تهدید به قطع همکاری های امنیتی با تل آویو؛ جدی یا بلوف؟

خبرگزاری قدس؛ گروه تحلیل و تفسیر

شورای مرکزی ساف درپایان نشست روز پنج شنبه خود (14 اسفند) از تصمیم خود برای تعلیق روابط و همکاری های امنیتی با رژیم صهیوینستی خبر داد. درخواست برای قطع  این همکاری ها از زمان قتل مسئول نهاد مقابله با شهرک سازی های رژیم صهیونیستی مطرح بوده است اما تاکنون مصوب و اجرا نشده است. از اینرو این خواسته مسبوق به قطع در امدهای مالیاتی تشکیلات خودگردان از سوی رژیم صهیونیستی است که علت اصلی اتخاذ چنین تصمیمی از سوی شورای مرکزی ساف اعلام  شده است .البته به نظر می رسد چراغ سبز امریکا (که بی تردید متاثر از شاخه و شانه های اخیر نتانیاهو علیه دولت اوباما درخصوص  مذاکرات هسته ای با ایران بوده است ) در اتخاذ چنین تصمیمی از سوی شورای مرکزی ساف و تشکیلات خودگردان موثر بوده است؛همچنانکه تهدید امریکا به قطع کمک های مالی  نیز یکی از مهمترین عوامل تعلل تشکیلات خودگردان درارسال شکایت از رژیم صهیونیستی به دادگاه کیفری بین المللی بابت ارتکاب جنایات جنگی در غزه و کرانه باختری  بوده است.

این تشکیلات بعد از آنکه پیش نویس قطعنامه پیشنهادی اش به شورای امنیت درباره تعیین جدول زمانی مشخص برای پایان دادن به زمان اشغالگری بر کرانه باختری تا سال 2016 رای نیاورد ، به ارسال شکایت به دیوان کیفری بین المللی تهدید کرد اما تاکنون از اجرای این تهدید سرباز زده است که به نظر می رسد یکی از عوامل آن اعمال فشارهای امریکا بوده است. از دیگرعوامل موثر در این زمینه در پیش بودن انتخابات پارلمانی رژیم صهیونیستی است که البته بیشتر جنبه توجیهی دارد.از این دید عده ای در تشکیلات خودگردان و همچنین دولت امریکا چنین استدلال می کنند که طرح شکایت علیه این رژیم در مقطع کنونی می تواند به تقویت موقعیت نتانیاهو در انتخابات منجر شود حال آنکه به اعتقاد کارشناسان مستقل بهترین زمان برای پیگرد قضایی جنایات جنگی رژیم صهیو نیستی قبل از برگزاری انتخابات بوده است.زیرا اگر نتانیاهو و دیگر راستگرایان در انتخابات  پیش رو شکست بخورند به عنوان عاملان و متهمان اصلی درگیر در جنگ غزه از صحنه سیاسی خارج خواهند شد و به نوعی مصونیت خواهند یافت و اگردر این انتخابات برنده شوند با اتکاء برآرای رای دهندگان صهیونیست بیش ازپیش بر تلاش های خود در عرصه شهرک سازی در کرانه باختری و یا  تدارک اخراج فلسطینی های ساکن اراضی اشغالی 1948 موسوم به اسرائیل خواهند افزود که برابراصول و قوانین حقوق بین الملل از جمله کنوانسیون های ژنو و اساسنامه دیوان کیفری بین المللی از مصادیق جنایت جنگی است و قابل پیگرد قضایی بین المللی است.

بر این اساس مشخص می شود که تشکیلات خودگردان به عنوان نماینده قانونی فلسطینی ها در عرصه بین المللی هر اندازه دربرابراین رژیم مماشات به خرج دهد و از فرصت کنونی برای پیگرد قضایی آن در دیوان کیفری بین المللی استفاده نکند ،نه تنها این رژیم را به ارتکاب جنایات جنگی دیگر به وسوسه خواهد انداخت بلکه تهدیدها را نیز علیه خود افزایش خواهد داد. البته نباید از این واقعیت نیز غافل شد که قطع همکاری اطلاعاتی و امنیتی میان تشکیلات خودگردان و رژیم صهیونیستی با سرنوشت سازش نیز گره خورده است و در حال حاضر به استثنای این همکاری ها (که امتیازی یکجانبه به رژیم صهیونیستی محسوب می شود )هیچ اثر و نشانه دیگری از توافقنامه سازش باقی نمانده است .با توجه به اینکه راستگرایان اسرائیلی مخالف سرسخت مذاکرات هستند و درطی حاکمیت خود روند سازش را به کلی به شکست کشانده اند.

از این دید شاید راستگراهای حاکم به رهبری نتانیاهو چندان هم درباره عملی شدن تهدید شورای مرکزی ساف به قطع همکاری های امنیتی و اطلاعاتی با تل آویو بی میل نباشند.از اینروعلت اینکه مسئولان صهیونیستی چندان تهدید تشکیلات خودگردان را به قطع همکاری امنیتی و اطلاعاتی با این رژیم جدی نگرفتندبه این علت باشد که این تشکیلات هنوز نمی خواهد آخرین حلقه ارتباطی خود با روند مرده سازش را از بین ببرد .

این در حالی است که مردم فلسطین و جنبش های مقاومت با وجود اینکه چندان اطمینانی به جدیت تهدید تشکیلات خودگردان ندارند اما باز به عنوان یک محک آزمون جدید از ان استقبال کردند و خواستار اجرای شدن این تهدید شدند .نکته قابل تاسف در این میان است که بلافاصله بعد از آنکه شورای مرکزی سازمان آزادیبخش فلسطین/ساف /در اعتراض به مصادره در آمدهای مالیاتی فلسطینی ها از سوی رژیم صهیونیستی به قطع همکاری های امنیتی با این رژیم تهدید کرد، هم مقامات اروپایی (که در هفته های  اخیر مورد تعرض راستگرایان صهیونیستی به حاکمیت خود برای کوچ دادن یهودیان مقیم اروپا به فلسطین اشغالی شده اند)و هم بان کی مون دبیر سازمان ملل (که عموما در قبال مسائل فلسطین و یا هر جای دیگری که منافع رژیم صهیونیستی در میان باشد رویکرد محافظه کارانه اتخاذ می کند )در قبال آن واکنش نشان دادند و خواستار تجدید نظر در تهدید این تشکیلات شدند.این واکنش ها نشان می دهدکه برخلاف راستگرایان حاکم بر فلسطین اشغالی ،کشورهای غربی و سازمان ملل هنوز امید خود را به احیای روند مذاکرات مرده سازش حفظ کرده اند و در پی فرصتی مناسب در این زمینه هستند.

احمد کاظم زاده