از بین بردن ملت فلسطین
هدف جنایت صبرا و شتیلا

خبرگزاری قدس (قدسنا): جنایت خونین  صبرا و شتیلا  از سوی ارتش رژیم صهیونیستی در 16 سپتامبر 1982رقم خورد. در این قتل عام دسته جمعی صدها فلسطینی شامل زنان، کودکان و کهنسالان به خاک و خون کشیده شدند. در همین رابطه با «دکتر سید هادی برهانی» استاد دانشگاه و عضو هیت علمی دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران مشروح این گفتگو را در اینجا می خوانید:

در سال 1982 یک عملیاتی از طرف فلسطینی ها در انگلیس انجام شد که طی آن سفیر رژیم صهیونیستی در لندن زخمی شد. اسرائیلی ها این مساله را بهانه کرده و حمله ای سراسری را علیه لبنان آغاز کردند.  در نهایت آنها لبنان را به اشغال خود درآورده و حتی تا بیروت نیز پیشروی کردند.

زمانی که نظامیان صهیونیست به بیروت رسیدند نیروهای نظامی فلسطینی از لبنان خارج شده بودند و  آوارگان فلسطینی در صبرا و شتیلا بی دفاع و بی پناه مانده بودند. در نهایت صهیونیست‌ها با سوء استفاده از این فرصت جنایت صبرا و شتیلا را علیه آوارگان رقم زدند.

مهمترین هدف رژیم صهیونیستی از انجام  جنایت صبرا و شتیلا این بود که ملت فلسطین را از بین ببرند. در واقع از نگاه صهیونیستها اگر ملت فلسطین وجود داشته باشد، این ملت باید کشور خود را نیز داشته باشد، و اگر فلسطینی ها بخواهند کشور خود را روی نقشه جهان داشته باشند، جایی دیگر برای اسرائیل و کشور یهودی وجود نخواهد داشت.

بنابراین از نگاه صهیونیست‌ها موجودیت اسرائیل در سایه نابود کردن موجودیت فلسطین و فلسطینی ها تعریف می شود. این سیاست را صهیونیست‌ها از ابتدا در پیش گرفتند و  هم اکنون نیز این سیاست در جریان است. البته متناسب با اوضاع و شرایط روز، آنها این سیاست را به صورت مخفیانه و پنهانی و از طریق برخی فرمول های پیچیده دنبال می کنند اما همچنان از هدف خود دست نکشیده اند.

اما درباره لبنان با توجه به اینکه بخش زیادی از فلسطینی ها در سال 1948 از کشور خود اخراج شده و در لبنان سکنی گزیدند.  آنها که جمعیت بزرگی بودند، هویت خود را حفظ کردند و سازمان هایی نیز داشتند، برخی از این سازمان ها نیز علیه اسرائیل به مبارزه مسلحانه اقدام می کردند.

رژیم صهیونیستی از این فرصت که برای آنها پیش آمده بود و لبنان را تحت اشغال داشتند استفاده کردند تا به نحوی از این گروههای مبارز فلسطینی انتقام بگیرند، در همین راستا اقدام به ارتکاب جنایت خونین صبرا و شتیلا کردند.

در واقع با این اقدام اسرائیل این پیام را داد که به دشمنان خود رحم نمی کند، آنها می خواستند این هشدار را به فلسطینی ها بدهند که شما دیگر به کشورتان باز نخواهید گشت. صهیونیست‌ها می خواستند این پیام را به فلسطینی ها بدهند که دیگر فلسطین آزاد نخواهد شد و باید این آرزو را از سر خودتان خارج کنید.

البته با وجود حجم سنگین و رقت انگیز جنایت خونین صبرا و شتیلا در آن زمان موسسات بین المللی و رسانه های خبری آنچنان به این رخداد نپرداختند، این مساله بیانگر دو واقعیت مهم است:

نخست اینکه متاسفانه در جهانی که در آن زندگی می کنیم بسیاری از  تلویزیون ها ، رسانه ها و کانال های خبر رسانی تحت تاثیر شدید لابی صهیونیستی هستند، در واقع بخشی از این رسانه ها اصلا در مالکیت صهیونیست‌هاست، آنها در بخشی دیگر از رسانه ها نیز سهم دارند و شریک هستند، بخش دیگری هم که با صهیونیستها تعارض دارند آنچنان مورد فشار محور صهیونیستی قرار می گیرند و علیه آنها پرونده سازی صورت می گیرد که از این مساله که اسرائیل را تحت فشار قرار دهند، نگران و هراسان هستند.

دوم اینکه متاسفانه قدرت های جهان عمدتا در کشورهای غربی با وجود اینکه در زمینه حقوق بشر مواضعی را اتخاذ می کنند اما زمانی که به اسرائیل می رسند، موضعی متفاوت و بسیار ضعیف اتخاذ می کنند، که این هم بیانگر نفاق آنها در برابر اسرائیل است. چون اگر جنایتی به مراتب بسیار کمتر از این از سوی گروهی دیگر در جهان رخ دهد، غربی ها آن را در بوق و کرنا کرده و بسیار روی آن مانور می دهند اما در قبال جنایات اسرائیل همواره ترجیح می دهند سکوت کرده و حتی حمایت کنند.

انتهای پیام/م.ت/