جای خالی فلسطین در نشست جده

خبرگزاری قدس؛ گروه تحلیل و تفسیر

نشست فوق العاده سازمان همکاری اسلامی در حالی بنا به درخواست عربستان در مقر دائمی این سازمان در جده برگزار شد که  بحران فلسطین در آن کاملا غایب بود و نه در طول نشست و نه در بیانیه پایانی آن به این بحران پرداخته نشد و این در حالی است که از یکسو سازمان  کنفرانس اسلامی (که بعدها به سازمان همکاری اسلامی تغییر نام داد)همانند اتحادیه عرب در ابتدا با هدف مقابله با تجاوزگری ها و توسعه طلبی های رژیم صهیونیستی در سرزمین های اشغالی بخصوص در قدس تشکیل شد و به نوعی می توان گفت که موجودیتش مدیون بحران فلسطین است و از دیگر سو مردم فلسطین و بخصوص جوانان و نوجوانان آن از چند ماه پیش انتفاضه جدیدی را علیه دشمن صهیونیستی اغاز کرده اند و در این مدت بیش از200 فلسطینی شهید و بیش از 16 هزار نفر دیگر مصدوم شده اند و در عین حال  بیش از یکصد خانه به صورت هدفمند تخریب و ویران شده است .بر این اساس می توان گفت عربستان با برگزاری این نشست ضربه دیگری بر پیکره ملت فلسطین وارد کرد زیرا رژیم  صهیوینستی از سالها پیش در انتظار این بود که جای بحران فلسطین را با دیگر بحران های  ساختگی در غرب اسیا جایگزین کند واز فضای حاصل از آن برای پیشبرد بی سروصدای اهداف و سیاست های اشغالگرانه و توسعه طلبانه خود استفاده کند .

برای درک اینکه عربستان چگونه و تا چه اندازه  اب به آسیاب اسرائیل می ریزد هیچ موردی را نمی توان یافت که در آن عربستان دخیل بوده باشد اما هیچ نفعی از آن متوجه این رژیم نشود. عربستان با مشارکت در پروژه براندازی دولت قانونی سوریه  که هنوز هم از آن دست بردار نیست ،ضربه ای بر پیکره این کشور خط مقدم وارد کرد که ارتش این رژیم طی دهه های گذشته نتوانسته بود انتقام  حمایت های دمشق را از مقاومت فلسطینی و لبنانی از این کشور بگیرد و آن را تلافی کند .همچنین عربستان با احیای مجدد پروژه ایران هراسی مانع از این شد که فضای ناشی از دستیابی ایران و گروه 5+1 به توافق هسته ای  زمینه را برای قرار گرفتن بحران فلسطین در سیبل توجه جامعه جهانی فراهم کند و فشارهای جهانی را علیه این رژیم  برای پذیرش طرح تشکیل دولت فلسطینی افزایش دهد . علاوه بر اینها  عربستان با تحمیل جنگ تجاوزگرانه بر یمن خود را در وضعیت مشابه با رژیم صهیونیستی قرار داد ،و بدین ترتیب زمینه های نزدیکی و همپیمانی را میان خود و دشمن صهیونیستی فراهم کرد .شاخص های زیادی نقش مستقیم و غیرمستقیم این رژیم را در جنگ یمن آشکار می سازد از جمله آنها می توان به مشارکت مستقیم هواپیماهای اسرائیل در بمباران اهداف غیرنظامی یمن و یا استفاده از منطق سیاسی و نظامی خاص این رژیم در توجیه تجاوز نظامی به یمن اشاره کرد .

مجموع این شرایط باعث شده است که امروزه در محافل سیاسی و نظامی دو طرف به صراحت از لزوم ائتلاف و همپیمانی میان عربستان و رژیم صهیونیستی سخن گفته می شود و نکته قابل تامل در این میان این است که امریکا نیز به شدت از این روند حمایت می کند و فضای ناشی ازتوافق هسته ای میان ایران و گروه 5+1 را به گونه ایی هدایت و مدیریت می کند از یکسو به عادی سازی روابط میان این رژیم و کشورهای عربی حوزه خلیج فارس و در راس آن عربستان و از دیگر سو به استقرار ساسامانه دفاع موشکی امریکا درمیان  اعضای این  شورا منتهی شود .با چنین پیشینه ای می توان گفت که عربستان از مدتها پیش  در مسیر همکاری و همسویی با رژیم صهیونیستی گام برداشته است و از این دید مسکوت گذاشتن مسئله فلسطین در نشست اضطراری اخیر سازمان همکاری اسلامی در جده چندان هم دور از انتظار نبوده است اما آنچه در این نشست استارت خورد و می تواند رژیم صهیونیستی را به تشدید  سیاست های توسعه طلبانه و سرکوب گرانه خود در فلسطین و بخصوص قدس به وسوسه بیندازد تلاش های عربستان برای همراه کردن برخی دیگر از کشورهای عربی و اسلامی  با خود در اجرای سیاست های ضد صلح خود در منطقه است .

از این دید این ایراد و نقد نیز بر این دسته از کشورهای اسلامی و عربی وارد است که به جای اینکه عربستان را برای دست برداشتن از سیاست های خصمانه خود علیه مخالفان و دشمنان رژیم صهیونیستی تحت فشار قرار دهد اما درست برعکس تسلیم سیاست تهدید و تطمیع عربستان شده اند و مواضع اصولی و سیاسی خود را در قبال فلسطین به بهای اندک  معامله کرده اند و به نوعی در اثار سیاست های خصمانه  عربستان در منطقه شریک شده اند. در چنین شرایطی عدم اصلاح رویکرد این کشورها می تواند آنها را در مظان همان اتهاماتی قرار دهد که اکنون بر عربستان وارد است .