افشاگری تازه درباره تصفیه نژادی فلسطینیان

پروفسور "ایان پاپه" رئیس مرکز مطالعات فلسطین در اروپا و نویسنده کتاب "پاکسازی قومی فلسطین" در سال 2007 و "سامر جابر" فعال و محقق سیاسی که در انتفاضه اول 6 سال به عنوان اسیر سیاسی در زندان رژیم صهیونیستی سپری کرد با همکاری یکدیگر گزارشی تحلیلی از پاکسازی قومی رژیم صهیونیستی از ابتدای تاسیس این رژیم نوشته اند.

به گزارش خبرگزاری قدس (قدسنا) به نقل از سایت موندوویس، خلاصه ای از این تحلیل به شرح زیر است.

درختان کاج همزمان با تاسیس رژیم جعلی اسراییل در فلسطین پدیدار شدند، این نوع درخت که عموما در اروپا رشد می کند تا قبل از قرن 20ام در خاورمیانه دیده نمی شد. برای وارد کردن درختان کاج توسط رژیم صهیونیستی به داخل اراضی فلسطین دو وجه می توان تصور کرد.

اول اینکه این درخت به شهرک نشینان اسراییلی این حس را می داد که به جایی مهاجرت کردند که قسمتی از اروپاست. دلیل دوم برای واردات این گونه درخت را می توان برای پوشش پاکسازی قومی فلسطینیان که در سال 1947 همزمان با روز نکبت شروع شد دانست. درختان کاج که رشد بالایی دارند بطور گسترده توسط رژیم صهیونیستی برای پنهان کردن ویرانی های روستاهای فلسطینیان و مناطق مختلفی که توسط نیروهای صهیونیستی به اجبار تخلیه شده بود مورد استفاده قرار می گرفت.

این مناطق سبز اکنون به جنگل های بزرگی تبدیل شده اند که بزرگترین آنها نزدیک شهر حیفا می باشد، پروژه ای که برای پاکسازی زندگی و جامعه فلسطینیانی که قرن ها در آن زندگی می کردند انجام شد و در پی آن روستاهای فلسطینی نظیر ام الزینه کاملا ناپدید شدند و دیگر نمی توان آنها را در نقشه یافت.
این روش اشغالگری در سال 1948 پایان نیافت و زمانی که رژیم صهیونیستی کرانه باختری و قدس را در سال 1967 به اشغال درآورد، درختان کاج دوباره برای پوشاندن موج جدید از ویرانی های روستاهای این مناطق شروع به روییدن کرد و پارکی که اکنون به "کانادا پارک" معروف است و تبدیل به یک مکان تفریحی شده، پاکسازی قومی گسترده روستاهای فلسطینی که غیرانسانی است را در دل خود پنهان کرده است.

پوشاندن اقدامات پاکسازی قومی فلسطینیان توسط درختان کاج را می توان کثیف ترین روش رژیم صهیونیستی برای تصرف هرچه بیشتر اراضی فلسطین دانست. این روش مانند تمامی روش های دیگر این رژیم که در ادامه توضیح داده خواهد شد، به راحتی در تمامی مقاطع تاریخی از زمان ظهور صهیونیسم در کشور فلسطین مشاهده می شود.

روش دیگر رژیم صهیونیستی برای پاکسازی قومی فلسطینی در سال های 1948 و 1967 تغییر نام روستاهای فلسطینیان به شهرک های صهیونیست نشین است . بدین ترتیب در سال 1949 کمیته نام گذاری رژیم صهیونیستی با معادل سازی عبری نام روستاهای فلسطینی، باعث تغییر نام آنها می شد و بدین شکل نام شهر فلسطینی "عسقلان" به شهر صهیونیستی "اشکلون" در عبری تغییر یافت که البته این تنها یک مثال از چندین مورد موجود است.

با این وجود ابزار اصلی پاکسازی قومی نه کاشت درخت کاج بود و نه تغییر نام روستاها، بلکه روش اصلی که هنوز استفاده می شود استعمارگری رژیم صهیونیستی است.

گسترش استعمارگری رژیم صهیونیستی در کرانه باختری از دیدگاه رهبران صهیونیستی امری همیشگی و ضروری است. برای اکثر اسراییلی ها این اقدام حقی تاریخی است که آن را به عنوان ابزاری برای افزایش جمعیت شهرک های صهیونیست نشین توجیه می کند که در نتیجه این اقدامات، باعث الحاق شدن بخش های زیادی از اراضی کرانه باختری به سرزمین های اشغالی گردید.

در این حین فلسطینیانی که در مجاورت شهرک های صهیونیستی زندگی می کردند هدف پاکسازی های قومی صهیونیست ها می شدند و در نتیجه برق، حصار ها، دیوارها آنها نیز توسط صهیونیست ها تصرف می شد.

سیاست پاکسازی قومی رژیم صهیونیستی از روش های مختلف که در سال 1948 آغاز شد یک مسئله پذیرفته شده داخل این رژیم است و باعث شده امیدها برای دستیابی به صلح بسیار کم رنگ شود.

یکی دیگر از روش های بسیار فاجعه آمیز پاکسازی قومی توسط رژیم صهیونیستی محاصره غزه است که در سال 2006 شروع شد. این محاصره که بر جمعیتی بالغ بر 1.8 میلیون نفر در این ناحیه تحمیل شده است توسط مقامات صهیونیستی به عنوان یک اقدام امنیتی توجیه می شود ولی در حقیقت این اقدام قسمتی از سیاست پاکسازی قومی است که در این مورد می توان آن را سیاست نسل کشی دانست. با این وجود فلسطینیان با تمام وجود دربرابر این سیاست مقاومت می کنند.