حکمت عدم حضور ایران در شرم‌الشیخ
کار درست را ایران انجام داد
یادداشت خبرگزاری قدس
به گزارش خبرگزاری قدس (قدسنا) تصمیم جمهوری اسلامی ایران برای عدم حضور در اجلاس شرم‌الشیخ مصر ، یک تصمیم دیپلماتیک با ابعاد راهبردی عمیق است. این غیبت، نه یک انفعال، بلکه یک راهبرد فعال است که ریشه در اصول صحیح سیاست خارجی و مواضع ایدئولوژیک جمهوری اسلامی ایران دارد.
1. احترام به حقوق کامل مردم فلسطین
جمهوری اسلامی ایران، کنفرانس‌هایی را که برای “مدیریت بحران” و نه “حل ریشه‌ای” آن برگزار می‌شوند ناکافی دانسته است. ایران معتقد بود اجلاس شرم الشیخ حداقل حقوق ملت فلسطین را تامین نمی کند و درواقع یک تلاش برای نجات رژیم صهیونیستی از انزوای بین المللی فعلی و باتلاق غزه بود.
- رد فرآیندی ناقص و بدون نتیجه: جمهوری اسلامی ایران معتقد است که حضور در چنین نشست‌هایی، به معنای تأیید و مشروعیت‌بخشی به فرآیندی است که حداقل حقوق کامل و تاریخی مردم فلسطین را تامین نمی کند.
- حمایت از حق مقاومت: موضع اصولی ایران بر حمایت کامل از حق مقاومت مردم فلسطین و حق تعیین سرنوشت آن‌ها در کل سرزمین تاریخی فلسطین است. مشارکت در نشستی که تلاش می‌کند محور مقاومت را منزوی کند، با این اصل در تضاد است.
۲. عدم مشروعیت‌بخشی به چارچوب‌های تحت نفوذ غرب
عدم حضور جمهوری اسلامی ایران پیامی صریح و روشن به جامعه بین‌الملل و کشورهای منطقه‌ای دارد:
- اعتراض به هدایت طرف های غربی درگیر در جنایت: جمهوری اسلامی ایران، اجلاسی را که تحت هدایت یا نفوذ مستقیم قدرت‌های غربی به ویژه آمریکا یا طرفداران رژیم صهیونیستی برگزار می‌شوند، ابزاری برای پیشبرد منافع آن‌ها و تضعیف بازیگران مستقل منطقه‌ای می‌داند و اساسا با آن همراه نخواهد شد.
- حفظ استقلال دیپلماتیک: غیبت، مرز روشنی بین سیاست‌های منطقه‌ای ایران و سیاست‌هایی که توسط دولت‌های همسو با غرب و سازشکار دیکته می‌شوند، ترسیم می‌کند. این اقدام به حفظ وجهه ایران به عنوان یک بازیگر مستقل و حامی آرمان فلسطین در میان افکار عمومی منطقه کمک می‌کند.
۳. هماهنگی با محور مقاومت و حفظ نفوذ منطقه‌ای
جمهوری اسلامی ایران ترجیح داد مواضع خود را از طریق شبکه‌های مقاومت (مانند حماس، جهاد اسلامی و حزب‌الله) پیش ببرد تا از طریق مجامعی که در دوسال کشتار غزه، بی خاصیت بودن خود را ثابت کرده است و درکنار کشتار مردم فلسطین قرار گرفت.
- جلوگیری از انزوای کشورهای منطقه: جمهوری اسلامی ایران حضور در کنفرانسی را که هدف آن تضعیف تاثیر کشورهای منطقه ای در حل مناقشات و دخالت بیشتر غرب در آن بود رد کرد.
در پایان باید گفت:
تصمیم جمهوری اسلامی ایران برای عدم مشارکت در کنفرانس شرم‌الشیخ، در حقیقت یک راهبرد فعال و از روی حکمت است. حکمت این غیبت، در حفظ اعتبار، نفوذ و مواضع اصولی جمهوری اسلامی ایران در قبال فلسطین خلاصه می‌شود؛ مواضعی که بر احقاق کامل حقوق فلسطینیان و عدم تأیید هرگونه راه حلی که تحت فشار قدرت‌های خارجی و به زیان آرمان فلسطین طراحی شده باشد، تأکید دارد.
انتهای پیام /ی.ح