گزارش میدانی قدسنا از تظاهرات 22 بهمن را بخوانید:
شکوه چهلمین سالگرد انقلاب اسلامی/ سالی متفاوتتر از تمامی سالها؛ گله‌مند اما عاشق این مکتب!
بیرونی ها که منتظر بودند تا حاشیه ای دوباره بتواند از عمق این حضور بکاهد ، بی تردید با خود و در خلوت خود خواهند گفت که اینها چه مردم عجیبی هستند؟
به گزارش خبرگزاری قدس (قدسنا)، ارزیابی جریانهای سیاسی وابسته می گفت که 22 بهمن امسال باید منتظر ریزش ها بود. مردمی که در صف های گوشت و مرغ می ایستند و فشار اقتصادی سفره آنان را کوچک کرده است چگونه و چه انگیزه ای برای حضور یافتن در این مراسم دارند.
تلاش رسانه ای برای انکار، تحریف و تخریب و در پایان اعتبار زدایی از این کنگره شکوهمند هم مانند سالهای گذشته تکرار شد.
از روزها پیش تلاش شد تا انگیزه های حضور کاهش یابد و گرانی و فشار و بی تدبیری مانع از حضور باشکوه گردد.
مگر می شود ملتی با این همه سختی و دشواری و تحریم بازهم به خیابان ها بیاید و مرگ بر اسرائیل و مرگ بر آمریکا بگوید، آن هم در شرایطی که برخی بی تدبیرهای داخلی فرزندان خود را به آنسو فرستاده اند تا در بستر عافیت بیارامند!
نوشته ها نشان می داد که آنها با تمامی گله مندی آمده بودند.گله مندی از مجلس، از قوه قضائیه، از دولت...و از تمامی بی تدبیری ها که به پای انقلاب نوشته می شود.. اماآنان بخوبی می دانستند که این وصله ها به گفتمان انقلاب نمی چسبد و گرنه گوشت و مرغ صفی ربطی به انقلاب و مرگ برآمریکا ندارد. مگر نه این است که مصری ها با تمامی روابط دوستانه با آمریکا و برخی کشورهای عربی با تمامی کرنش در برابر اسرائیل در بدترین شرایط اقتصادی بسر می برند.
بیرونی ها که منتظر بودند تا حاشیه ای دوباره بتواند از عمق این حضور بکاهد ، بی تردید با خود و در خلوت خود خواهند گفت که اینها چه مردم عجیبی هستند؟ در کوچه و خیابان از شرایط اقتصادی گله مند و در مناسبت های 22 بهمن و روز قدس در کنار نظام ایران می مانند.
نکته مهم اینکه در هر مناسبت و تظاهراتی مهمترین تحولات منطقه و جهان نیز مد نظر قرار می گیرد . در هیچ راهپیمایی 22 بهمن نبوده که کوچکترین رویداد مهم جهان اسلام به فراموشی سپرده شود. از این رو تصاویر علی زکریا کودک 6 ساله عربستانی امسال فضای غالبی از این راهپیمایی با شکوه را به خود اختصاص داد.
به آتش کشیده شدن پرچم رژِیم صهیونستی ویژگی هر مناسبت اسلامی نیز بخشی جداناپذیر از هرگونه مشارکت مردم در هر راهپیمایی است.
جمعیت هر لحظه به میدان آزادی افزوده می شد و از آنسوی خیابان هم برخی باز می گشتند اما خسته نبودند.
آری همه آمدند و گله مند هم بودند اما آمدند چون عاشق این مکتب هستند...
انتهای پیام/22