تیر نتانیاهو باز هم به خطا رفت

خبرگزاری قدس (قدسنا)؛ گروه تحلیل و تفسیر

اگرکسی اقدامات نتانیاهو را در ماههای اخیر مطالعه و بررسی کند به روشنی به این واقعیت پی می برد که وی از تلاش هایی که تصور می کند جنبه ابتکاری دارد نتیجه عکس دریافت می کند و روز به روز پل های پشت سرش را در بین دوستان و متحدان رژیم صهیونیستی خراب می کند. یکی از شاخص های موجود در این زمینه که بر محافل رسانه ای و سیاسی نیز سایه افکنده است، دعوت مجدد از یهودیان مقیم اروپا برای مهاجرت به فلسطین اشغالی است که بلافاصله بعد از حملات مشکوک اخیر در کپنهاک پایتخت دانمارک صورت گرفت.

با وجود اینکه نتانیاهو بعد از رخدادهای مشکوک پاریس نیز یک چنین درخواستی را مطرح کرده بود اما اینبار مقامات اروپایی متحد الشکل به درخواست نتانیاهو پاسخ منفی دادند و علاوه بر این، یهودیان مقیم این کشورها را نیز به اتخاذ موضعی مشابه واداشتند. طرح این درخواست از سوی راستگرایان اسرائیلی به رهبری نتانیاهو و رد آن از سوی مقامات اروپایی از تنش های عمیق بین دو طرف پرده برمی دارد که به نظر می رسد به مرحله رویارویی نیز رسیده است.

نتانیاهو به مهاجرت یهودیان اروپا به فلسطین اشغالی نه تنها به عنوان یک ضرورت اساسی برای حفظ تعادل جمعیتی به نفع صهیونیست ها در اراضی اشغالی سال 1948 موسوم به اسرائیل و یا پرکردن شهرک های صهیونیستی خالی از سکنه در اراضی اشغالی سال 1967 و همچنین تحت الشعاع قرار دادن فضای ناشی از مهاجرت معکوس صهیونیست ها نگاه می کند که همه این موارد با بقاء و موجودیت رژیم صهیوینستی در ارتباط است بلکه با توجه به درپیش بودن انتخابات زودهنگام در 17 مارس برابر با 27 اسفند ماه به مسئله کوچ دادن یهودیان اروپا به فلسطین اشغالی به عنوان برگه انتخاباتی سرنوشت ساز هم می نگرد.

به نوعی می توان گفت که نتانیاهو تمام تخم مرغ های خود را بر سبد این انتخابات گذاشته است و در حالیکه هیچ ضرورت جدی برای برگزاری انتخابات زودهنگام احساس نمی شد اما با بهانه کردن اختلاف نظرهای خود با لیونی و لاپید بر سر کاهش بودجه رفاهی در برابر افزایش بودجه نظامی به انحلال پارلمان و کابینه دست زد تا با تشکیل کابینه ای یکدست تر از راستگرایان دستکم به سه هدف جامه عمل بپوشاند: نخست اینکه از به نتیجه رسیدن مذاکرات هسته ای میان ایران و گروه 5+1 جلوگیری کند . دوم اینکه مانع از اعلام تشکیل دولت فلسطینی شود و سوم اینکه زمینه را برای تصویب نهایی و اجرای لایحه دولت ملی یهود فراهم کند.

اما اکنون نتانیاهو در تعقیب هدف نخست با دولت اوباما و در تعقیب اهداف مربوط به فلسطین بخصوص در خصوص تشکیل دولت فلسطینی با کشورهای اروپایی چالش پیدا کرده است .نتانیاهو در خصوص زدن زیر آب مذاکرات هسته ای امید زیادی به جمهوریخواهان امریکا داشت و به نظر می رسد دعوت جان بینر رئیس مجلس نمایندگان کنگره از وی برای سخنرانی در کنگره با مدیریت شخص نتانیاهو صورت گرفت اما با توجه به مخالفت های گسترده ای که دولت و دموکرات های کنگره با این دعوت کردند اکنون این مسئله به یک چالش جدید برای نتانیاهو و رژیم صهیونیستی تبدیل شده و آن را به یک بازی دو سر باخت برای وی تبدیل کرده است به گونه ایی که اگر از آن عقب نشینی کند یک باخت محسوب می شود و اگر آن را محقق کند باید حقارت ناشی از صندلی های خالی کنگره را به جان بخرد .

در خصوص تشکیل دولت فلسطینی نیز بروز چالش های جدی در روابط میان کشورهای اروپایی و رژیم صهیوینستی کاملا محسوس است که برخی از ابعاد آن آشکار است که از جمله مصادیق آن می توان به پیوستن دولت های اروپایی به روند شناسایی دولت فلسطینی علیرغم مخالفت صریح این رژیم و همچنین مخالفت صریح این کشورها با درخواست نتانیاهو برای مهاجرت یهودیان اروپا اشاره کرد .اما برخی از ابعاد تعارض و تنش های جاری در روابط میان کشورهای اروپایی و رژیم صهیونیستی پنهان است و با وجود اینکه این دولت ها در ظاهر القاعده و داعش و یا اسلام گرایان افراطی را به دست داشتن در رخدادها امنیتی و حملات در اروپا از پاریس گرفته تا کپنهاک متهم می کنند اما ظاهرا به این واقعیت پی برده اند که سرویس های اطلاعاتی و امنیتی رژیم صهیونیستی در این حملات و رخدادها دست و نقش داشتند هر چند که امکان دارد به دست عناصر تندروی مسلمان صورت گرفته باشد.

در چنین وضعیتی دستکم تا زمان برگزاری انتخابات فلسطین اشغالی و بخصوص در صورت پیروزی راستگراها به رهبری نتانیاهو نه تنها افق روشنی برای ترمیم روابط غرب و تل آویو دیده نمی شود بلکه چه بسا امکان دارد در آینده بر ابعاد و گستره تنش ها میان دو طرف افزوده شود .

کاظم زاده