تحمیل معادله جدید بر رژیم صهیونیستی با موشک های کرانه باختری

به گزارش خبرگزاری قدس(قدسنا)، علی موسوی در کانال اخبار سوریه نوشت: فکر کنم یکی دو هفته پیش بود که در ضمن گزارشی در مورد فلسطین و کرانه باختری نوشتم که مقاومت فلسطین در این منطقه به شدت متحول شده و شروع به ساخت موشک‌های دست‌ساز و خمپاره‌های 60 و 81 میلمتری کرده است.

البته این نکات را پیش از این هم گفته بودم، اما مانند همیشه باید زمان می‌گذشت تا این گفته ثابت شود و خدا را شکر زمان زیادی نگذشت که رزمندگان فلسطینی در جنین از موشک قسام 1 رونمایی کرده و دو فروند از آن را هم به سمت شهرک‌های صهیونیست‌نشین شلیک کردند.

هر چند رژیم صهیونیستی تا ساعتی از تایید این شلیک‌ها خودداری کرد، اما سرانجام زبان به اعتراف گشود تا به این ترتیب تنها چند روز پس از حضور رهبران حماس و جهاد اسلامی در تهران، شاهد شلیک موشک از کرانه باختری باشیم، موشک‌هایی که هر چند به ظاهر دست‌ساز هستند اما همین‌ها معادله وحشت را برقرار کرده و باعث خواهند شد تا در آینده رژیم صهیونیستی برای حمله به شهرهای فلسطینی و ترور رزمندگان مقاومت با احتیاط بیشتری برخورد کرد.

کابوس صهیونیست‌ها بالاخره جامه عمل به خود پوشید و خون شهدای مقاومت در این منطقه به ثمر نشست.

این دو موشک، ابتدایی هستند و این همان مسیری است که مقاومت در غزه با این موشک‌ها شروع کرد و خیلی زود به موشک‌هایی با برد 250 کیلومتر دست پیدا کرد.

 دانش ساخت موشک حالا به کرانه باختری منتقل شده است، جایی که صدها هزار شهرک‌نشین غاصب مهاجر چندملیتی خاک فلسطین را اشغال کرده و فکر می‌کردند در سایه خیانت تشکیلات خودگردان، خائنان داخلی و حضور پررنگ سرویس‌های امنیتی رژیم صهیونیستی در امنیت به سر می‌برند.

یادم می‌آید در یکی از این گزارش‌ها نوشتم که شاید پلیس رژیم صهیونیستی بتواند کوچه‌ها و خیابان‌ها را ببندد، شاید بتوانند با زره‌پوش و بالگرد و پهپاد به خانه‌های فلسطینی‌ها حمله کنند، شاید شهرک‌نشینان مسلح تروریست، جوانان فلسطینی را به گلوله بسته و هر روز جنایتی در این منطقه شکل بدهند، اما دست‌شان از آسمان کرانه باختری کوتاه هست و نمی‌توانند هیچ غلطی کنند.

شلیک این موشک‌ها که دستگاه امنیتی رژیم صهیونیستی گفته که در مناطق فلسطینی نشین سقوط کرده، مقدمه شلیک‌های بیشتر و دقیق‌تر است. موشک‌هایی با برد 4 کیلومتر و در آینده کمی بیشتر و همین برد هم برای ترساندن یهودی‌های خونخواری که از خون می‌ترسند، کفایت می‌کند.

معادله جدیدی در کرانه باختری در حال شکل‌گیری است، معادله‌ای که رژیم صهیونیستی از سال 1948 و شروع اشغالگری‌اش فکرش را هم نمی‌کرد، نه تنها این‌ها فکرش را نمی‌کردند بلکه حامیان رژیم صهیونیستی هم فکر نمی‌کردند که روزی مقاومت مردم فلسطین در سرزمین‌های اشغالی 1967 به این صورت شکل بگیرد و با این حجم سازماندهی شود.

برای اطلاع اینجا برای اولین بار می‌نویسم، گردان‌های مقاومت در کرانه باختری بیش از 10 هزار عضو دارند و در ده‌ها گردان سازماندهی شده‌اند. به لحاظ تسلیحاتی قدرتمند و در حوزه آموزش دوره‌هایی دیده‌اند که رژیم صهیونیستی با آن همه ادعا هیچ وقت نخواهد فهمید که کجا و کی!!

 این معادله جدید، معادله ظهور قدرت ملتی است که همین روز گذشته نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی با وقاحت تمام در موردشان گفته بود که باید فکر تشکیل کشور را از سرشان بیرون کنند اما این کار خداست که پس از هر وراجی این صهیونیست عقده‌ای، حادثه‌ای روی می‌دهد که باعث ترک برداشتن هر چه بیشتر ساختارهای به هم ریخته امنیتی آنجا خواهد شد.

آن حمله موشکی به شمال تل‌آویو که نیم ساعت پس از تهدید ایران صورت گرفت و این هم از حمله موشکی مقاومت در کرانه باختری.

نتانیاهو و دیگر صهیونیست‌ها هر روز از حمله به ایران می‌گویند و یک بار نوشتم که مسئولان ایرانی روزه سکوت گرفته‌اند و فقط در حوزه عمل به این پتیاره نشان می‌دهند که فرمان دست چه کسی است.

پاییز داغ ایران حالا به تابستان داغ صهیونیست‌ها تبدیل شده است، سال گذشته سفارش کیک سرنگونی نظام ایران را دادند و امروز می‌فهمند که خودشان تا سقوط فاصله‌ چندانی ندارند.

این قدرت و حکمت حضرت دوست است که اینگونه مسائل را چینش می‌کند و فهم می‌خواهد تا آن را درک کند. اینک در امنیتی‌ترین منطقه فلسطین که برای صهیونیست‌ها مساله مرگ و زندگی است و آن را «یهودا و سامره» می‌نامند، مقاومت فلسطین موفق به ساخت راکت‌هایی شده که فقط پرواز کردن آن‌ها خودش یک پیروزی بزرگ است.

صهیونیست‌ها آن اندازه ترسو و بزدل هستند که حالا باید پس از هر حمله به شهرهای فلسطینی از وحشت فرود آمدن راکت روی سرشان، به پناهگاه‌ها فرار کنند. ارزش این کار همانگونه که عرض کردم، به اندازه ساخت موشک عیاش است، گردان‌های عیاش حالا موشکی ساخته‌اند و شلیک کرده‌اند که تمام ساختار سیاسی و نظامی رژیم صهیونیستی را دچار وحشت کرده است.

در این سال‌ها وقتی از مسلح شدن کرانه باختری نوشتیم، همه فکر می‌کردند که منظور سلاح ضد تانک است و نمی‌دانند که یک خمپاره 60 و 81 میلمتری دست‌ساز به اندازه ده‌ها سلاح ضدتانک ارزش دارد.

صهیونیست‌ها در مناطق مختلف کرانه باختری آن اندازه شهرک ریز و درشت ساخته‌اند که همگی در برد همین خمپاره‌ها هم باشد و اینجا دیگر سامانه گنبد آهنین جواب نمی‌دهد و در مقابل اراده آهنین مقاومت، همه برنامه‌ها و طرح‌های امنیتی رژیم صهیونیستی که برایش میلیاردها دلار هزینه شده بود، همگی پودر شد.

آن روزی که در غزه مقاومت با راکت‌هایی که بر شانه مبارزان فلسطینی شلیک می‌شد رسم جدیدی را بنیان گذاشتند تا امروز که موشک‌های آن‌ها تمام طول و عرض سرزمین‌های اشغالی را در بر می‌گیرد، کسی به این فکر نمی‌کرد که همین مسیر مقدس در کرانه باختری هم شروع شود، مسیری که هم‌اکنون می‌شود آینده را از خلال آن دید و فهمید که چگونه صهیونیست‌ها از شهرک‌های اشغالی ناچار به فرار خواهند شد و گام دوم عقب‌نشینی صهیونیست‌ها این بار در کرانه باختری رقم خواهد خورد. پس از استقلال غزه، حالا نوبت به کرانه باختری است تا مستقل شود.

با نگاهی به موقعیت جنین در شمالی‌ترین نقطه کرانه باختری متوجه می‌شویم که چرا این همه صهیونیست‌ها از آن وحشت دارند.

درست در بیستمین سال شلیک نخستین راکت قسام 1، حالا گردان‌های مقاومت در شمالی‌ترین نقطه کرانه باختری به فناوری ساخت این راکت‌ها دست پیدا کرده‌اند.

 همانگونه که گفتم، این فقط یک نشانه است و هنوز نیمه پر لیوان به صهیونیست‌ها نشان داده نشده است. راکت‌های ساده و ابتدایی که صهیونیست‌ها در ابتدا آن‌ها را مسخره می‌کردند و حالا برای سرنگونی هر یک از آن‌ها باید چیزی بیش از 100 هزار دلار هزینه کنند.

رسیدن دامنه ناامنی به کرانه باختری رود اردن، یکی از چالش‌های پیچیده امنیتی است که دستگاه‌های اطلاعاتی رژیم صهیونیستی باید با آن مواجه شوند. آن‌ها روزی نمی‌خواستند اجازه دهند موشک به لبنان برسد، بعد دنبال محاصره غزه بودند و حالا که دانش ساخت راکت به کرانه باختری رسیده، مهمترین چالش چگونگی مقابله با آن است.

جنین با مناطق اشغالی 1948 هم‌مرز است و راکتی با برد 5 کیلومتر می‌تواند دایره مهمی از مراکز دشمن را هدف قرار دهد، حالا اگر برد راکت‌ها به 12 کیلومتر برسد، آن وقت عزای صهیونیست‌ها گرم‌تر می‌شود.

تا همین چند ماه پیش گفته می‌شد رژیم صهیونیستی از طرف لبنان، سوریه و غزه محاصره است و آن‌ها هیچ اطمینانی هم به اردن نداشتند و این مساله در انتقال سلاح توسط نماینده مجلس اردن برای مقاومت فلسطین خودش را نشان داد. حالا این رژیم از کرانه باختری هم در محاصره قرار گرفته است.

 جبهه کرانه با جمعیت میلیونی و حضور بیش از 10 هزار رزمنده که صدها نفر از آن‌ها دوره‌های تخصصی و آموزش‌های پیچیده را در مراکز مختلف پشت سر گذاشته‌اند در نبردهای بعدی با به دست آوردن تسلیحات لازم از خود صهیونیست‌ها این محاصره را کامل می‌کنند.

با رسیدن راکت‌ها به طولکرم، الخلیل و بیت لحم دایره آتش مقاومت تمام منطقه گوش‌دان را هم در بر خواهد گرفت. خشم مقدس حالا به این منطقه رسیده است، قرار بود ایران را با «هزار خنجر» از پای در بیاورند اما حالا، «هزار زخم» ایرانی با راکت‌هایی از جنس خون به سراغ این قوم پست و اشغالگر خواهد رفت. اینجا بار دیگر تاریخ را ملت ایران خواهد نوشت، تاریخی که با انا فتحنا لک فتحاً مبینا شروع می‌شود.

 این گزارش را به یاد داشته باشید، شاید مطالبی که اینجا می‌نویسم خیلی دیر اتفاق بیفتد اما بالاخره اتفاق خواهد افتاد. مسلح شدن کرانه باختری همانگونه که گفته شد، کابوس رژیم صهیونیستی و البته نقطه قوت و تکیه‌گاه خوبی برای ملت فلسطین است. معادله وحشت حالا در این منطقه هم متوازن خواهد شد.

 رژیم صهیونیستی با بودجه 25 میلیارد دلاری نظامی، در برابر گروه‌های مقاومتی که شاید سالیانه چند میلیون دلار بیشتر هزینه نداشته باشند باید سر اطاعت فرود بیاورد و این تصمیم لاجرم تاریخ است و این گزینه بدون جانشین تاریخ است که اشغالگری، ظلم و کشتار هیچ وقت پایدار نخواهد بود.

قدرت نظامی – امنیتی و حمایت‌های بی‌چون و چرای غرب صهیونیست‌ها را دچار توهم پایداری و بقا کرده بود و فکر می‌کردند که می‌مانند، ولی این سنت تاریخ و وعده الهی است که چنین اتفاقی روی ندهد. آینده مطالب و مواردی را نشان خواهد داد که در مخیله هیچ کسی نخواهد گنجید و این مقدمه‌ای است بر پایان حقیقی رژیم کودک‌کش صهیونیستی.

انتهای پیام/ الف/24