وقتی امریکا و اسراییل از هم جاسوسی می کنند
خبرگزاری قدس (قدسنا)؛ گروه تحلیل و تفسیر
روز سه شنبه (4 فرودین )روزنامه امریکایی وال استریت ژورنال در مقاله ای با استناد به منابع مطالعاتی این کشور از جاسوسی رژیم صهیونیستی از مذاکرات هسته ای میان ایران و گروه 5+1 و در راس آن امریکا و ارائه این اطلاعات به رقبای جمهوریخواه دولت دموکرات اوباما در کنگره جهت جلوگیری از امکان دستیابی به موافقتنامه هسته ای میان ایران و امریکا پرده برداشت .به نوشته این روزنامه خود منابع اطلاعاتی امریکایی درحین جاسوسی از مقامات صهیونیستی و پایش آنها متوجه جاسوسی این رژیم از مذاکرات میان ایران و امریکا شده بودند زیرا مسئولان صهیونیستی در گفتگو با یکدیگر به موضوعاتی اشاره کرده بودند که در مذاکرات محرمانه مطرح شده بود و بنا نبود ماهیت این گفتگو ها به بیرون ازچارچوب مذاکرات درز یابد .
هر چند بعد از ماجرای جاناتان پولارد (جاسوس اسرائیلی که در امریکا به حبس ابد محکوم شده و تلاش های رهبران صهیونیستی برای آزادی وی ناکام مانده است )رژیم صهیونیستی متعهد شده است که در امریکا به جاسوسی نپردازد(هر چند که هیچ وقت به آن ملتزم و پایبند نبوده است و حتی در دستکاری اطلاعات منتهی به حمله امریکا به عراق دست و نقش داشته است ) اما از آنجا در افشاگری اخیر مشخص شده که خود سرویس های اطلاعاتی امریکایی نیز در پی رصد مسئولان صهیونیستی بودند و یا پیش ازاین نیز درجریان افشاگری ادوارد اسنودن پیمانکار اطلاعاتی سابق آژانس امنیت ملی امریکا مشخص شده بود که خود امریکا نیز از دوستان و متحدان نزدیک خود در اروپا جاسوسی می کند و حتی موبایل و تلفن رهبران اروپایی را شنود می کند ازاینرو در ماجرای کشف جاسوسی اخیر بحث اصلی این نیست که چرا رژیم صهیونیستی از آمریکا جاسوسی کرده است بلکه بحث بر سر این است که نتانیاهو از طریق این جاسوسی ها کوشیده است بخشی از امریکایی ها (جمهوریخواهان حاکم بر کنگره ) را علیه بخش دیگر آن(دموکرات های حاکم بر دولت قوه مجریه ) تحریک کند و در واقع آنها را به جان هم اندازد.این بدین مفهوم است که رژیم صهیونیستی به صراحت در امور داخلی امریکا دخالت می کند و جمهوریخواهان اطلاعات خود را به جای دولت و سرویس های اطلاعاتی این کشور از رژیم صهیونیستی می گیرند.
افشاگری وال استریت ژورنال با واکنش های مختلف در هر دو طرف این رسوایی جاسوسی روبرو شد . سخنگوی وزارت امور خارجه امریکا در سخنانی بدون اینکه اصل خبر جاسوسی را تائید کند به رایزنی های متعارف بین واشنگتن و تل آویو درخصوص مذاکرات هسته ای با ایران اشاره کرد و با این موضع گیری تمایل امریکا را برای مهار سریع این رسوایی نشان داد .اما جان بینر رئیس مجلس نمایندگان امریکا از حزب جمهوریخواه که نقش اساسی در سخنرانی جنجالی نتانیاهو در کنگره داشت در ماجرای افشای جاسوسی موساد ازدولت متبوع خود تصویری از خود ارائه کرد که انگار ازهیچ چیز خبر نداشته و شوک زده شده است اما اتخاذهمین رویکرد صحت ماجرای جاسوسی را بیش از پیش تقویت و تائید می کند.
درفلسطین اشغالی نیز اغلب مسئولان این رژیم از دفتر نتانیاهو گرفته تا وزیر جنگ و دیگر مسئولان سیاسی و اطلاعاتی کوشیدند اصل ماجرای جاسوسی را زیر سوال ببرند و بدین ترتیب مانع ازاین شوند که تنش های موجود میان دولت اوباما و کابینه قبلی نتانیاهو بتواند روند تشکیل دولت ائتلافی جدید این رژیم را نیز تحت تاثیر قرار دهد .در این میان افرادی مانند آویگدور لیبرمن اصل ماجرای جاسوسی را تائید کرد اما گفت این جاسوسی از دیگر اعضای گروه 5+1 صورت گرفته است و پای امریکا در میان نبوده است .وی در گفتگو با رادیو نظامی این رژیم گفت :" منابع اطلاعاتی ما ، اطلاعات خود را از دیگر منابع دریافت کردند نه از آمریکا. الان چندین دهه است دستورالعمل، مشخص است: از آمریکا، مستقیم یا غیرمستقیم، جاسوسی نکنید".
اما در مجموع می توان گفت احتمال اینکه اقدام وال استریت ژورنال در افشای جاسوسی رژیم صهیونیستی از امریکا در مذاکرات هسته ای با ایران با اطلاع دولت این کشور صورت گرفته باشد ،قوی است زیرا این اقدام زمانی صورت گرفت که دولت اوباما بعد از پیروزی مجدد بنیامین نتانیاهو در انتخابات فلسطین اشغالی و شکست اتحاد صهیونیسم به رهبری هرتزوگ که از حمایت غیرمستقیم غرب از جمله امریکا برخوردار بود ،رویکرد نسبتا هجومی در پیش گرفت و در این راستا جاش ارنست سخنگوی کاخ سفید از احتمال تجدید نظر در روابط با اسرائیل سخن گفت و دنیس مک دونا رئیس دفتر کاخ سفید در سخنانی در جمع جی استریت(یهودیان هوادار سیاست های دولت اوباما )از لزوم اجرای طرح تشکیل دولت فلسطینی براساس مرزهای 1967 و پایان اشغالگری رژیم صهیونیستی در این مناطق سخن گرفت .
از این دید افشای جاسوسی رژیم صهونیستی ازامریکا درمذاکرات هسته ای( که به منزله عبور ازخط قرمز امریکا محسوب می شود )سومین نشانه رویکرد هجومی دولت اوباما علیه نتانیاهو محسوب می شود که پس از شکست ائتلاف اتحاد صهیونیسم مورد حمایت امریکا در انتخابات اتخاذ شده است .به نظر می رسد دو هدف درچارچوب این سیاست دنبال می شود: نخست اعمال فشاربرنتانیاهو برای تقسیم قدرت با اتحاد صهیونیسم در روند تشکیل کابینه جدید و دوم قرار دادن نتانیاهو در موضع دفاعی و جلوگیری ازکارشکنی های بعدی وی در سر راه مذاکرات هسته ای. برهمین اساس نتانیاهو نیز با درک این مسئله با تغییرتاکتیکی موضع تهاجمی خود که در مواردی چون عذزخواهی از اعراب ساکن فلسطین اشغالی و یا موافقت مشروط با تشکیل دولت فلسطینی تجلی یافت، می کوشد از دوران گذار کنونی عبور کند و با تشکیل دولت راستگرای مورد نظر خود دوباره به رویکرد هجومی خود بازگردد .