حادثهای که نباید از کنار آن به سادگی گذر کرد؛
موشک دیمونا؛ وقتی همه نگرانی‌های امنیتی اسرائیل در یک لحظه مقابل دیدگان آنها قرار گرفت
واقعیت است که رژیم صهیونیستی بر خلاف ادعاهای پر زرق و برق خود نتوانسته در برابر موشکهای مقاومت از هر جهت بازدارندگی ایجاد کند و در صورت اراده مقاومت فاصله چندانی با نابودی و اضمحلال ندارد.
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری قدس (قدسنا) با وجود گذشت چند روز از پرتاب یک فروند موشک زمین به زمین به سوی تاسیسات اتمی دیمونا در عمق اراضی اشغالی، بررسی این حادثه از زوایای مختلف هنوز تازه و حتی ضروری به نظر میرسد.
در نخستین ساعات بامداد پنج‌شنبه هفته گذشته پس از پرتاب این موشک، ارتش رژیم صهیونیستی مدعی شد که به روال ماههای گذشته در نظر داشته یک حمله هوایی به مواضعی در سوریه انجام دهد. این در حالی است که نگاهی به سیر این رخداد نشان می دهد که پرتاب موشک به سوی دیمونا قبل از اقدام جنگنده‌های صهیونیستی برای حمله به سوریه بوده است.
براین اساس، رژیم صهیونیستی برای توجیه اینکه پرتاب موشک دیمونا (که حتی بر منابع امنیتی آن را بیش از یک موشک دانسته اند) در واکنش به حملات هوایی این رژیم به سوریه بوده، این مساله را عنوان کرده است.
اما حتی در صورت پذیرش این مساله می توان گفت که روال حملات رژیم صهیونیستی به سوریه برای همه در ماههای اخیر قابل پیش‌بینی بوده است؛ یعنی تجاوز جنگنده‌های رژیم صهیونیستی به حریم هوایی سوریه و یا لبنان، پرتاب موشک و در نهایت واکنش پدافندی ارتش سوریه در قبال این حملات.
اصل غافلگیری
اما یک اتفاق دیگر هم در این میان رخ داد که برای همه تازگی داشت و البته برای رژیم صهیونیستی و ارکان امنیتی و نظامی آن غافلگیرکننده بود.
پرتاب موشک زمین به زمین از اراضی سوریه به سوی فلسطین اشغالی مسالهای بود که حتی به ذهن صهیونیستها هم خطور نکرده بود.
پس در این حمله یکی از مهمترین اصول جنگی یعنی اصل غافلگیری رعایت شده بود.
اهمیت هدف و نوع موشک
موشکی که از سوریه به سوی اراضی اشغالی پرتاب شده در منطقه صحرایی نقب در نزدیکی تاسیسات اتمی دیمونا فرود آمد.
ارتش رژیم صهیونیستی و منابع وابسته به این رژیم در ابتدا سعی کردند با طرح این شبهه که این موشک از پدافند ارتش سوریه و زمین به هوا بوده، واقعیت اصلی را کتمان کنند.
اما پس از انتشار گزارش‌ها و حتی انتقادات محافل داخلی صهیونیستی درباره فریبنده بودن این اطلاعات، مجبور به پذیرش واقعیت شدند.
از سوی دیگر، رژیم صهیونیستی در ابتدا مدعی شد که موشک پرتاب شده از نوع سام 5 بوده که برای هدف قرار دادن اهداف هوایی مورد استفاده قرار می گیرد، این در حالی است که کارشناسان معتقدند این نوع موشک با توجه به ویژگی های پایینش برد عملیاتی و قدرت عبور از سامانه‌های دفاعی را ندارد.
براین اساس، کارشناسان معتقدند که موشک پرتاب شده از نوع فاتح 110 بوده است. موشک فاتح 110 به عنوان جایگزین موشکهای زلزال شناخته میشود که سرعت سیر آن به 885 متر بر ثانیه می رسد. برد موثر این موشک 300 کیلومتر و برد نهایی آن 500 کیلومتر است.
ارتفاع پرواز موشک فاتح 110 به 150 کیلومتر می رسد، موتور آن سوخت جامد است و از لحاظ دقت نقطه زن محسوب میشود. همچنین سامانه هدایت این موشک ژیروسکوپ و اپتیک است.
در واقع می توان گفت موشکی که به نزدیکی دیمونا اصابت کرد و سیستم‌های دفاع موشکی رژیم صهیونیستی در ساقط نمودن آن ناکام ماندند، «همه نگرانی‌های امنیتی و نظامی اسرائیل را در یک لحظه مقابل دیدگانشان قرار داد».
محافل امنیتی رژیم صهیونیستی پیش از این حمله بارها اعلام کرده بودند که مهمترین نگرانی آنها در نبرد آینده با گروههای مقاومتی، پرتاب موشکهایی است که سیستم‌های دفاعی رژیم صهیونیستی توان رهگیری و انهدام آن را ندارد.
حالا این اتفاق کاملا مقابلا چشمان آنها قرار گرفته بود؛ یک موشک از اراضی سوریه به سوی اسرائیل پرتاب شد که سیستم های دفاعی رژیم صهیونیستی از رهگیری و انهدام آن ناکام ماندند و مهمتر از همه این موشک در نزدیکی حساس ترین مرکز اتمی رژیم صهیونیستی اصابت کرد.
همین مسائل باعث شد روزنامه جروزالم پست پس از این واقعه با تاکید بر «خطر بسیار بالای این حمله موشکی»، در گزارشی اعلام کند: «اگر این موشک به داخل تاسیسات دیمونا اصابت میکرد، اسرائیلی‌ها با واقعیتی کاملا متفاوت از آنچه رخ داد مواجه می شدند».
انتشار این گونه گزارش‌ها از سوی محافل صهیونیستی بیانگر این واقعیت است که رژیم صهیونیستی بر خلاف ادعاهای پر زرق و برق خود نتوانسته در برابر موشکهای مقاومت از هر جهت (فلسطین، سوریه، لبنان و ایران) بازدارندگی ایجاد کند و در صورت اراده مقاومت فاصله چندانی با نابودی و اضمحلال ندارد، به گفته سیدحسن نصرالله دبیرکل حزب الله لبنان «خانه شما (اسرائیلی‌ها) سستتر از تارهای عنکبوت است».
گزارش: محمدعلی تخت رونده
انتهای پیام/