نسل کشی فزاینده صهیونیستها

به گزارش خبرگزاری قدس(قدسنا) به نقل از پایگاه خبری میدل ایست مانیتور، "جمال کنجی" ستون نویس بسیاری از روزنامه ها و سایت های مختلف مسائل جهان عرب در تازه ترین مقاله خود نوشته است:
کاملا آشکار است که غزه درسی جدید را به ارتش رژیم صهیونیستی آموخت، روزهای طولانی جنگ صهیونیستی به پایان رسیده است. در حالیکه فلسطینیان هیچ توازن نظامی با تکنولوژی های پیچیده نظامی رژیم صهیونیستی نداشتند ولی همانند جنگ لبنان در سال 2006، در این جنگ نیز عنصر نیروی انسانی جدیدترین فناوری ها را منسوخ کرد.
شباهت های بسیاری میان جنگ 2006 و جنگ اخیر غزه وجود داشت. متاسفانه در هر دو مورد کشتار توجیه ناپذیر رژیم صهیونیستی با بی تفاوتی کشورهای عربی منطقه همراه بود.
هیچ شکی نیست که دولت های عربی در سال 2006 بیشتر علاقه داشتند سرنگونی حزب الله را ببینند تااینکه از مردم بیگناه لبنانی محافظت کنند. در دو ماه گذشته نیز مقامات کشورهای عربی انقدر به حماس تنفر داشتند که زندگی فلسطینیان بیگناه غزه هیچ ارزشی برای آنها نداشت. برخلاف دو جنگ قبلی رژیم صهیونیستی، در جنگ اخیر، فلسطینیان در میز مذاکراه و در میدان نبرد بسیار متحدتر به چشم می آمدند و در نهایت نیز مصر را مجبور کردند تا از مواضع صهیونیستی خود در میز مذاکرات عقب نشینی کند و مذاکرات را با محوریت محاصره غزه که دلیل اصلی این اختلاف هاست انجام دهند.
پس از دستیابی به آتش بس، بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی در رادیو و تلویزیون خود را برنده مذاکرات اعلام می کرد، در طرف دیگر نیز فلسطینیان با حضور در خیابان ها پایان یافتن تجاوز صهیونیست ها  و پیروزی خود در این جنگ را جشن می گرفتند.
اینکه کدام طرف را می توان برنده جنگ دانست جای بحث دارد، اگر پیروزی از طریق ارقام کشته ها و خسارت ها محاسبه شود، رژیم صهیونیستی را باید پیروز دانست ولی اگر پیروز یا بازنده از طریق اهداف دست یافته محاسبه گردد بدون شک رژیم صهیونیستی بازنده بزرگ این نبرد بوده است.
تلاش صهیونیست ها برای تضعیف حماس به شکست خورده است، حماسی که در پیش از جنگ کاهش محبوبیت را به واضح می دید، پس از پیروزی خود شاهد موفقیت های چشمگیری در نظرسنجی های اخیر بوده است. این جنبش که در مصر یک سازمان غیرقابل قبول محسوب می شد اکنون به نظر می رسد که با این کشور نیز آشتی کرده است.
درست همانند جنگ 2006 در لبنان، جنگ به جای تضعیف کردن حزب الله، این جنبش را به قدرت اصلی سیاسی و نیرویی منطقه ای تبدیل کرد.
در جنگ غزه، سربازان مجهز صهیونیستی برای تاکتیک های جدید و سیستمم های پیچیده و مستحکم زیرزمینی حماس آماده نبودند. در نبرد های رودررو و زمانی که تجهیزات ناکارامد می شوند، سربازان ترسوی صهیونیستی هیچ توازنی با مبارزان با اراده فلسطینی نداشتند.
در پی همین خسارت های عظیم نظامی، نتانیاهو دستور داد تا ارتش عقب نشینی کند. وی تیم مذاکره کننده خود را از قاهره فراخواند و اصرار کرد در صورتی که غزه خلع سلاح و تونل های حماس نیز تخریب نشوند هیچ آتش بسی صورت نخواهد گرفت. پس از اینکه شرایط آتش بس وی رد شد، رژیم صهیونیستی حملات هوایی خود را علیه مردم بیگناه غزه تشدید کرد و خانه های رهبران فلسطینی و ساختمان های بزرگ مسکونی را مورد هدف حملات خود قرار داد. نتانیاهو در مواجه با روحیه بالای مبارزه فلسطینیان و همچنین تضعیف روحیه اسراییلی ها به تدریج مجبور شد تا شرابط آتش بس فلسطینیان از جمله کاهش محاصره غزه را بپذیرد.
با این وجود پایبندی رژیم صهیونیستی به تعهدات خود تحت توافق آتش بس به مانند یک توهم است و  نتانیاهو برای جذب رای راستگراهای رژیم صهیونیستی نه تنها محاصره نظامی را کاهش نمی دهد بلکه مستعد به سخت تر کردن شرایط نیز است.
در همین حال نتانیاهو به اسراییلی ها درباره برنده شدن در جنگی که حتی یک دستاورد نیز نداشته دروغ می گوید و در حالیکه جنگی خاموش از گرسنگی و نسل کشی فزاینده را در مقابل 1.8 میلیون انسان در نوار غزه ادامه می دهد دنیا را با یک توافق آتش بس فریب داده است.