وقتی که یک بازی فوتبال هم ذات اسرائیل را نشان می دهد

به گزارش خبرگزاری قدس (قدسنا)، "گیدئون لوی" ستون نویس روزنامه صهیونیستی هاارتص در مطلب اخیر با اشاره به بازی اخیر برگزار شده فوتبال میان یک تیم اسرائیلی و یک تیم فلسطینی در اراضی 1948، به نژادپرستی جامعه صهیونیستی پرداخته است.

وی در یادداشت  خود می نویسد : "زمانی که "علی عتمان" بازیکن یک تیم فلسطینی از اراضی 1948 در جریان بازی با تیم فوتبال اسرائیلی مکابی به طور مصدوم روی زمین افتاده بود، "تال بن حیم" بازیکن اسرائیلی تیم مقابل با بی توجهی به بازیکن مصدوم به بازی خود ادامه داد و اقدام به گلزنی کرد. در اینجا چه اتفاقی افتاد؟ فرض می کنیم که فوتبال اسرائیلی، انعکاسی از خود اسرائیل نیست. زمین فوتبال تنها مکانی است که همه چیز میان فلسطینیان و اسرائیلی ها برابر است. این مکان تنها محلی است که فلسطینیان با وجود تمامی نژادپرستی اسرائیلی ها، میتوانند خود را برتر از اسرائیلی ها نشان دهند، ولی اتفاقی که در بازی روز پنجشنبه میان دو طرف رخ داد فراتر از مرزهای فوتبالی بود.

برای یک لحظه، احساسی که در این مسابقه گریبان گیر من شد نسبت به اعدام خیابانی یک فلسطینی مجروح شده از سوی نظامی اسرائیلی در الخلیل که در ماه گذشته رخ داد تنها ذره ای کمتر شرمنده کننده تر بود.

من یک اعدام خیابانی را با یک گل و یک اقدام نفرت انگیز گرفتن یک زندگی را با یک پیروزی ناعادلانه مقایسه نمی کنم. با این وجود رفتار طرف قوی تر در هر دو مورد  مشابه است:خشونت آمیز، وحشیانه، تکبر آمیز و در نهایت ظالمانه.
 
به درستی که تیم فوتبال مکابی تل آویو بار دیگر ارزش لقب خود به عنوان "تیم اسرائیل" را ثابت کرد چراکه استانداردهایش کاملا با اسرائیل مشابه است.

بن حیم پس از این گفته بود که تنها "یک مهره" در این سیستم است و به همین دلیل با وجود نقض چارچوب اخلاقی و در حالی که عتمان به طور مصدوم بر روی زمین بود، به بازی کردن ادامه داده است.

در واقع بن حیم به اخلاقیات چه اهمیتی می دهد؟، او توجیه خواهد کرد که از مکابی حقوق می گیرد و "فلسفه" مکابی این است که هرچه داور بگوید انجام خواهد داد.

در اینجا باید گفت مکابی چه اهمیتی به اخلاقیات می دهد؟، همانطور که باید پرسید اسرائیل چه اهمیتی به قوانین بین المللی می دهد. مکابی به بازی ادامه می دهد چون می تواند و اسرائیل نیز چون می تواند به اقدامات خود ادامه می دهد. مکابی و اسرائیل به دلیل اینکه کسی متوقفشان نمی کند ادامه می دهند، برای مکابی و اسرائیل پیروزی به هر قیمتی مهم است و به جهنم که چه بلایی سر بقیه خواهد آمد.

"الور آزاریا" نظامی اسرائیلی که در الخلیل، فلسطینی مجروح شده را با شلیک خود اعدام کرد در کنار تال بن حیم تنها مهره های این سیستم هستند. این افراد قهرمانان این سیستم هستند. به تکبر این افراد نگاه کنید و بازتاب اسرائیل را ببینید.

در این حین، داورانی وجود دارند که نگاه خود را به جای دیگر کرده و سکوت می کنند. آنها چون قدرت و اجازه ندارند دخالت نمی کنند. در فوتبال همانند زندگی،  بن حیم در پست حمله قرار دارد و چه کسی می خواهد جلویش بایستد؟ پس "بن حیم" شوت بزن و شوت بزن و "آزاریا" بُکش و بُکش، شما می توانید چون افراد توانایی هستید!

تمام/ا.ت/28