قصور در مسئله فلسطین از هیچ کس پذیرفتنی نیست

خبرگزاری قدس؛ گروه تحلیل و تفسیر

اگر نگاهی هر چند گذرا به پیشینه روابط ایران و فلسطین داشته باشیم به روشنی به این واقعیت پی می بریم که احساس مسئولیت مردم ایران در قبال  فلسطین حتی سابقه بسیار طولانی تر از انقلاب اسلامی داشته است و مردم ایران به دلایل مختلف مخالفت با اشغالگری صهیونیست ها و حمایت از حقوق فلسطینی ها را وظیفه دینی ،انسانی ، مذهبی و ملی خود می دانسته اند .

بخشی از این دلایل به مسئولیت های دینی بر می گردد که سکوت در برابر ظالم را جایز ندانسته و طبق فرموده پیامبر گرامی اسلام (ص )هر کس فریاد مظلومی را بشنود که مسلمانان را به به یاری می طلبد ، اما فریاد او را اجابت نکند مسلمان نیست .بخشی دیگر ازاستقرار اماکن مقدس دینی و اسلامی در فلسطین ناشی می شود و این سرزمین جدا از اینکه زادگاه و مکان دفن تعداد کثیری از پیامبران الهی است بلکه قبله اولیه مسلمین جهان هم به شمار می رود و در گذشته های نه چندان دور و قبل از اشغال فلسطین کسانی که از ایران و یا دیگر کشورهای اسلامی به حج مشرف می شدند بعد از مکه و مدینه به زیارت مسجد الاقصی می رفتند و در واقع زیارت این مکان که محل معراج پیامبر گرامی اسلامی هم است بخشی از اعمال حج محسوب می شد .

در این میان تاثیر پذیری پیروان مکتب تشیع از آموزه های عدالت خواهانه فرهنگ عاشورا  احساس مسئولیت مضاعفی را بر دوش شیعیان از جمله مردم ایران به جا می گذاشت .مجموعه این عوامل باعث می شد حتی در جنبش های اعتراضی  پیش از انقلاب اسلامی ایران نیز از نهضت ملی صنعت نفت گرفته تا دیگر تحولات منتهی به پیروزی انقلاب اسلامی نقش و جایگاه فلسطین همواره حفظ شود. در جریان نهضت ملی صنعت نفت ایران ، آیت الله کاشانی به عنوان یکی از پرچمداران این نهضت مقابله با اشغال فلسطین از سوی صهیونیست ها را نیز مد نظر داشت و در پی سخنرانی های ایشان بود که هزاران نفر از مردم ایران در آن مقطع آمادگی خود را برای اعزام به جبهه های جنگ علیه رژیم نوپای صهیونیستی اعلام کردند و علیرغم مخالفت دولت وقت پهلوی باز عده ای از مردم بنا به درخواست آیت الله کاشانی به جنگ با این رژیم رفتند و  و خود ایشان نیز  تا آخر عمر از فکر آزادی فلسطین غافل نشد و با جمال عبدالناصر به این مناسبت مکاتباتی داشته و داماد خواهرش امام موسی صدر را بدین منظور به لبنان فرستاده بود.

  باز در جریان مبارزات امام خمینی (ره )علیه رژیم شاه نیز مسئله فلسطین هیچ وقت فراموش نمی شد و رهبر انقلاب مبارزه با شاه و رژیم صهیونیستی را با هم پیش می برد.به همین علت بود که رژیم شاه دربخشی از محدودیت های  که علیه  امام خمینی در آستانه قیام 1342 اعمال کرد این بند را گنجاند که علیه "اسرائیل سخن نگویند".دو بند دیگر از این محدودیت ها این بود "که علیه شخص اول مملت سخن نگوید و مرتب نگوید که اسلام در خطر است. بر این اساس مشخص می شود که مبارزه با اسرائیل و دفاع از حقوق فلسطین یک ضلع از سه ضلع اصلی قیام وی را تشکیل می داد. این رویه در سال های بعدی نیز به نحوی از انحاء ادامه یافت و امام خمینی در دیدار نماینده سازمان الفتح فلسطین  با ایشان در 19 مهر 1347، دیدگاه های خود را دربارة مسائل جهان اسلام و جهاد ملت فلسطین بیان داشتند و فتوای خویش مبنی بر وجوب تخصیص بخشی از وجوه شرعی زکات به مجاهدین فلسطینی صادر نمودند.در 16 آبان 1352 نیزحضرت امام طی پیامی، با تأکید بر لزوم مقابله با تجاوزات رژیم صهیونیستی، حمایت مادی و معنوی ملل اسلامی از مبارزین فلسطینی و ارسال خون، دارو، اسلحه و آذوقه برای مجاهدین مسلمان را واجب دانستند.

بعد ازپیروزی انقلاب اسلامی ایران ،حمایت از حقوق ملت فلسطین و دیگر نهضت های آزادیبخش اسلامی پشتوانه قانونی و حقوقی به خود گرفت و در قانون اساسی جدید ایران (که با اکثریت قریب به اتفاق به تصویب رسید )گنجانده شد و نوعی تکلیف و تعهد را برای مسئولان اجرایی کشور ایجاد نمود .از آن پس تقریبا می توان گفت همه دولت هایی که در ایران سکان قدرت اجرایی را در دست گرفته اند به این مسئولیت خود عمل کرده اند.حتی در دوران حاکمیت اصلاح طلبان نیز سیاست کشور در خصوص حمایت ازمسئله فلسطین دستخوش تغییر نشد و طرح پیشنهادی رهبر معظم انقلاب مبنی بر حل دموکراتیک مسئله فلسطین از طریق برگزاری همه پرسی با حضور ساکنان اصیل فلسطین اعم از یهودی ، مسلمان و مسیحی (البته به استثنای مهاجرانی که بعدها به این سرزمین آورده شده اند)الزامات و پشتوانه حقوقی و سیاسی جدیدی را برای استمرار مواضع حمایتی ایران از فلسطین فراهم کرد .

اکنون نیز ورق تحولات چه در داخل فلسطین و چه در منطقه و حتی در رابطه با حامیان غربی سابق رژیم صهیونیستی به گونه ایی رقم خورده است که هیچ توجیهی را برای تعلل و قصور در این زمینه باقی نگذاشته است .در این راستا اولا مذاکرات صلح به شکست انجامیده و حتی کسانی که به حل بحران از طریق مذاکرات صلح و یا مقاومت مدنی دل بسته بودند کاملا ناامید شده اند و بر همین اساس اغلب کسانی که در انتفاضه جدید شرکت کرده اند از همین نسل سازش هستند . دوم اینکه دولت راستگرای حاکم به رهبری نتانیاهو با استمرار بی وقفه پروژه شهرک سازی در کرانه باختری و شرق بیت المقدس طرح پیشنهادی دولت های غربی مبنی بر اجرای طرح دودولت را نیز به چالش کشیده و آنها را در وضعیتی قرار داده که بعد از سال ها به اعمال تدابیر تنبیهی علیه این رژیم روی آورده اند . از طرف دیگر بعد از توافق هسته ای میان ایران و گروه 5+1 ، رژیم صهیونیستی با احیای پروژه ایران هراسی به تلاش های جدید برای برقراری ائتلاف سیاسی و نظامی با عربستان سعودی دست زده است و از این طریق کوشیده است بیش از پیش حضور خود را در نزدیکی مرزهای ایران افزایش دهد و از این لحاظ نیز حمایت از حقوق فلسطینی ها و مقابله با دشمن صهیونیستی بیش از هر زمان دیگر با امنیت ملی ایران گره خورده است .براین اساس ازهر نظرکه به مسئله نگاه شود این نتیجه حاصل می شود که نه تنها از اهمیت دینی ،سیاسی و امنیتی - نظامی حمایت از حقوق فلسطینی ها و مقابله با دشمن صهیونیستی کاسته نشده بلکه بر عکس براهمیت آن در لایه ها و سطوح مختلف افزوده شده و این هر گونه قصور و تعلل را بخصوص از ناحیه دولتمردان توجیه ناپذیر می سازد .
 

* احمد کاظم زاده