آیا عباس بر مواضع مقاومتی پابرجا می ماند ؟

خبرگزاری قدس (قدسنا)؛ احمد کاظم زاده تحلیل گر مسایل خاورمیانه

محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان در سخنان امسال خود در مجمع عمومی سازمان ملل رژیم صهیونیستی را با الفاظی چون : نسل کش ، ضد صلح ،و نژادپرست خطاب کرد و ضمن تشریح جنایات این رژیم در سرزمین های اشغالی از جمله جنگ 51 روزه غزه خاطر نشان کرد :"ما فراموش نخواهیم کرد و نخواهیم بخشید و اجازه نخواهیم داد جنایتکاران جنگی از مجازات بگریزند".

وی همچنین از مقاومت مبارزان فلسطینی در جنگ غزه تمجید کرد  و گفت :" من به نام فلسطین به همه کسانی که از ارزشهای انسانی دفاع کردند و خواستار آزادی و عدالت و صلح شدند تبریک می گویم."ادبیاتی که محمود عباس در این سخنرانی بکار برد در مقایسه با گذشته، کاملا متفاوت بود به گونه ایی که بلافاصله خشم و واکنش مسئولان صهیونیستی و امریکایی را برانگیخت و آویگدور لیبرمن وزیر امور خارجه این رژیم با تشبیه محمود عباس به یاسر عرفات وی را "دیپلمات تروریست "خطاب کرد .در واقع لیبرمن با این اظهارات محمود عباس را به دچار شدن سرنوشت یاسر عرفات تهدید کرد  .

حال سوال مهمی که در اینجا مطرح می شود این است که  چه عواملی موجب اتخاذ چنین رویکردی از سوی محمود عباس شده است ؟ با بررسی روند تحولات فلسطین در سال ها و بخصوص ماههای اخیر دو عامل مرتبط به هم را می توان در این خصوص دخیل دانست .

نخست اینکه محمود عباس که زمانی فکر می کرد در صورت داشتن صداقت در مذاکرات سازش و اجرای کامل تعهدات می تواند به ثمربخش بودن این مذاکرات امیدوار باشدو حتی از یاسر عرفات به علت اینکه از انتفاضه مسجد الاقصی حمایت می کرد انتقاد می کرد اکنون بعد از 21 سال از آغاز مذاکرات سازش همچنان خود را در خانه اول بازی با اسرائیل می بیند و این در حالی است که همه برگه های مذاکراتی خود را خرج کرده و دیگر هیچ اهرم فشاری برای طرف مقابل ندارد .

از طرف دیگر 21 سال مذاکره بی حاصل فرصتی بی نظیر در اختیار این رژیم قرار داد که راهبرد اشغال خزنده را با اجرای بی وقفه طرح های شهرک سازی در کرانه باختری به پیش ببرد و بیش از پیش طرف فلسطینی را در برابر عمل انجام شده قرار دهد .از این دید شکست کامل مذاکرات سازش و ناامیدی رهبری تشکیلات خودگردان از این مذاکرات از جمله عواملی است که محمود عباس را به تغییر لحن در برابر دشمن صهیونیستی واداشته است .

اما عامل دوم آغاز روند آشتی ملی با حماس از یکسو وپیروزی جنبش مقاومت به رهبری حماس در جنگ 51 روزه غزه از دیگر سواست که دل و جرات لازم را در اختیار رهبری تشکیلات خودگردان برای ابراز وجود در برابر رژیم صهیونیستی قرار داده است .پیش از آغاز این روند وی و جنبش فتح به لحاظ اینکه از حمایت و پشتوانه داخلی برخوردار نبودند لذا مجبور بودند در برابر رژیم صهیونیستی و امریکا کرنش نشان دهند .

از این دید امضای موافقتنامه جدید آشتی بین فتح و حماس (که روز پنج شنبه یعنی یک روز قبل از سخنرانی محمود عباس در مجموع عمومی سازمان ملل حاصل شد ) نقش اساسی در پیشبرد دیپلماسی وی در سازمان ملل داشت و از این جهت رهبری تشکیلات خودگردان اولین منتفع این موافقتنامه به شمار می رود .پیش از امضای این موافقتنامه ،رژیم صهیونیستی با انتشار برخی اطلاعات دروغین از جمله متهم کردن حماس به برپایی کودتا علیه محمود عباس در کرانه باختری وی را بر آن داشته بود که با متهم کردن حماس به تشکیل دولت موازی از اغاز فعالیت دولت وفاق ملی در غزه امتناع کند و بدین ترتیب اجرای موافقتنامه آشتی ملی و موافقتنامه آتش بس غزه را به تعویق بیندازد.

اما اکنون با امضای موافقتنامه آشتی جدید ضمن اینکه زمینه برای اجرای دو موافقتنامه قبلی فراهم می شود همچنانکه از تحرکات دیپلماتیک محمود عباس در سازمان ملل نیز بر می آید موقعیت بین المللی فلسطینی ها نیز تقویت می شود .در مجموع در صورتی که محمود عباس بر مواضع و رویکرد جدید خود پابرجا بماند می تواند افق روشنتری برای تشکیل دولت وفاق ملی و احقاق حقوق فلسطینی ها رقم بزند .