شاخ و شانه کشیدن های ابومازن و نتانیاهو برای یکدیگر

خبرگزاری قدس (قدسنا) گروه تحلیل و تفسیر

محمود عباس (ابومازن) رئیس تشکیلات خودگردان بعد از آنکه قطعنامه پیشنهادی این تشکیلات بعد از جرح و تعدیل های زیاد (به علت مانع تراشی های امریکا و رژیم صهیونیستی) باز هم نتوانست در شورای امنیت به تصویب برسد ،به تهدید خود در امضای اساسنامه دیوان کیفری بین المللی جامه عمل پوشاند و در عین حال با توجه به تغییر ترکیب جدید اعضای شورای امنیت(از آغاز سال جدید میلادی و عضویت کشورهایی مانند ونزوئلا و مالزی در آن) از ارائه مجدد قطعنامه مورد نظر خود به شورای امنیت برای رای گیری درباره آن خبر داد.

از سوی دیگر رژیم صهیونیستی درواکنش به عضویت تشکیلات خودگردان در دیوان کیفری بین المللی (که
امکان پیگرد قضایی جنایات جنگی این رژیم را به این تشکیلات می دهد ) از یکسو به تعلیق در آمدهای مالیاتی فلسطینی های شاغل در فلسطین اشغالی به تشکیلات خودگردان دست زد که حدود نیمی از بودجه این تشکیلات را تشکیل می دهد و از دیگر سو تشکیلات خودگردان را به طرح شکوائیه ای علیه مسئولان این تشکیلات در خصوص همکاری و مشارکت با حماس  تهدید کرد .

اقدام اول رژیم  صهیونیستی با مخالفت امریکا و اتحادیه اروپا و همچنین رئیس جمهور این رژیم مواجه شد و علت آن این است که آنها اعمال فشار بیش از حد به تشکیلات خودگردان را به ضرر خود می دانند  اما تهدید نتانیاهو به طرح شکوائیه متقابل علیه مسئولان تشکیلات خودگردان حاوی چند پیام و نکته مهم است: نخست اینکه نتانیاهو با این تهدید می خواهد نگرانی های خود را زیر آن پنهان سازد و مانع از این شود در انتخابات پیش رو به عامل کشاندن پای رژیم صهیونیستی به مراجع بین المللی متهم شود .
دوم اینکه وی با این تهدید می خواهد مسئولان خودگردان و در راس آن محمود عباس را به پرهیز از ارائه پرونده جنایات جنگی این رژیم بخصوص در جنگ غزه وادار کند که کسب موفقیت و پیروزی در این زمینه مستلزم روابط و همکاری های نزدیک فتح و حماس است که این رژیم به شدت با آن مخالف است و تشکیل دولت وفاق ملی میان‌آنها را بزرگترین خطر برای خود می داند .

سوم اینکه نتانیاهو با تهدید به مقابله به مثل در دیوان کیفری بین المللی از هم اکنون به عوامل نفوذی که در این دیوان دارد اذعان می کند و این بزرگترین مانع برای پیشبرد پرونده های جنایات جنگی رژیم صهیونیستی در این دیوان محسوب می شود .

بر این اساس می توان گفت با پیوستن تشکیلات خودگردان به دیوان کیفری بین المللی و واکنش سرسختانه رژیم صهیونیستی در مقابل آن ،دو طرف درگیر وارد عرصه جنگ حقوقی می شوند که این عرصه با پیچیدگی های خاص خود همراه است و پیروزی در آن لوازم خاص خود را دارد. از اینرو فلسطینی ها برای پیروزی در این عرصه به چند ابزار مهم نیاز دارند : نخست اینکه باید همه حقوقدانان و متخصصان حقوقی خود را در داخل و خارج بسیج کنند و در صورت نیاز از حقوقدانان کشورهای عربی و اسلامی نیز بهره بگیرند . دوم اینکه اختلافات سیاسی داخلی را در چارچوب دولت وفاق ملی حل و فصل کنند تا در سایه آن بتوانند جنایات رژیم صهیونیستی در جنگ غزه را در دیوان کیفری بین المللی مورد پیگرد قرار دهند.

 خطری که فلسطینی ها را در این منازعه حقوقی تهدید می کند جدا از نفوذ و سیطره ای که لابی های یهودی بر مراکز و نهادهای بین المللی از جمله دیوان کیفری بین المللی دارند ، شکاف های داخلی است که بین فلسطینی ها از جمله فتح و حماس وجود دارد و بیم آن می رود که تشکیلات خودگردان در پیگرد قضایی جنایات رژیم صهیونیستی برخورد تبعیض آمیزی داشته باشد و اقدام جدی برای پیگرد جنایات جنگ غزه بعمل نیاورد .

همچنین با توجه به اینکه اثبات جنایات جنگی رژیم صهیونیستی در کرانه باختری و نوار غزه به "اشغالی بودن " این اراضی بستگی دارد که در قطعنامه های 242 و 338 شورای امنیت سازمان ملل تصریح و تاکید شده است از اینرو حذف این قطعنامه ها از پیش نویس قطعنامه پیشنهادی تشکیلات خودگردان به شورای امنیت به مثل فردی می ماند که بر شاخه نشسته بود و بن می برید .

در این صورت محمود عباس و تشکیلات خودگردان حتی در پیگرد قضایی جنایات جنگی رژیم صهیونیستی در کرانه باختری نیز با مشکل مواجه خواهد شد زیرا اقدامات شهرک سازی و یا هر اقدامی که برای تغییر بافت جغرافیایی و جمعیتی کرانه باختری صورت می گیرد در صورتی می تواند جنایات جنگی تلقی شود که این اراضی همچنانکه در قطعنامه های 242 و 338 تصریح شده به منزله اراضی اشغالی تعریف و تلقی شود .بر این اساس لازم است در متن قطعنامه جدید تشکیلات خودگردان به این قطعنامه ها عطف به ماسبق داده شود .

از طرف دیگر محمود عباس در حالی خود را در پیگیرد قضایی جنایات جنگی رژیم صهیونیستی جدی نشان می دهد که این تشکیلات علیرغم درخواست مکرر اغلب گروههای فلسطینی هنوز در روابط و همکاری های امنیتی خود با رژیم صهیونیستی تجدید نظر نکرده است حال آنکه خود این تشکیلات در پی قتل زیاد ابوعین رئیس نهاد مقابله با شهرک سازی به دست نظامیان صهیونیستی به قطع این همکاری ها تهدید کرده بود .