کدام عدالت برای فلسطینیان؟

انتخاب ویلیام شاباس توسط شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد برای تحقیق در مورد نقض قوانین انسانی و نقض حقوق بشر در حملات اخیر به غزه یادآور گزارش ریچارد گلدستون در آوریل 2009 در عملیات سرب گداخته از موارد نقض حقوق قوانین بین الملی توسط رژیم صهیونیستی است.

بگزارش خبرگزاری قدس (قدسنا) بنقل از پایگاه خبری فلسطین الیوم، گزارش گلدستون از عملیات سرب گداخته قریب به ده هزار صفحه، بیش از سی نوار ویدیوئی و 1200 مورد تصویر بود که نشان می داد رژیم صهیونیستی فصل سیزدهم حقوق بین الملل را نقض کرده است، به گونه ای که زیر ساخت های صنعتی، واحدهای تولید مواد غذائی، تاسیسات آبرسانی، مدارس و کارگاه ها را نابود کرده و منازل شهروندان غیر نظامی را هدف قرار داده و از فسفور سفید علیه غیر نظامیان استفاده کرده است، همچنین رژیم صهیونیستی توافقنامه چهارم ژنو را نیز نقض کرده بود.
گزارش گلدستون شروع عدالت بین المللی بود، عدالتی که فلسطینیان به آن نیاز داشتند، ولی زمانی که تشکیلات خودگردان فسلطین تسلیم فشارهای آمریکا و غرب شد شوک بزرگی به فلسطینیان وارد کرد. تشکیلات خودگردان در اقدامی پیش دستانه تصمیم گرفت درخواست شورای حقوق بشر در مورد توصیه های گزارش کمیته حقیقت یاب بین المللی به ریاست گلدستون را به تعویق بیندازد.
مسئولان رژیم صهیونیستی در اقدامی پیش دستانه پیش از تشکیل کمیته ویلیام شاباس برای تحقیق در مورد تجاوز اخیر به غزه و با هدف ناکام گذاشتن هر گونه تلاش برای تحقیقات بین المللی و جلوگیری از صدور گزارش شاباس به شیوه گزارش گلدستون یوسف شابیرا را برای تحقیق در سطوح سیاسی و نظامی اسرائیل در مورد کشتار شجاعیه و رفح ناظر این رژیم انتخاب کرد تا مانع از صدور گزارش شاباس شود.
در مقابل ما شاهد سرخوردگی واقعی سیاسی تشکیلات خودگردان هستیم و این سرخوردگی از گلدستون تا شاباس ادامه دارد، این در حالی است که موج خشم از سیاست های رژیم صهیونیستی در قبال ملت فلسطین و سراسر شهرهای جهان را فراگرفته و درخواست ها برای تحریم اقتصادی و سیاسی این رژیم افزایش یافته است و عرب ها و فلسطینیان به این مسئله بی توجه هستند و تنها به پوشش خبری مختصر در کنار اخبار مربوط به تجاوزات و حملات وحشیانه صهیونیست ها بسنده می کنند.
نبود استراتژی مشخص در قبال تجاوز اخیر رژیم صهیونیستی نمایان است و مسئله به منزله سیاست اتکا و دل خوش کردن به دیگران و فقدان عوامل قدرت تاثیر گذار در مواجهه با رژیم صهیونیستی است. همه این سیاست ها چه در شکل و چه در محتوا ناامید کننده است و حداقل از زمان کنفرانس مادرید تا به امروز اینگونه بوده است، ولی هیچ وقت این موضوع مایه عبرت نشد و هیچکدام از حقوق ملت فلسطین بازپس گرفته نشد.
سیاست سردرگمی و آشفتگی در دل خود نتایج فاجعه باری دارد، چنین موضوعی باعث می شود ما این نتیجه را بگیریم که تجربه تعامل با گزارش گلدستون و نادیده گرفتن موضوع بازنگری جامع سیاسی، در تاکتیک های مذاکره کننده فلسطینی با رژیم صهیونیستی است. نباید از نظر دور داشت که تنها دستاورد کمیته حقیقت یاب به ریاست گلدستون غافلگیری ملت فلسطین از نادیده گرفتن این گزارش است.
ملت فلسطین در حملات اخیر به نوار غزه با حمایت رسمی کشورهای عربی از اسرائیل غافلگیر شدند و امروز آنها باید منتظر کدامین عدالت باشند، گلدستون یا شاباس؟ در حالی که ما شاهد بی توجهی آشکار برخی رژیم های عربی نسبت به مسئله فلسطین هستیم.
ما امروز منتظر عدالتی فراتر از عدالت گلدستون و شاباس هستیم، عدالت رهبران فلسطینی که باید کبر و بزرگ بینی خود را کنار گذاشته و خود را هم سطح و در ردیف مبارزات مردمی بدانند. بدون تردید عدالتی که فلسطینیان در انتظار آن نشسته اند وحدت ملی آنها به همراه مشروعیت فکری و سیاسی آنهاست.
نویسنده: نضال محمد وتد