چرا کشتی های امداد رسان هیچگاه به غزه نمی رسند؟

خبرگزاری قدس؛ گروه تحلیل و تفسیر

اولین کشتی از «ناوگان آزادی ۳» به نام" ماریانا گوتنبرگ"که با حدود 30 سرنشین و با هدف کمک‌رسانی و شکست محاصره غزه راهی این منطقه شد روز دوشنبه 8 تیرماه ،در فاصله ۱۲۰ کیلومتری از سواحل غزه مورد یورش نیروی دریایی رژیم صهیونیستی قرار گرفت و به بندر «اسدود» در سرزمین های اشغالی منتقل شد. فعالان شرکت کننده در این ناوگان به سمت غزه حرکت کردند تا محاصره نوار غزه توسط رژیم صهیونیستی را به چالش بکشند. محاصره ای که بیش از هشت سال است مردم مظلوم غزه را در رنج و محرومیت شدیدی قرار داده است لیکن با یورش ناجوانمردانه کماندوهای نیروی دریایی اسراییل مواجه شدند. رژیم صهیونیستی فعالان طرفدار مردم فلسطین را بازداشت کرد ومورد بازجویی قرار داد و پس ار آن به فرودگاه بن گوریون برد تا آن ها را از این منطقه اخراج کند.

 نیروی دریایی رژیم صهیونیستی پیش از این اعلام کرده بود که در حال آماده سازی برای رهگیری ناوگان آزادی 3 است و تهدید کرده بود که در صورت لزوم، نیروهای ویژه خود را برای مقابله مستقر خواهد کرد.

این ناوگان حامل  چهار کشتی و 70 فعال حقوق بشر، خبرنگار و سیاستمدار از 17 کشور جهان به همراه محموله هایی از کمک های حقوق بشری، شبکه های خورشیدی و کمک های دارویی برای مردم غزه بود.

شخصیت های سرشناس حاضر در کشتی ماریانا شامل «باسل الغطاس» عضو فلسطینی پارلمان رژیم صهیونیستی، «منصف المرزوقی» رئیس جمهور سابق تونس و دست کم یک نماینده پارلمان اروپا می شدند.

در ماه مه سال 2010( 10 خرداد 1389)  نیز نیروهای صهیونیست به ناوگانی با شش کشتی یورش بردند که در نهایت به کشته شدن 10 فعال ترک منجر شددر مهر ماه سال گذشته نیز تلاش هایی برای تشکیل ناوگان آزادی2 صورت گرفت که به سرانجام نرسید.

غزه از ژوئن سال 2006 در محاصره دریایی، زمینی و هوایی رژیم صهیونیستی قرار دارد و مردم این منطقه برای تامین مایحتاج ضروری خود با مشکلات فراوانی روبه رو هستند . غزه تا کنون سه بار با حمله وحشیانه رژیم صهیونیستی مواجه شده که تحت عنوان جنگ 22 روزه ، 8 روزه و 51 روزه به مردم بیگناه غزه تحمیل شد و این  جنگ ها به غیر از حملات روزمره ای است که رژیم اشغالگر قدس نسبت به این منطقه انجام می دهد و طی آن فلسطینی ها را به خاک و خون می کشد و خانه های آنان را ویران می سازد. و تاسف بارتر اینکه نهادهای بین‌المللی درباره این اقدام که با قوانین بین‌المللی در تعارض است، سکوت کرده‌اند.

 با توجه به اینکه این ناوگان اولین گام برای رفع محاصره غزه نبوده است و با توجه به اینکه  نیروهای اسرائیلی همچنان به توقیف کشتی ها و بازداشت سرنشینان آنهامی پردازند، این سوال مطرح می شود که چرا رژیم صهیونیستی به کاروان های امداد رسانی به غزه حمله می کند و به راستی چه اهدافی از این حملات در سر دارد؟

  پس از تهاجم به ناوگان آزادی، فشارهای گسترده ای از سوی سازمانها و کشورهای مختلف جهان بر اسراییل وارد آمده است و همگی خواستار پایان دادن به محاصره غزه شده اند. لیکن رژیم صهیونیستی بی توجه به اعتراضات جهانی  به محاصره ظالمانه خود ادامه می دهد.

علت واقعی این اقدام غیر انسانی وجود مقاومت بیش از یک میلیون و 800 هزار نفرفلسطینی  است که به رغم بمباران ، حملات زمینی، دریایی و هوایی در منطقه غزه حضور دارند و از آرمان ها ارزش ها و حقوق مسلم خود که رژیم اشغالگر قدس  آن ها را غصب کرده کوتاه نمی آیند. در طول جنگ های متعدد رژیم صهیونیستی به غزه هزاران انسان به شهادت رسیده یا مجروح شدند هزاران نفر آواره گشتند و اکنون در خرابه ها زندگی می کنند بدون اینکه خم به ابرو آورند و اظهار عجز یا خستگی کنند .

 مردم غزه ایستادگی می کنند تا رژیم صهیونیستی را رسواتر سازند و خوی پلید و غیر انسانی این رژیم را به جهانیان نشان دهند . اسراییل هم به خوبی این حقیقت را می داند که تنها از سوی مقاومت فلسطین در غزه آسیب پذیر است و بالاخره مقاومت مردم غزه، این رژیم را به سراشیبی سقوط خواهد انداخت. در واقع غزه "پاشنه آشیل" اسراییل است و این رژیم ضربه مهلک و نهایی را از این منطقه دریافت خواهد کرد.

در کرانه باختری رود اردن هر چند فلسطینی های مقاوم و قهرمانی حضور دارند که پا به پای مردم غزه بر آرمان های خود ایستادگی و با متجاوزان اشغالگر مقابله می کنند و شهدای زیادی هم در این راه داده اند لیکن این منطقه تحت نظر تشکیلات خود گردان فلسطین قرار دارد که در حقیقت این منطقه را برای صهیونیست ها حفظ کرده اند.

بنابر این هیچگونه خطری از جانب کرانه باختری رود اردن و بیت المقدس  متوجه رژیم صهیونیستی نیست و تشکیلات سرکوب مردم این منطقه را برای رژیم اشغالگر راحت کرده است و  در بسیاری از موارد  اعضا و هواداران گروه های فلسطینی به ویژه حماس را بازداشت و زندان می کند. بسیاری از رهبران و اعضای مقاومت فلسطین که در زندان های اسراییل به سر می برند با همکاری و هماهنگی تشکیلات خود گردان زندانی و اسیر شده اند.

در حال حاضر فقط مردم غزه هستند که زیر چتر امنیتی رژیم صهیونیستی قرار ندارند و این رژیم به همین دلیل گاه و بی گاه به این مردم مظلوم حمله می کند در واقع تنها وحشت و نگرانی رژیم صهیونیستی از جانب مردم غزه است اگر همکاری تشکیلات خودگردان در سرکوب مردم کرانه باختری نبود چه بسا فلسطینی ها با انتفاضه خود تا کنون  این رژیم را از سرزمین مادری شان اخراج کرده بودند.

تل آویو به همین دلیل از قدرت گرفتن حماس و دیگر گروه های فلسطینی در غزه هراس دارد و می خواهد این منطقه همیشه در محرومیت و رنج و سختی بماند تا خطری از سوی این منطقه متوجه اسراییل نباشد به همین دلیل از ارسال کمک های انسان دوستانه به مردم محروم این منطقه خودداری می کند.در واقع رژیم صهیونیستی  کاملا از این مسئله  آگاه است که از طریق کشتی های کمک رسان سلاحی به غزه  منتقل نمی شود بلکه مردم جهان تلاش دارند کمک های غذایی و دارویی در اختیار این مردم محروم قرار دهند. مردمی که تحت غیر انسانی ترین تحریم ها و محاصره ها قرار دارند. تاسف بارتر از سکوت مجامع و سازمان های بین المللی همکاری و هماهنگی مصر است که با مسدود کردن گذرگاه رفح با رژیم صهیونیستی همدستی می کند و در واقع این کشور عربی شریک جرم اسراییل در قتل عام و نسل کشی فلسطینی ها است.

 هرچند رژیم اشغالگر قدس از ورود کشتی های امدادرسان به غزه ممانعت می کند لیکن  کاروان آزادی 3 موفق شد پیام مقاومت غزه  را به گوش جهانیان برساند و پیام این بود که مبارزه برای احقاق حقوق فلسطینیان هرگز متوقف نخواهد شد.