش سیلی می زنند.
   

مرگ آریل شارون "قصاب صبرا و شتیلا"
آریل شارون، نخست‌وزیر اسبق رژیم‌ صهیونیستی که به «قصاب صبرا و شتیلا» معروف بود، پس از کمایی هشت ساله، در‌ ۸۵ سالگی مرد. این در حالی است که وضعیت علائم حیاتی وی در روزهای اخیر رو به وخامت گذاشته ‌و مرگ وی قابل پیش بینی بود.شارون که از نوجوانی با عضویت در «هاگانا»، فعالیت علیه فلسطینی‌ها را آغاز کرده بود، یکی از بدنام‌ترین رهبران صهیونیستی به شمار می‌آید.
کشتار «صبرا و شتیلا» که در سال ۱۹۸۲ و در زمان تصدی وزارت جنگ توسط وی در جنوب لبنان رخ داد، از سیاه‌ترین نقاط کارنامه سیاسی و نظامی او به شمار می‌آید. در این کشتار که تحت حمایت نظامیان صهیونیستی انجام شد، صد‌ها غیرنظامی فلسطینی به دست «فالانژ»‌‌‌ها کشته شدند.همین کشتار وحشیانه بود که لقب «قصاب صبرا و شتیلا» را برای او به ارمغان آورد.
شارون پیش از آن هم در پاییز سال ۱۹۵۳ به همراه نیروهای نظامی تحت امرش‌ به نام «یگان ۱۰۱» کشتار روستای «القبیه» در شمال قدس و در اراضی تحت اختیار اردن را مرتکب شده بود. این حمله به نابودی کامل روستا و مرگ ده‌ها تن از اهالی آن منجر شد و به اندازه‌ای بی‌رحمانه بود که شورای امنیت سازمان ملل هم به آن واکنش نشان داد و کار صهیونیست‌ها را محکوم کرد.
شارون در ۲۶ فوریه سال ۱۹۲۸ در کفار ملال در فلسطین اشغالی به دنیا آمد و نام خانوادگی اصلی وی شانرمان بوده است. خانواده وی از یهودیان اشکنازی است که از شرق اروپا مهاجرت کرده بودند.
شارون در سال ۲۰۰۱ نخست وزیر رژیم صهیونیستی شد و سیاست ترور بارز‌ترین رهبران فلسطینی را در پیش گرفت و دیوار حائل را بین سرزمین‌های اشغالی و کرانه باختری و غزه بنا کرد.وی در سال ۲۰۰۵ طرح عقب‌نشینی کامل از غزه را اجرا کرد و همین امر به اعتراض راستگرایان اسرائیلی منجر شد و او را به خروج از حزب «لیکود» و تأسیس حزب «کادیما» در ۲۱ نوامر ۲۰۰۵ وادار کرد.
او در سال ۲۰۰۶ در حالی که سال پایانی نخست‌وزیری‌اش را می‌گذراند، پس از سکته مغزی به کما رفت.
هنگام قراردادن جنازه شارون در قبر، تمام منطقه با صدای مهیبی شروع به لرزیدن کرد به طوری که مراحل دفن به علت وحشت حاضرین، برای دقایقی متوقف شد. پایگاه های زلزله نگاری جهان، وقوع زمین لرزه ای به قدرت سه و نیم ریشتر را ثبت کردند و نکته جالب آنکه، مرکز زلزله، منطقه دفن شارون گزارش شده است. رسانه های منطقه بلافاصله این خبر را به عنوان حادثه ای عجیب و عبرت آموز گزارش کرده اند.

آزادی سامر العیساوی اسیر فلسطینی بعد از اعتصاب غذای طولانی