کلیدهای ماندگار و چهلمین جمعه خونین

به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری قدس (قدسنا) ، دکتر عباس خامه یار فعال فرهنگی وکارشناس مسایل فلسطین با انتشار تصویری از کلید ماندگار فلسطینیها طی یادداشتی در کانال شخصی اش نوشت:
کلیدهاى ماندگار و چهلمین جمعه خونین
فلسطینیها همه دار و ندارشان را در یکصد سال گذشته یعنی از دوم نوامبر ١٩١٧ میلادی، روز صدور بیانیه ننگین بالفور توسط وزیر خارجه وقت بریتانیا و به ویژه در هفتاد سال گذشته یعنى از ١٩٤٨ آغاز آوارگى و جنگ نژادپرستانه صهیونیستها(روز نکبت)، از دست دادند؛ مگر "امیدشان" و "کلید" همواره رمز و نماد این امید و نشانه عزم و امیدِ بازگشت به میهن و خانه و کاشانه است.
فردا، هفتم دیماه چهلمین جمعه سلسله راهپیمایی هاى مسالمت آمیز بازگشت است؛ جمعه هاى فریاد و پایدارى.
جمعه هاى درد و رنج و در عین حال حماسه و امید.
راهپیمانان فلسطینی فردا نیز همچون گذشته در این "مسیرة العودة" با دردست داشتن کلید خانه هایشان و حرکت به سمت مرزهاى میهن اشغال شده شان، صهیونیستها را در محضر انسانهاى آزاده و افکار عمومى جهان به محاکمه، محاجه و چالش مى کشند تا شاید این پرسش حیاتی در افکار انسان های جهان پررنگ تر شود که به راستی چرا فلسطینیان نباید میلاد پیام آور صلح و دوستی، حضرت عیسی مسیح(ع) و سال نو میلادی را در بیت اللحم، زادگاه آن پیامبر والامقام جشن بگیرند.
مردمان سرزمین غزه تنها در راهپیماییهای مسالمت آمیز و اما خونین جمعههاى سى و نه گانه گذشته ۲۵۳ شهید و ۲۵۴۷۷ مجروح که ۴۵ تن از شهدا کودک بودند را متحمل شدند، اما "امید" شان را هرگز...!
بى شک در جمعه فردا بر آمار فوق، قربانیان بى گناه دیگرى افزون خواهند شد؛ اما امید به بازگشت نیز دو چندان می شود تا شعله هاى مقاومت خشمگینانه مردم پر فروغتر شود.
عبدالغنى التمیمى، شاعر پرآوازه فلسطینى با "کلید" خانهاش، اینگونه به رویارویى بااشغالگرِ میهنش بر مى خیزد که:
کلید خانهام همچنان در دستم است
خاطرات شهرم را همچنان در آغوش گرفته ام
ای دِژخیم!
هیچگاه یأس و نومیدى را به دلم راه ندادهام...
شمشیرهایت را تیز کن
این هم پوست من است
ای قاتل!
شاید امروزم را غصب کردهای
ولی هرگز نمیتوانی فردای مرا به قتل برسانی...
انتهای پیام /
صفحات اجتماعی
اینستاگرام تلگرام توییتر آر اس اس